เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ReviewPeanut Butter Jelly
ร้านขนมแห่งความลับ
  • "ขนมชิ้นจิ๋วเพียงแค่วางบนฝ่ามือ แต่พอได้รู้เบื้องหลังที่แฝงเร้นอยู่ในดีไซน์ของมัน ก็จะเป็นการเปิดโลกไม่รู้จบ"
    อุเมโมโตะ เคียวโกะ , 138 น.
    .
    ร้านขนมแห่งความลับนี้เป็นเรื่องราวของ "อุเมโมโตะ เคียวโกะ" หรือ "อันจัง" สาวน้อยวัย 18 ที่เพิ่งเรียนจบและตัดสินใจมาทำงานที่ร้านวากาชิมิตสึยะในชั้นใต้ดินของห้างสรรพสินค้าโตเกียว ในร้านวากาชิอันเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของขนมญี่ปุ่นดั้งเดิมนี้ รอบตัวของอันจังล้วนรายล้อมไปด้วยเพื่อนร่วมงานสุดแสนจะมีเอกลักษณ์ทั้ง 3 คน เธอได้เรียนรู้ความลึกซึ้งของวากาชิ พร้อมกันนั้นก็ได้พบเจอกับการกระทำอันมากด้วยปริศนาของคุณลูกค้าแต่ละคนที่ล้วนมีเรื่องราวปริศนาแตกต่างกันไป
    .
    ร้านขนมแห่งความลับ ฟังชื่อแล้วอาจทำให้นึกถึงนิยายสืบสวนสอบสวน มีคนร้าย มีนับสืบ มีตำรวจไล่ล่าคดีต่างๆ แต่แท้ที่จริงแล้วไม่ใช่อย่างที่คิดเลย เพราะเสน่ห์ของร้านขนมแห่งความลับนี้คือการผสมผสานความลึกซึ้งระหว่างขนมวากาชิญี่ปุ่นดั้งเดิมและเรื่องราวปริศนาที่อันจังต้องพบเจอในแต่ละวันเข้าด้วยกันได้อย่างลงตัวโดยที่มีเพียงกลิ่นหอมหวานของวากาชิต่างๆ ในเรื่องที่อ่านแล้วถึงกับอยากวิ่งไปร้านขายวากาชิทันที เป็นการสืบสวนที่ปราศจากกลิ่นคาวคลุ้งของเลือดแต่อย่างใด แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ใช่นิยายสืบสวนเสียทีเดียว เพราะตัวเอกของเราอย่างอันจังก็มีส่วนเข้าไปพัวพันกับปริศนาลึกลับของคุณลูกค้าแต่ละคนเหมือนกัน แต่ที่แตกต่างไม่เหมือนใครก็เพราะว่าการสันนิษฐานต่างๆ ของเหล่าพนักงานในร้านวากาชิมิตสึยะแห่งนี้ล้วนใช้ "วากาชิ" เป็นเครื่องมือในการไขปริศนาของลูกค้าแต่ละคนทั้งสิ้น และเรื่องราวที่การแก้ปริศนาเหล่านั้นก็คล้ายจะให้อารมณ์เหมือนเชอร์ล็อก โฮล์มส์ในแบบที่ชอบสังเกตผู้คนแล้วสามารถบรรยายภูมิหลังของคนเหล่านั้นได้อย่างไหลลื่นเสียมากกว่าจะเป็นการสืบสวนอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำให้เวลาที่อ่านรู้สึกผ่อนคลายแต่ก็ยังมีความแคลงใจ อยากรู้ตอนต่อไปจนวางไม่ลง
    .
    ตัวเอกของร้านหนังสือแห่งความลับนี้ก็คือ "วากาชิ" ซึ่งเป็นขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เปรียบแล้วก็คงคล้ายกับขนมไทยของบ้านเรา มีประวัติยาวนาน มีความหมายและเรื่องราวมากมายซ่อนเร้นอยู่ภายใต้ขนมชิ้นเล็กๆ อ่านจบแล้วก็รู้สึกว่าไม่น่าเชื่อว่าแค่ขนมชิ้นเพียงชิ้นเดียวจะสามารถต่อเติมเรื่องราวออกไปได้ไม่รู้จบสิ้นขนาดนี้ การอ่านหนังสือเล่มนี้ก็เช่นกัน ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องราวธรรมดาสามัญในชีวิตประจำวันจะสามารถแตกแขนงออกมาเป็นเรื่องราวได้มากขนาดนี้ ว่าไปแล้ว ความสนุกของร้านขนมแห่งความลับก็คงเหมือนกับความอร่อยของวากาชิ คือมีหน้าตาที่ละเมียดละไม มีความปราณีตในตัวอักษร มีความหอมหวานที่ทำให้เพลิดเพลินในการอ่าน และมีรสชาติที่ต่างไปจากที่อื่นๆ เป็นรสชาติแปลกใหม่ที่แฝงไปด้วยเสน่ห์อันเต็มเปี่ยมจนเมื่อได้กินคำที่หนึ่งแล้ว ก็จะอยากกินคำที่สอง สาม สี่ต่อไปไม่รู้จบ :)

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in