เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
—youshootingstars
03.10 a.m.
  • 03.10 a.m.
    leaving is fine,

    เพดานห้องสีขาวโพลน

    เธอเหยียดกายมองเพดานห้องที่คุ้นเคย แววตาที่เคยสดใส ในเวลานี้กลับไร้สีสัน

    ว่างเปล่า,

    นั่นคือความรู้สึกที่เอ่อล้นข้างใน หากแต่เปี่ยมไปด้วยกลิ่นไอความเศร้าหมอง
    ยากจะหาคำตอบใดๆจากใบหน้านั้น


    it's just I don't wanna be all by myself again

    ดนตรีที่บรรเลงเพลงโปรด

    ทุกท่วงทำนองเต็มไปด้วยความทรงจำ ไม่เคยเลยซักครั้งที่เธอจะเข้าใจความหมายของเนื้อเพลง

    หากแต่วันนี้เธอรับรู้ทุกความหมายอย่างลึกซึ้ง


    like every time

    ประตูที่ถูกเปิดออกนับครั้งได้

    ทุกๆการตัดสินใจลำบากเสมอ ยิ่งเป็นเรื่องนี้แล้วยิ่งทวีคูณขึ้นไป เธอเปิดรับชีวิตใหม่ หวังเพียงแต่จะได้เรียนรู้มันอย่างเปี่ยมสุข

    แน่นอนว่าไม่มีความสุขใดยั่งยืน


    like moment in the end

    และขวากหนามที่ทิ่มแทงเข้ามาอย่างนับไม่ถ้วน

    ความหวังกลับไม่เป็นดังคาด เว้นแต่ตอนจบนั้นไม่เคยทำให้เธอผิดหวัง ทุกอย่างเป็นเช่นเคย
    ราวกับคำสาปที่ไม่สามารถถอนได้

    ได้แต่เฝ้าถามอย่างล่องลอย,
    ว่าอีกนานแค่ไหนเธอจะหลุดพ้นจากวังวนนี้


    p.s. เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากเพลง 0310 - baek yerin นะคะ insert link ไว้ที่ชื่อเพลงแล้ว แกล้ง ๆ แตะไปฟังกันนะคะ :o)

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in