.

หากว่ามันจะจบแบบนี้

ในตอนนี้ ฉันหลงลืมเสียงของคุณไปแล้ว

หน้าตาจำได้เพียงเลือนลาง อาศัยผ่านการเปิดรูปภาพเบลอๆ ขึ้นมามอง

ความทรงจำดีๆ ในวันนั้น ถูกแช่แข็งไว้ราวกับเป็นเพียงความฝันเรื่องหนึ่งในชีวิต

ฉันเศร้า

ไม่รู้ว่าความเศร้านี้เป็นเพราะฉันรักคุณมากเกินไป

หรือเป็นเพราะฉันกำลังจะหมดรักคุณกันแน่

คุณที่กำลังเลือนลางไปไม่ต่างจากความฝันหลังตื่นนอน

ฉันคว้าคุณมากอดไว้ จับมัดบนเก้าอี้แห่งความทรงจำ กักขังไว้ในห้องแห่งความรู้สึก เพื่อที่จะไม่ให้คุณหายไปไหน

แต่คุณก็หายไปอยู่ดี

ในความเป็นจริง , คุณไม่เคยอยู่ที่นี้ด้วยซ้ำ

หากว่ามันจะจบลงแบบนี้จริงๆ

ขอให้เราได้พบกันเป็นครั้งสุดท้ายจะได้ไหม