เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
พบรักที่คาเฟ่แสง อักษร
เฝ้ารักที่คาเฟ่
  • ตอนที่ 2 เฝ้ารักที่คาเฟ่

    บอย เด็กพนักงานเสิร์ฟในร้าน ผู้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ยืนเกาหัวแกรก ๆ พึมพำกับตัวเองว่า อ้าว แล้วไหนบอสบอกจะเข้าไปจีบสาว ทำไมไปยกเก้าอี้สะงั้น 
    จะยกเก้าอี้ทำไมไม่บอกเรา ไปยกเองทำไม แล้วนี้ อุตส่าห์ เฝ้ารอกว่าพี่ลิต้าจะมาที่ร้าน เฮ้อ ชวดครั้งนี้ ก็ต้องรอไปวันหยุดหน้าอีก แล้วบอยก็ต้องทนฟังทนเห็นคนคลั่งรักเขาข้างเดียว เฮ้อ บอสนะบอส ทีเรื่องอย่างนี้ ทำไม่เป็น หรือต้องให้บอยสอน 

    ฝ่ายมาคัสนั้น เมื่อแผนการจีบสาวล่มไม่เป็นท่า เพราะดันปากหมา ไปบอกเขาว่ามีภรรยาแล้วนั้น ก็ได้แต่ด่าตัวเอง อยู่ในใจ "ไอ้-่า เอ้ย ภรรยา ! ! จะจีบสาวก็ยังไม่กล้า ยังจะไปบอกเขาว่า ภรรยาให้มาขอเก้าอี้ ผีที่ไหนเจาะปากมาพูดว่ะนี้ หมดกัน อุตส่าห์เตรียมคำพูดมาอย่างดี กูพูดอะไรไปว่ะเนี้ย
    ไอ้ …"

    คิดแล้วก็หัวเสีย หน้าบูดเดินเข้ามาในห้องครัว และทันได้ยินบอยพึมพำอยู่พอดี 

    ในขณะที่บอยบ่นพึมพำ นินทาเจ้านายตัวเองอย่างเห็นใจ บอสก็เข้ามาข้างหลัง ถามเสียงเข้มว่า "บ่นอะไรครับบอย ถ้วยจานรอล้างอยู่นะครับ" 

    บอยรีบหุบปาก แล้วตอบกลับไปว่า "เปล่าครับบอส แล้วเอ่อ บอสครับ จะยกเก้าอี้ ทำไมไม่บอกผม ไปยกเองทำไมครับ?" 

    มาคัสตอบมาด้วยหน้าเจื่อน ๆ มาคัส : "เปล่า ไม่ได้จะไปยกโต๊ะยกเก้าอี้อะไรหรอก แต่มือมันไปเอง"

    มาคัสพูดออกมาด้วยความรู้สึกผิดหวัง แต่ในหน้านั้นก็ยังมีรอยยิ้ม ของคนแอบรักเจืออยู่ 

    บอย : "พลาดครั้งนี้ ต้องรอ ไปอีกสัปดาห์หน้านะบอส แล้วก็ไม่รู้พี่ลิต้าเขาจะมาอีกหรือเปล่า" 
    มาคัส : เออนา รู้แล้ว พูดมากจริง ไปทำงานได้แล้ว 
    บอย : "ผมสอนจีบหญิงให้ไหมบอส"
    มาคัส : "ทะลึ่งแล้วบอย ไปทำงานได้แล้ว"
    …..

    เมื่อเข้ามาในห้องทำงานของตัวเอง เขาคิดไปถึงวันแรกที่เธอเดินเข้ามาในคาเฟ่ของเขา เธอช่างดูสดใส เหมือนว่าโลกทั้งใบเป็นของเธอผู้เดียว กับชุดกระโปรงยาวลายดอกไม้ ที่พลิ้ว ไหวไปตามแรงจังหวะการเดินของเธอ ทำให้โลกหยุดหมุน หัวใจของเขาหยุดเต้นไปชั่วขณะ 
    ยิ่งตอนเธอเปิดประตูเข้ามา เหมือนว่า เธอเปิดประตูให้เขาเข้าไปอยู่ในโลกของเธอ ใช่ เขาเต็มใจตกลงไปในโลกของเธอแล้ว 

    ตลอดเวลาที่เธอนั่งดื่มกาแฟในร้าน เขาแอบมองเธอแล้วเผลอยิ้มกับตัวเอง ตอนที่เห็นเธอยกมือถือขึ้นมาทำหน้ายิ้ม ใส่กล้องเขาก็เผลอคิดไปว่า เธอยิ้มให้เขา แถมยังเผลอยิ้มตอบไปอีก ไม่ว่าเธอจะหยิบจะจับอะไร ก็ดูถูกใจไปหมด ขนาดเธอทำกาแฟหกใส่ชุดกระโปรงสวย ๆ เขายังมองว่าน่าเอ็นดู 

    เขาไม่เข้าใจตัวเองเลยว่า ทำไมหัวใจเขาถึงได้มีความสุขไปกับเธอด้วย ตั้งแต่วันนั้น ใจของเขาก็ไปอยู่ที่เธอแล้ว 

    ในครั้งที่สองที่เธอมาที่ร้าน เธอก็ทำให้เขาประหลาดใจ กับสไตล์การแต่งตัวที่ดูเป็นคนละคนกับครั้งก่อน กับเสื้อยึดกางเกงยีนส์รองเท้าแตะ แล้วไหนจะหน้าที่ไร้เครื่องสำอาง ผมยาวที่ปล่อยตามสบาย สยายเต็มแผ่นหลัง 
    ทำให้เขาเผลอคิดในใจว่า ใช่คนเดียวกันหรือเปล่า ? 
    หรือวันนี้เธออาจจะป่วย แต่ถึงอย่างนั้นใจหนึ่งเขาก็รู้สึกว่า อยากจะช่วยหวีผมให้เธอ อยากถามว่า "เป็นอะไรไหม สบายดีหรือเปล่า" 
    เขาเผลอคิดไปไกล เธอจะดูดีกว่านี้ขึ้นมาหน่อย ถ้าจับรวบมัดผมให้เธอได้ คงจะดี 

    เมื่อเห็นเธอมีความสุขกับกาแฟถ้วยโปรด ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำหน้าตลกใส่มือถือเพื่อเซลฟี่ รอยยิ้มของเธอ ก็ทำให้เขาสบายใจอย่างบอกไม่ถูก และคลายความกังวลใจไปได้บ้าง 

    มาคัส หนุ่มลูกครึ่งไทย อังกฤษ เขาเติบโต เรียนหนังสือ และใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่อังกฤษ แต่หลงรักประเทศไทย รักทุกอย่างที่เป็นไทย เพราะคุณแม่ของเขาปลูกฝังมาตลอดว่าเขาเป็นคนไทย ให้รักบ้านเกิดของตัวเอง 
    เมื่อเขาเรียนจบทำงานมาสักระยะแล้วจึงขอมาเที่ยวพักผ่อนที่เมืองไทย 

    แล้วก็ติดใจ คิดจะอยู่เมืองไทยยาว ๆ เขาจึงมองหาลู่ทางทำธุรกิจที่เมืองไทย ขอลงทุนกับญาติ ๆ มาเซ้งกิจการร้านกาแฟต่อจากเจ้าของเดิมที่ต้องการขายร้าน เพื่อย้ายไปอยู่ต่างประเทศ 
    ซึ่งร้านนี้ตกแต่งได้ตามสไตล์ที่เขาชอบพอดี 
    ตอนแรก พ่อแม่เขาก็ไม่เห็นด้วย แต่เมื่อเขาเลือกแล้ว ผู้เป็นพ่อแม่จึงทำได้แค่ เคารพการตัดสินใจของเขา 
    แล้วกามเทพก็แผลงศรรักปักอกเข้าให้
    ….

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in