เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
books n movies review (เก่า)Fahrtwind
มิโซะเลือด - ริว มูราคามิ
  • โตเกียวเปรียบเสมือนห้างสรรพสินค้าแห่งเซ็กส์

    เช้าตรู่ของวันที่ 28 ธันวาคม

    ตำรวจได้รับรายงานว่า พบศพของอาคิโกะ ทากาฮาชิ เด็กสาวมัธยมปลาย อายุ 17 ปี 
    ในจุดรวบรวมขยะในตรอกซึ่งไม่ค่อยมีคนสัญจรในย่านคาบูจิโก เขตชินจุกุ

    ลำตัวของเธอถูกพบในถุงพลาสติกใบหนึ่ง ส่วนศีรษะ แขนและขา ถูกพบในถุงอีกใบ 
    ใบหน้าของเธอมีรอยฟกช้ำหลายจุด และมีรอยมีดกับบาดแผลตามร่างกาย 
    ทำให้สามารถระบุได้ว่าเธอเสียชีวิตมาแล้วประมาณ 12 ชั่วโมง

    เหยื่ออยู่ในกลุ่มเด็กสาวมัธยมปลายที่เร่ขายเซ็กส์อย่างเปิดเผย
     และเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่โรงแรมฉ่ำรักละแวกใกล้เคียง....


    นี่คือคำโปรย ที่อยู่ข้างหลังหนังสือเล่มนี้ ตอนแรกที่ซื้อมาคือนึกว่ามันจะเป็นแนวสืบสวนสอบสวน แนวๆโคนัน อะไรประมาณนั้น แต่พออ่านไปก็ไม่ใช่อย่างที่คิดไว้ แต่มันกลับกลายเป็นเหมือนการวิพากวิจารณ์เสียดสีวัฒนธรรมของญี่ปุ่นและอเมริกาต่างหาก

    ในเรื่องตอนแรกจะเป็นการพาไปดูวิถีชีวิตในแวดวงของอุตสาหกรรมเซ็กส์เช่น บาร์เปลือย คลับหาคู่ ร้านเหล้าที่มีสาวๆใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น ของญี่ปุ่นผ่านตัวละครหลัก เคนจิ ไกด์นำเที่ยวยามค่ำคืน กับแฟรงค์ชายชาวอเมริกันที่ต้องการจะเสพสุขกามารมณ์ในประเทศที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอุตสาหกรรมแห่งเซ็กส์ อ่านไปก็จะได้เรียนรู้วัฒนธรรมของญี่ปุ่น มีศัพท์ภาษาญี่ปุ่นด้วยนะ(18+ คริคริ) เราก็นั่งอ่านออกเสียงอย่างสนุกสนาน555 มีการวิพากษ์วิจารณ์ความรู้สึกของคนที่ต้องมาทำอาชีพพรรค์นี้ และพออ่านไปเรื่อยๆก็จะเห็นถึงความน่ารังเกียจ วิปริต บิดเบี้ยว ย้อนแย้ง น่าสงสารของคนบางคน และก็มีฉากโหดด.....

    เอาจริงๆคือเราก็หวังกับฉากโหด เลือดสาดมากนะ เราว่าหนังสือญี่ปุ่นทำฉากโหดได้วิปริตดี ในเรื่องฉากโหดไม่เยอะ เน้นพวกจิตวิทยา การพูดคุยกันซะมากกว่า เอาจริงๆนะ ฉากฆ่าน่ะมีแค่ฉากเดียว แต่เป็นฉากเดียวที่เล่นใหญ่ น่ารังเกียจและน่าสะอิดสะเอียน คือเราเป็นคนที่อ่านหนังสือแล้วจะต้องนึกภาพตามในหัว แล้วพอเราอ่านฉากนั้นคือแบบ ก็พะอืดพะอมอ่ะ มันแม่งโคตรวิปริต(แต่คืออีนี่ก็จะนึกภาพตามให้ได้555) อย่างเช่นการเอาหูที่โดนตัดไปใส่ในโจ๊ะโมะ อ่านแล้วต้องนั่งทำใจสักพักนึงถึงจะอ่านต่อได้ และจากนั้นก็ไม่มีฉากโหดแบบนั้นอีกเลย ฉากเดียวก็คุ้มค่า


    โดยรวมแล้วถามว่าชอบมั้ย ก็เฉยๆนะ เนื้อเรื่องก็ดำเนินไปเรื่อย ไม่ได้ถึงขั้นลุ้นระทึกอย่างที่คาดไว้แต่แรก ก็เกือบๆจะชอบแล้วนะ ชอบในความวิปริตผิดมนุษย์มนา แต่มันมีบางอย่างที่มันอาจจะลึกไป(อาจจะสนุกอยู่อยู่บ้างที่ต้องมานั่งคิดวิเคราะห์)แล้วเราไม่เข้าใจ อย่างเช่นตอนจบ มันจะเป็นการเปรียบเปรยสัญลักษณ์บางอย่าง(เปรียบกับมิโซะตามชื่อเรื่องนะแหละ) ที่เราไม่ค่อยจะเข้าใจว่าคนเขียนเค้าจะสื่ออะไร เราอาจจะโง่ไปก็ได้555 แต่เราไม่ชอบสักเท่าไหร่

     




Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in