แต่พี่ผึ้งก็ใจดีมาก ๆ พี่ผึ้งไม่ได้ตำหนิความผิดพลาดของพวกเราเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งยังช่วยส่งเมลไปแจ้งฝ่ายPR ให้ช่วยพิมพ์โปสเตอร์ให้ใหม่อีกหนึ่งรอบ พวกเราเดินขึ้นไปรับโปสเตอร์ที่สำนักงานอีกครั้งในท่าทีที่เกรง ๆ และรู้สึกผิดอย่างเต็มอก แต่พี่ ๆ ฝ่ายPR ก็เข้าใจพวกเราและทำโปสเตอร์ใหม่ให้อย่างเต็มใจ  ซึ่งความผิดพลาดครั้งนี้เกิดจากการที่พวกเราคุยกันไม่เข้าใจ ต่างคนต่างคิดว่าอีกฝ่ายแก้ข้อมูลเรียบร้อยแล้ว  และพวกเราก็ไม่ได้รอบคอบเท่าที่ควร เหตุการณ์นี้จึงเป็นบทเรียนสำคัญสำหรับการทำงานในครั้งต่อ ๆ ไปของพวกเรา

เมื่อได้โปสเตอร์ที่ถูกต้องแล้วก็นำไปติดตามที่ต่าง ๆ 

ติดบนบอร์ดประชาสัมพันธ์ในลิฟต์

แล้วนี่ก็แบบสำหรับติดหน้าห้องสมุดของเรา