เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกเลขสองP.E.A.C.E
วันจันทร์จ๋า
  • I hate Monday!!!

    ขอเดาว่าทุกคนต้องเคยพูดประโยคนี้บ้างแหละ ใครไม่เคยพูดยกมือหน่อยยย

    บ้าสิ จะไปเห็นได้ไงว่าใครยกมือ 


    Q: ทำไมถึงเกลียดวันจันทร์

    A: เพราะวันจันทร์เป็นวันแรกของการทำงานไง

    Q: ถ้าตัดวันจันทร์ออกแล้วเป็นวันอังคารเลย จากวันอาทิตย์แล้วก็เป็นวันอังคาร จะเปลี่ยนไปเกลียดวันอังคารไหม

    A: ….


    เราไม่ได้เกลียดวันจันทร์หรอก เราเกลียดวันทำงานต่างหาก ต่อให้ตัดวันจันทร์ออกไปเราก็จะไปเกลียดวันอังคารแทน แต่คนเราอาจจะเกลียดวันจันทร์เป็นพิเศษเพราะมันเป็นที่ประกาศอย่างเป็นทางการแล้วว่า ‘วันหยุดมึงหมดแล้วนะ’

    เศร้าแท้


    แล้วทำไมเราถึงเกลียดวันทำงาน ขี้เกียจ? เบื่อเจ้านาย? อยากนอนต่อ?

    ถ้าสำหรับเรานะเป็นเพราะเราไม่มีเป้าหมายในการทำงาน คือเราทำงานเพื่อหาเงินนั่นแหละ แต่เราจะถามตัวเองทุกเช้าว่า “ทำไมคนเราต้องทำงานวะ?” คำตอบแรกในหัวคือ “เงิน” 


    แล้วนอกจากเพื่อให้ได้เงินแล้ว เรายังทำงานไปเพื่ออะไรอีก

    เราลองมานั่งคิดดูดีๆแล้ว อีกคำตอบหนึ่งที่เราได้คือ “คุณค่าในตัวเอง”

    นึกย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้วที่เพิ่งเรียนจบใหม่ๆ อยู่ในช่วงหางานทำ ในระหว่างที่ยื่นใบสมัครไปหลายที่แต่ก็ยังไม่มีการตอบรับ ช่วงนั้นเราว่างอยู่ประมาณ 3-4 เดือน 


    บอกได้คำเดียวว่า ‘พัง’

    สภาพจิตใจเราแย่มาก เพราะเป้าหมายในชีวิตก่อนหน้านั้นของเราคือการเรียนให้จบ พอจบแล้วที่นี้ก็เคว้งเลยสิค่ะ เรารู้สึกว่า ณ ตอนนั้น เราไม่มีคุณค่าในตัวเอง เราไม่รู้จะทำอะไร ว่างๆอยู่บ้าน ช่วยงานเอกสารของพ่อบ้าง แต่พอเห็นว่า

    เพื่อนรุ่นดียวกันทยอยได้งานกันไปบ้างแล้ว เราก็รู้สึกแย่ 

    รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน รู้สึกไปขั้นว่าไม่เห็นอนาคตตัวเองในวันข้างหน้าเลย


    นี่เป็นหนักถึงขั้นนั้นเลยเหรอ

    หนักดิ ถึงขั้นนอนไม่หลับเลยนะเว้ย 


    ถามว่าตอนนี้ดีขึ้นไหม ดีขึ้นเพราะเรามีงานแล้ว มีสิ่งยึดเกาะอันใหม่ที่เรียกว่า ‘กูอยากมีเงิน’

    แต่เราก็ยังไม่สามารถตอบคำถามและความว่างเปล่าในตัวเองได้ว่า ‘ทำงานไปเพื่ออะไรนอกจากเพื่อเงิน’


    Anyway, I still hate Monday!!! 


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in