เราไม่เคยเชื่อเรื่อง พรหมลิขิต โชคชะตา ด้ายแดง

ไม่คิดว่า คนที่มีอะไรเหมือนๆ กันจนน่าประหลาดจะมีอยู่จริง

จนมาเจอเธอ

ประหลาดใจตั้งแต่แรกที่ทักมา ก็สนใจเธออยู่นี่นา เราไม่เคยคุยกันตรงๆ ใจตรงกันได้ไงวะ

เราชอบอะไรเหมือนกันเยอะมาก

เป็นคนแรกเลยนะ ที่ชวนเราไปแกลลอรี่ ไม่ใช่ไปดูหนัง

เราเดินไปโซนหนังสือ drawing เพราะชอบวาดรูปเหมือนกันอย่างบังเอิญ

เธออินกับคาเฟ่หมา คาเฟ่แมว คลิปสัตว์ มากกว่าเราอีก รอยยิ้มเวลาไปคาเฟ่น่ะ สุดยอด

เราคุยกันเรื่องการ์ตูนรู้เรื่อง เพราะชอบดูแนวเดียวกัน

เรามองหาหนังสยองขวัญดู ละเบ้หน้าใส่ตัวอย่างหนังรัก

เธอเคารพพื้นที่ส่วนตัว รสนิยมความชอบของเราอยู่เสมอเลย ขอบคุณนะ

เธอเซอร์ไพรส์ ที่รู้ว่าเราฟัง bring me the horizon ด้วย ประทับใจล่ะสิ เป็นกิมมิคเลยนะ

ประทับใจที่เธอประทับใจเหมือนกัน

ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาถึงตรงนี้ได้

เราไม่เคยทะเลาะกันแรงๆ

เราเลิกกันมานานพอๆ กับระยะเวลาที่คบกัน

ความต้องการไม่ตรงกันมั้ง?

ตอนนั้นพวกเรายังเด็กนัก ยังมีอะไรให้ทำ ยังตื่นเต้นกับอนาคตข้างหน้า

ทุกครั้งที่หวัง ก็ดึงตัวเองกลับมาด้วยความเจ็บปวดในตอนนั้น

ไม่ได้เกลียดเธอ แต่ไม่ค่อยเข้าใจเธอเท่าไร ละก็ไม่ชอบความอึดอัดนั้นด้วย

ทุกครั้งที่หายไปนานๆ มันอดคิดไม่ได้ว่าเราควรจะเซฟใจตัวเองก่อน

เพราะไม่รู้ว่าที่หายไปนี่ คือไม่อยากคุยกันแล้วมั้ย

ถ้ามีวันนึงที่เธอกล้าบอก กล้าเปิดเผยเรื่องของตัวเองทุกอย่าง

และยังหาคนฟังไม่เจอ

อย่าลืมกลับมาพูดคุยกันนะ (อย่าหายไปไหนดื้อๆ ด้วย อ่านทางไม่ออก)

ยังหวังดีเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้ประสบความสำเร็จ ได้ทำในสิ่งที่ตั้งใจไว้

ความทรงจำวันนี้เมื่อ 2 ปีก่อนยังชัดเจน

เพราะเรายังอยู่ที่เดิมๆ 5555

จะจำหรือจะลืมเรื่องราวมันก็เรื่องของเธอ ไปละ บุยบุย