Do not copy, Re-Upload Please give my PAGE full credit
——————————————–
จองกุก
25 JUN 2020

พอผมลูบไปตามแป้นเปียโนก็พบฝุ่นติดขึ้นมาตามนิ้ว ผมลองลงแรงไปที่ปลายนิ้ว แต่เสียงที่ดังออกมาไม่เหมือนเสียงที่พี่ยุนกิเคยดีดเลย ตอนนี้พี่เขาก็ไม่ได้มาที่โรงเรียนมากกว่า 2 สัปดาห์แล้ว วันนี้ในที่สุดผมก็ได้ยินข่าวลือที่ว่าพี่เขาถูกไล่ออก พี่โฮซอกไม่ได้บอกอะไรผมเลย แต่ก็อย่างว่า เพราะผมเองก็ไม่ได้ถามอะไรพี่เขาไป

วันนั้นเมื่อ 2 สัปดาห์ที่แล้ว ในตอนที่อาจารย์ใหญ่เข้ามา ในห้องเรียนที่เป็นโกดังนั้นมีเพียงผมกับพี่ยุนกิเท่านั้น มันเป็นวันประชุมผู้ปกครอง และเพราะพวกผมไม่รู้ว่าจะอยู่ในห้องเรียนทำไม ด้วยจุดประสงค์ไหน ก็เลยมาอยู่ที่ห้องลับกัน พี่ยุนกิไม่ได้หันมามองผม พี่เขาเล่นเปียโนอยู่อย่างนั้น ผมเอาโต๊ะ 2 ตัวมาเรียงกันแล้วล้มตัวลงนอน ผมแกล้งทำเป็นหลับไปงั้นแหละ ผมชำเลืองมองพี่เขาและเปียโน ดูไม่ค่อยเข้ากันเท่าไร แต่ว่า ก็ดูจะแยกออกจากกันไม่ได้ มันเหมือนหลอมรวมเป็นร่างเดียวกัน เวลาผ่านไปนานเท่าไรแล้วนะ แต่แล้วประตูก็เปิดออก เสียงกระแทกดังลั่นราวกับใครสักคนตั้งท่าจะพังมัน ซึ่งในเวลาเดียวกันนั่นเองที่เสียงเปียโนเงียบลง

ผมถูกต่อยเข้าที่แก้ม ร่างกายเซถลาไปด้านหลังและล้มลงในที่สุด ผมหดตัวพลางอดทนต่อคำก่นด่า ทันใดนั้นเอง เสียงที่ก่นด่าผมอยู่เงียบลง เมื่อผมเงยหน้าขึ้นมองก็เป็นพี่ยุนกิกดไหล่ของอาจารย์ใหญ่ พี่เขามายืนอยู่หน้าผม ผมมองข้ามไหล่ของพี่ยุนกิไปก็พบกับใบหน้าอันงุนงงของอาจารย์ใหญ่

ผมลองกดแป้นเปียโนอีกครั้ง ลองเล่นเพลงที่พี่เขาเคยเล่น นี่พี่ยุนกิถูกไล่ออกจากโรงเรียนจริง ๆ เหรอ? เราจะไม่ได้กลับมาเจอกันอีกเป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ? พี่ยุนกิเคยบอกผมว่า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องถูกต่อย หรือถูกเตะ สำหรับพี่เขาแล้ว เป็นเรื่องที่มีอยู่บ่อยครั้ง ถ้าไม่มีผมอยู่แล้วล่ะก็ พี่ยุนกิก็คงไม่ต้องไปสู้กับอาจารย์ใหญ่ ถ้าไม่มีผมอยู่แล้วล่ะก็ ณ วินาทีนี้ พี่ยุนกิก็น่าจะยังคงเล่นเปียโนอยู่ ณ ที่แห่งนี้

——————————————–
NEXT : เมื่อสิ้นฤดูร้อน เราก็ตัวคนเดียว 
ยุนกิ
25 JUN 2020

Translate by : INFINITA & INFINITA v.2 Admin 
Book : 花様年華 The Notes 1 Japanese version