มาพูดถึงนิยายเรื่อง ผู้พิทักษ์ต้นการบูร กันดีกว่า เรื่องนี้ตั้งแต่ที่เห็นภาพปกครั้งแรกในเพจสำนักพิมพ์ก็ตกหลุมรักเข้าอย่างจังเลยค่ะ ชอบทั้งภาพและสีสัน มีความญี่ปุ่นสูงม้ากกก ไม่ต้องอ่านเรื่องย่อเลยว่าถูกจริตมั้ย ตั้งใจซื้อเลยทันที แต่ซื้อมาแล้วก็ดองไว้สักพักแล้วค่อยได้ฤกษ์หยิบมาอ่านเมื่อวันก่อนนี่เอง (ดองยาวเชียว)

คือเราชอบอ่านเรื่องที่มันมีความญี่ปุ่นมากๆ ยิ่งผูกกับเรื่องศาลเจ้า เทพเจ้า อะไรแบบนี้ยิ่งชอบเป็นพิเศษ ส่วนตัวเคยไปเที่ยวญี่ปุ่นแล้วเจอต้นไม้ใหญ่ๆ แบบใหญ่มากๆ ในศาลเจ้าหลายที่แล้วรู้สึกว่ามันมีพลังจริงๆ ค่ะ รู้สึกเหมือนเป็นดินแดนของเทพเจ้าจริงๆ นะ ดังนั้นเรื่องนี้จึงดึงดูดเราตั้งแต่แรกเห็น

เนื้อเรื่องคร่าวๆ ก็ตามคำโปรยเลยค่ะ เรื่องราวเล่าผ่านตัวละคร เรโตะ เด็กหนุ่มที่พื้นฐานครอบครัวไม่ดี ชีวิตก็เลยลุ่มๆ ดอนๆ มาตลอด จนถึงจุดทีี่ตกต่ำที่สุด เรโตะก็ได้พบกับญาติที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีตัวตนอยู่ คุณป้าคนนี้ช่วยเรโตะจากการติดคุกแต่ก็มีเงื่อนไขแลกเปลี่ยนนั่นคือเรโตะจะต้องมาทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ต้นการบูรของศาลเจ้าของตระกูลยางิซาวะ เรโตะปฏิเสธไม่ได้จึงต้องมารับหน้าที่นี้ แต่ทางป้าจิฟุเนะกลับไม่บอกรายละเอียดอะไรให้เรโตะเข้าใจเลย ทุกอย่างดูมีเงื่อนงำน่าสงสัยไปหมด ตั้งแต่การอธิษฐานกับต้นการบูรคืออะไร ทำไมถึงมีข้อห้ามมากมาย ยิ่งสงสัยก็ยิ่งอยากรู้

เรื่องราวในเล่มจะประกอบด้วยเรื่องราวของครอบครัวที่มาอธิษฐานกับต้นการบูรหลักๆ สองครอบครัว และเรื่องราวของเรโตะกับคุณป้าจิฟุเนะเอง การทำหน้าที่พิทักษ์ต้นการบูรบวกกับความสงสัยว่าการอธิษฐานคืออะไรทำให้เรโตะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับรุ่นราววุ่นวายของสองครอบครัวโดยไม่ได้ตั้งใจ (หรือเปล่า) ซึ่งที่จริงแล้วเป็นข้อห้าม ความสัมพันธ์กับจิฟุเนะเองเหมือนจะดีแต่ก็ไม่ได้สนิทสนมรักใคร่กันขนาดนั้น เพราะที่จริงทั้งสองคนเหมือนคนแปลกหน้าที่เพิ่งได้มาทำความรู้จักกัน 

จิฟุเนะจ้ำจี้ขี้บ่น แต่เบื้องหลังความจ้ำจี้ขี้บ่นนั้นมีเจตนาซ่อนอยู่ เรโตะจะได้ค่อยๆ เรียนรู้เรื่องนี้ไปพร้อมๆ กับการทำความเข้าใจการอธิษฐาน และการทำหน้าที่ผู้พิทักษ์การบูร

เรื่องนี้อ่านได้เรื่อยๆ ไม่หวือหวา ไม่ได้ลึกลับน่าค้นหาจนใจเต้น แต่ก็ไม่ได้น่าเบื่อจนอยากหลับ ผู้เขียนทิ้งปมปริศนาเอาไว้ตั้งแต่ต้นเรื่อง ให้คนอ่านค่อยๆ ไขปริศนาไปพร้อมๆ กับเรโตะ พร้อมกับค่อยๆ ทิ้งเงื่อนงำบางอย่างเอาไว้แบบเนียนๆ อยู่ที่ว่าคนอ่านจะเก็บได้หรือไม่ เป็นแนวอบอุ่นหัวใจกับสายใยของครอบครัว โดยมีการอธิษฐานกับต้นการบูรเป็นจุดเชื่อมโยงค่ะ

ปริศนาที่ซ่อนไว้มันอาจจะไม่ได้ถึงกับร้อง 'ว้าว' เอาจริงๆ ก็เดาทางได้ไม่ยากตั้งแต่กลางๆ เรื่องแล้ว เพราะผู้เขียนก็ดูจะไม่ได้ตั้งใจให้มันลึกลับซับซ้อนขนาดนั้น เพราะสิ่งที่ผู้เขียนอยากจะบอกเล่าน่าจะเป็นเรื่องราวของผู้คนที่มาเกี่ยวข้องกันเพราะต้นการบูรนี้มากกว่า และสำหรับตอนจบของเรโตะกับป้าจิฟุเนะก็ทำให้เราเสียน้ำตาตอนตีสองค่ะ ;--;

สำหรับสำนวนแปลเรื่องนี้ดีเลยนะคะ อ่านลื่นไหลไม่สะดุด มีคำผิดประปราย แต่น่าเสียดายที่เป็นชื่อตัวละครผิดถึงสามคน ซาจิ ยูมิ กลายเป็น ซาโตะ ยูมิ, มินาโกะ กลายเป็น มินาเอะ และ คิคุโอะ เป็น คิโอะ 

อีกอย่างที่เราชอบมากๆ คือเนื้อกระดาษค่ะ เข้าใจว่าเป็นเนื้อกระดาษแบบนำเข้าจากต่างประเทศ เนื้อดีมาก หนาๆ ลื่นๆ มีน้ำหนัก สรุปคือรูปเล่มเอาไปเต็ม 10, งานเนื้อหาเอาไป 9

"นายไม่คิดหรือว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา มนุษย์เราไม่มีใครใช้ชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้ด้วยการทำแต่ความดีหรอก ต่อให้ไม่ถึงกับต้องโทษ แต่ย่อมเคยทำผิดศีลธรรมหรือทำร้ายใจใครบ้างอยู่แล้ว ฉันเองก็เคยทำผิดระดับเดียวกับคนทั่วๆ ไป ไม่สิ อาจจะยิ่งกว่าคนทั่วไปก็ได้ พอคิดว่าลูกสาวจะได้รู้หมดทุกอย่าง ฉันก็กลัวขึ้นมาดื้อๆ"  ซาจิ โทชิอากิ