ผมมองเธอมาตลอดทุกช่วงเวลาที่เราพบเจอกัน
ในสายตาของผมมักจะมีเธออยู่ในนั้น
เรียกว่าผูกพันธ์ทางสายตาเห็นจะได้
ผมชอบแอบมองเธออยู่ห่างๆ มากกว่าการสบตากับเธอ
เพราะว่าผมคงไม่กล้ามากพอ

การแอบมองเธอของผมเหมือนกับการถักทอสายสัมพันธ์จากดวงตาของผมอย่างลับๆ
แม้จะมีบ้างบางครั้งที่ตาของเธอดันหันตรงเข้ามาในสายตาของผมพอดี
ทุกครั้งที่เธอรู้ตัวและหันมาสบตากับผม มันเหมือนกับถูกไฟฟ้ากระตุ้นแรงๆเข้าที่หัวใจ
ดวงตาของเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังพิศวงบางอย่าง
ดวงตาของเธอที่มองผ่านแว่นสายตาเข้าไป
ดวงตาคู่นั้นดูจะทำให้ผมหลงลืมตัวและล่องลอยไป
แยกตัวผมออกจากกาลเวลาไปชั่วขณะหนึ่ง

ผมเห็นตัวผมยืนอยู่อย่างนิ่งๆไม่ไหวติง
มีลำแสงเหมือนแสงจากไฟฉายส่องมาหาผม
ลำแสงนั้นออกมาจากแว่นตาของเธอ
ภายในลำแสงผมมองเห็นเส้นด้ายหลายหลากสีถูกถักทอเป็นเส้นสาย
ไม่รู้ว่ามันเป็นสายสัมพันธ์หรือเปล่า
สายสัมพันธ์ของผมมีต้นทางมาจากหัวใจของผม
ปลายทางของมันคือเธอ

แต่จู่ๆก็เหมือนว่าเธอที่ผมเห็นจะถูกแทนที่ด้วยแสงจากแว่นตาของเธอ จนผมมองไม่เห็นเธอ
สายสัมพันธ์จากผมส่งไปหาเธอไม่ถูก
จากตรงนี้ผมบอกไม่ได้เลยว่าเธอจะมองหน้าผมเช่นไร
เธอจะสบตากับผมแบบไหน
เธอจะใช้สายตาแบบไหนมองผม

แล้วกาลเวลาก็ดึงตัวผมกลับเข้าหามันอีกครั้ง
ใจผมสั่น พร้อมกับหวั่นกลัว
กลัวว่าแว่นสายตาของเธอจะส่องมาเห็นสายสัมพันธ์ที่แอบถักทอขึ้นมาของผม
และตัดสายสัมพันธ์ข้างเดียวทิ้งไปสักวัน