เหลือเวลาอีกไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์ ก็จะถึงกำหนดที่จะต้องยืนยันสถานที่ฝึกงานแล้ว แต่ด้วยสถานการณ์ โควิดทำให้ฉันและเพื่อน ๆ อีกหลายคนยังไม่มีที่ฝึกงาน เนื่องจากหน่วยงานหลาย ๆ ที่จำเป็นต้องปิดชั่วคราว รวมถึงหอศิลป์ (หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร) ที่ที่ฉันใฝ่ฝันอยากจะฝึกงานมาก ๆ
เมื่อถึงปลายเดือนพฤษภา สถานการณ์ยังไม่เป็นใจ ฉันจึงต้องพับความฝันเก็บไว้ก่อน และตัดสินใจว่าจะฝึกงานกับสาขาวรรณกรรมสำหรับเด็กที่คุณครูในสาขาเปิดขึ้นเอง เพื่อรองรับนิสิตที่ยัังไม่มีที่ฝึกงาน แต่แล้วความโชคดีก็เกิดขึ้น ขณะที่ฉันกำลังจับโทรศัพท์มือถืออยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีแจ้งเตือนหนึ่งเด้งขึ้นมา เป็นแจ้งเตือน facebook ของเพจหอศิลป์ แจ้งว่าหอศิลป์ได้เปิดให้บริการแล้ว ฉันรู้สึกดีใจมาก ๆ จึงรีบติดต่อไปยังหอศิลป์เรื่องขอฝึกงาน และในที่สุดก็ทันเวลายืนยันสถานที่ฝึกงานพอดี หอศิลป์ตอบรับให้ฉัเข้าไปฝึกงาน และให้เริ่มฝึกงานในต้นเดือนมิถุนาทันที
" หนูไม่มีเพื่อน ๆ มาฝึกด้วยหรอ " พีปู เจ้าหน้าที่หอศิลป์ที่ทำเรื่องฝึกงานให้ฉันถามขึ้น ฉันจึงได้มุและกัสเบล มาเป็นสหายร่วมฝึกงานที่หอศิลป์ในครั้งนี้ด้วย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in