AU

Pairing : Ryoru

Rate : PG

Warning : เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลที่มีตัวตนอยู่จริง ผู้แต่งไม่มีเจตนาทำให้เจ้าของชื่อเสื่อมเสียแต่อย่างใด

โทรุเกลียดฤดูหนาว

ต้องใส่เสื้อผ้าหลาย ๆ ชั้นจนรู้สึกเทอะทะ

ปลายนิ้วเริ่มเจ็บเพราะอุณหภูมิที่นับวันยิ่งต่ำลงเรื่อยๆ

การตื่นไปโรงเรียนตอนเช้าเป็นเรื่องยากเข้าไปอีก

และถึงแม้จะใส่โค้ทตัวใหญ่คลุมไปถึงครึ่งหน้าแต่ใบหน้าส่วนที่เหลือก็ต้องประทะกับอากาศเย็นเต็มๆ

ปลายจมูกเย็นเฉียบจนน้ำมูกไหลมีริ้วสีแดงแผ่ขยายไปทั่วสองข้างแก้ม

เย็นไปถึงลูกกะตา

ปลายผ้าพันคอผืนยาวถูกยกขึ้นพาดไหล่แล้วพันรอบคอโทรุสองรอบปิดมาจนเกือบถึงตา ชายผ้าถูกเก็บให้เรียบร้อย

โทรุยืนนิ่งปล่อยให้อีกคนทำตามอำเภอใจ เรียวตะจับเขาหมุนไปหมุนมากระชับเสื้อตัวนอกให้มิดชิดกว่าเดิม จับมือมาดูว่าใส่ถุงมือเรียบร้อย

คนโดนจับแต่งตัวนึกในใจว่าเขาไม่มีทางหนาวตายแน่ ๆเพราะคงขาดอากาศหายใจตายก่อน

“เรียบร้อย ไปเถอะ”

เมื่อทุกอย่างเข้าที่จนเป็นที่น่าพอใจแล้วเรียวตะก็ขยับตัวเปลี่ยนตำแหน่งให้โทรุเดินขึ้นมาข้างๆ แล้วค่อยเดินไปพร้อมกัน

กลิ่นเจ้าของผ้าพันคออบอวลอยู่ทุกลมหายใจ

กลิ่นที่ติดมากับผ้าพันคอ

กลิ่นที่คุ้นเคยทุกครั้งที่อยู่ใกล้

เหลือบมองคนข้างกายที่เอาแต่พูดเรื่องละครหลังข่าวที่เขาไม่สนใจหรือรายการแข่งเต้นบีบอยที่เจ้าตัวชอบนักหนา

ยิ้มขำคนที่เวลาพูดมักแสดงสีหน้าโอเวอร์ตลอด เสียงแหลม ๆที่แหบลงเพราะเป็นหวัด

ท่าทางตื่นตกใจตอนที่เขาจับชายผ้าพันคออีกฝั่งไปพันให้

ดวงตาเรียวเล็กที่โดนโหนกแก้มดันขึ้นจนรวมกันเป็นขีดเดียว

สัมผัสอบอุ่นอบแตะลงบนริมฝีปากบาง มีผ้าผืนหนาที่เริ่มอุ่นเพราะลมหายใจของคนใส่รินรดกั้นอยู่

ริ้วแดงบนแก้มสองข้างไม่ได้มีสาเหตุจากอากาซหนาวอีกต่อไป

“โทรุน่าไม่อาย”

“จะต่อยฉันก็ได้ถ้านายไม่ชอบ”

“ชอบมากต่างหาก”

เรียวตะเอื้อมมือมาเกี่ยวขอบผ้าพันคอที่ปิดหน้าเขาลง เขย่งปลายเท้าพร้อมยื่นหน้าและเอียงคอน้อยๆ

ประทับริมฝีปากเย็นเฉียบลงบนปากเขา

มือข้างหนึ่งโดนคว้าไปจับไว้ ถุงมือโดนถอดออกของเจ้าตัวเองก็เช่นกันนิ้วมือเปลือยเปล่าแทรกประสานมอบความอบอุ่นแทบถุงมือที่ถอดออกหลังจากนั้นเรียวตะก็ดึงมือเขาไปยัดใส่ประเป๋าเสื้อตัวเองไว้แทน ยิ้มร่ามองหน้าโทรุก่อนจะดึงอีกฝ่ายให้ออกเดินตาม

ไม่น่าเล่นด้วยเลย

ใครกันแน่ที่หน้าไม่อาย

TBC.