เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Love Chapterหมีในหุบเขา
Chapter I : เพราะเธอ...เราถึงเข้าใจ
  •        เรารู้สึกดีกับคนใกล้ตัว โดยเฉพาะในอาทิตย์ที่เกิดเรื่องพวกนี้ ยิ่งทำให้เรารู้สึกดีด้วยมากขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะวันที่เหตุการณ์ตรงนี้เกิดขึ้น มันเป็นวันศุกร์ที่เรามีนัดถ่ายรูปให้สภา และคนที่ทำให้เรารู้สึกดีด้วยเขาเป็นคนที่มารับเราจากห้องเพื่อไปถ่ายรูปตรงนี้ วันนั้นเธอคนนี้ผูกผมเปียสองข้าง เป็นทรงผมที่เธอคนนี้ทำแล้วน่ารักมาก ในวันนั้นเรายังไม่สารภาพต่อกันออกไป แต่เรากลับหวงเธอมากเพราะเธอน่ารักมากในวันนั้น

           เราไม่เคยรู้ว่าเธอคนนี้จะรู้สึกกับเราอย่างที่เรารู้สึกกับเธอมั้ย จนเธอขอเราถ่ายรูปคู่ ในตอนนั้นใจมันรู้สึกแปลก ทั้งเขิล และทำตัวไม่ถูก เพราะไม่รู้เธอถ่ายเพียงเพราะเราสนิทกัน หรือเธอเองก็คิดเหมือนกับเรา

           ตกเย็นที่เรากลับหอ เรากลับไปพักที่ห้องก่อนไม่ได้ไปอยู่ที่ร้านชานมที่เธอกับเพื่อนมักไปนั่งทำงาน พอเริ่มมืดไม่ดึกมากเธอคนนี้ก็กลับมาที่ห้อง(เราชวนเธอมานอนห้องจะได้ช่วยงานเธอ) แต่เรากลับดูหนังใส่กูฟังไม่ได้พูดอะไรออกไปเพราะเราทำตัวไม่ถูก เหตุการณ์เมื่อตอนบ่ายมันสปาร์คใจเรามาก เราเงียบกันอยู่พักใหญ่จนสุดท้ายก็คุยกัน เธอคนนี้เองก็อยากจะชวนเราลงรูปคู่แต่ก็ไม่กล้าจะพูด การคุยกันทำให้รู้ว่าเราสองคนต่างรู้สึกยังไงต่อกัน เธอรู้สึกนอยเรา เราถึงได้ถามเธอไปว่าสำหรับตอนนี้เราเป็นอะไรกัน และรู้สึกยังไงต่อกัน และสุดท้ายเราก็ได้ตกลงเป็นคนคุยกัน การได้กอดเธอคนนี้ในวันนั้นด้วยสถานะใหม่มันรู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างมาก

           ในวันต่อมาเราไม่สบายจนเข้าโรงพยาบาล เธอคนนี้กลัวโรงพยาบาลมากแต่ก็พาเราไปโรงพยาบาลและอยู่เป็นเพื่อนจนถึงตอนกลับหอ และในวันนั้นเธอก็ได้พบกับแม่ของเรา...


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in