เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Joy to the worldDontknowhowto
My dearest boy, Happy Birthday
  • .

    อีก 1 วัน

    เป็นเรื่องน่าลำบากใจของคนที่ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเทศกาลหรือวันสำคัญต่างๆ หากเป็นปกติแล้ว เขาก็คงปล่อยให้วันนั้นผ่านไปเหมือนเป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง แต่พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของ พี่เจน คนสำคัญของเขา เขาจึงปล่อยผ่านไปโดยไม่ทำอะไรให้อีกฝ่ายไม่ได้

    อ่า จะโดนจับได้มั้ยนะ

    ปีนี้ คนงกๆเงิ่นๆ ด้านการ celebrate วางแผนที่จะเซอร์ไพรส์คนรักด้วยความช่วยเหลือจากกลุ่มเพื่อนรักของนายเจน

    "ไจ๋ เดี๋ยวพี่จะหลอกไอเจนว่า เราจะจัดปาร์ตี้วันเกิดมันที่ห้องไอแทน"

    "พี่ยอร์ชครับ ไจ๋แอบกลัวพี่เจนโกรธ"

    "ไม่แน่นอน ไจ๋ก็รู้จักไอเจนดี"

    ตามแผนแล้ว เขาต้องแกล้งทำเป็นงานยุ่ง และติดงานในวันเกิดของพี่เจน ปล่อยให้พี่เจนและผองเพื่อนปาร์ตี้กันให้เสร็จที่ห้องพี่แทนก่อน ระหว่างนั้นเขาจะเตรียมจัดห้อง (ของเขาและพี่เจน) เตรียมดอกไม้ เตรียมเค้กกาแฟที่อีกฝ่ายชอบ ก่อนที่พวกพี่ยอร์ชจะขับรถพาพี่เจนมาส่งที่คอนโด แล้วพี่เจนก็จะเปิดประตูห้องเข้ามาเจอเขา ซึ่งพี่เจนคิดว่ายังไม่กลับห้อง

    พี่เจนทำให้เขารู้สึกคาดไม่ถึงอยู่เสมอ ชายตัวใหญ่ ใจหมี วัย 35 ปี เคยเปรยๆ ไว้ว่า อยากเป่าเทียนวันเกิด หลังจากนั้นก็หัวเราะแก้เก้อ พร้อมบอกเขาว่า 'ไม่ต้องทำให้นะครับ พี่เขิน ลำบากน้องไจ๋ด้วย'

    ไจ๋ไม่เคยอยากทำอะไรให้ใครแบบนี้มาก่อน

    พี่เจน น่ารักขนาดนี้ได้ไงวะ แค่เป่าเทียนเนี่ยนะ

    พี่เจนทำให้เขาหลงรักมามากกว่า 10 ปี บางทีตัวพี่เจนก็คงไม่รู้ ว่าเป็นไจ๋ต่างหากที่แอบชอบพี่เจนก่อน
    เขาไม่แปลกใจเลยที่คนรักจะเป็นศูนย์กลางของเพื่อนฝูง ญาติโกโหติกา อยู่เสมอ

    พี่เจนเป็นคนประเภทที่คุณจะบอกว่า อบอุ่น อยู่ด้วยแล้วสบายใจ
    ภายนอกพี่เจนอาจจะดูเป็นคนล่กๆ กระโดดโลดเต้น ร่าเริง พูดเก่ง ดู active อยู่ตลอดเวลา
    แต่สิ่งที่เขาสามารถสัมผัสได้ คือความใจเย็น ความ clam ความนิ่ง ที่อยู่ข้างในของอีกฝ่าย นั่นทำให้อีกฝ่ายเป็นคนที่ใจดี และพึ่งพาได้

    เขายังชอบเวลาที่พี่เจนพูดถึงเรื่องกาแฟ การถ่ายรูป
    เวลาที่อีกฝ่ายพูดถึงเรื่องที่ชอบ ไจ๋เห็นประกายวิบวับในดวงตาของพี่เจน

    ทัศนคติเชิงบวกของพี่เจนเองก็เป็นเสน่ห์ที่เขาไม่อาจจะบรรยายออกมาได้หมด
    คนๆ หนึ่ง จะเป็นพลังบวก มีแนวคิดดีๆ ทำให้คนรอบข้างแฮปปี้ขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ

    ท่าทางเจ้าตัวก็คงไม่ได้รู้ตัวอีกนั่นแหละ

    เหตุการณ์วันนึงที่เขาหัวเสียกลับมาจากที่ทำงาน และปล่อยโฮใส่ชายตัวใหญ่กว่า พี่เจนนิ่งกว่าที่เขาคิด นั่นทำให้เขารู้สึกสงบจิตสงบใจได้มากทีเดียว

    "พี่เจน ถ้าไจ๋ไม่ไหวแล้ว ไจ๋อยากลาออกแล้ว พี่เจนจะหาว่าไจ๋ไม่อดทนมั้ย"

    "พี่จะกล้าพูดแบบนั้นได้ยังไง พี่ไม่รู้หรอกว่าที่ไจ๋เจอมามันหนักหนาขนาดไหน ไจ๋อาจจะอดทนมามากพอแล้ว ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะไม่อดทนในเรื่องที่ไม่สมควรอดทน"

    "ไจ๋จะเป็นคนว่างงานไปพักนึงนะ"

    "ว่างงานไปพักนึง หรือว่างงานไปนานๆ ก็ไม่เห็นจะเป็นไรนี่ ไจ๋เองก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานมีเงินเก็บตั้งเยอะ ถ้าเราไม่ได้เดือดร้อนมาก ก็ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำเถอะครับ จังหวะการเดินของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน พร้อมเมื่อไรค่อยเริ่มใหม่ก็ได้ หรือไจ๋อาจจะเจอประตูบานใหม่ๆ ก็ได้นะ"

    คนพูดเก่งก็ยังพูดเก่งอยู่เหมือนเดิม หลังจากคิดทบทวนเรื่องต่างๆได้ เขาเดินไปขอบคุณคนปลอบใจที่ยืนล้างจานอยู่ในครัว อีกฝ่ายทำหน้างงใส่เขา ถามว่าเขาขอบคุณอะไร สำหรับชายชื่อเจน เขาไม่เคยรู้ตัวว่าคำพูดของเขามีอิมแพคกับคนอื่นขนาดไหน

    "ไจจจจจจจจ๋ พรุ่งนี้มีตั้งหม้อชาบูที่ห้องพี่แทนแหละ ไปกินด้วยกันนะๆๆๆๆ"

    "อ่า ไจ๋อาจจะเลิกงานดึกอะ พี่เจนไปกินเลย"

    เขาคิดว่าอีกฝ่ายจะทำหน้าหมาหงอยที่เขาปฏิเสธ แต่พี่เจนก็ทำให้เขาประหลาดใจอีกครั้ง

    "พรุ่งนี้อยากได้อะไรหรือกินอะไรมั้ย พี่จะได้เตรียมไว้ให้ อยากให้ไปรับมั้ยครับ"

    "ไม่เป็นไรนะ พี่เจน ขอโทษนะครับ วันอาทิตย์แท้ๆ แต่ไม่ได้อยู่กับพี่เจนเลย"

    "เพราะเป็นวันอาทิตย์แท้ๆ นี่แหละ แต่ไจ๋ยังต้องไปทำงาน T_T พี่อยากเห็นไจ๋นอนกลิ้งเกลือกถึงเที่ยงมากกว่าอีก หนอย ระบบทุนนิยมมันทำไจ๋อดนอน"

    เป็นอีกครั้งที่ พี่เจน เป็นเหตุผลของรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเขา

    .

    .

    .

    .

    "พี่กำลังจะออกจากห้องแทนแล้วนะ ไจ๋พร้อมยัง"

    "ครับพี่ยอร์ช ตื่นเต้นว่ะ"

    พี่ยอร์ชส่งสัญญาณบอกเขาว่าพี่เจนกำลังจะถึงในอีก 10 นาที
    ขณะที่กำลังจัดห้อง ซึ่งก็ไม่ได้จัดอะไรมาก แค่วางเค้ก เตรียมช่อดอกไม้ เปิดเพลงของ FKJ ที่พี่เจนคลั่งไคล้คลอเบาๆ วางเทียนหอมจำนวนนึงไว้สร้างบรรยากาศ

    "ไจ๋ ยังอยู่ออฟฟิศมั้ย"
    "งานเสร็จรึยัง ให้พี่ซื้ออะไรที่เซเว่นไว้ให้รองท้องมั้ย"

    หน้าต่างแชทของหนุ่มคนรักทำให้เขารู้สึกกังวล ว่าสิ่งที่ทำให้มันน้อยไปมั้ย
    เขาอยากทำอะไรได้มากกว่านี้เพื่อคนๆ นี้  คนที่นึกถึงเขามากกว่านึกถึงตัวเอง

    "ไจ๋ พี่มาถึงคอนโดแล้ว ไอเจนกำลังขึ้นไปนะ"

    หัวใจของไจ๋เต้นโครมคราม เขาไม่เคยทำเซอร์ไพรส์ให้ใคร กังวลไปหมดว่าอีกฝ่ายจะมีรีแอคยังไง จะดีใจมั้ย จะชอบรึเปล่า พี่เจนจะขำในความเด็กของเขา หรือว่าจะผิดหวังที่เขาโกหก พี่เจน ขึ้นมาเร็วๆ สิครับ มือสั่นไปหมดแล้ว

    ทันทีอีกอีกฝ่ายเปิดประตูห้องเข้ามาเจอเขายืนถือเค้กพร้อมจุดเทียน ชายหนุ่มวัย 35 ปีจ้องตาเขาด้วยสีหน้านิ่งๆ อย่างอ่านไม่ออก

    "พะ...พี่เจน สุขสันต์วันเกิด"

    ไจ๋รู้สึกร้อนรนหนักขึ้นเมื่ออีกฝ่ายทำหน้านิ่งไม่พูดอะไร 

    ก่อนที่จะได้คิดคำแก้ตัวเผื่อว่าอีกฝ่ายจะโกรธที่เขาเล่นอะไรไม่รู้เรื่อง ไจ๋ก็ต้องตกใจที่เห็นคนตัวใหญ่ตรงหน้าน้ำตาไหลออกมา

    "พี่เจน ไจ๋ขอโทษ"

    "ไจ๋ ขอโทษทำไม"

    "ไจ๋ไม่รู้ เห็นพี่ร้องไห้ เลยขอโทษไว้ก่อน"

    "มาทำให้พี่ดีใจขนาดนี้ แล้วยังจะมาทำหน้าแมวซึมใส่อีก หมั่นเขี้ยว"

    "พี่เว่อไปป่าวเนี่ย ร้องไห้เลยเนี่ยนะ"

    "ครับ พี่มีความสุขมากเลย ก็เว่อจริงๆ แหละ ไม่คิดว่าตัวเองจะมีรีแอคแบบนี้เหมือนกัน"

    ทั้งสองคนหัวเราะ ก่อนที่เจนจะอธิษฐานและเป่าเทียนวันเกิดดังที่อยากทำ
    วันดีๆ แบบนี้ คงไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีกครั้ง

    ถึงปีหน้าจะทำอีก ก็ไม่อาจจะรู้สึกสดใหม่เหมือนกับวันนี้

    ไจ๋อยากให้พี่เจนมีความสุข ทุกครั้งที่ได้นึกถึงวันนี้
    มีความสุขทุกครั้ง ที่เวียนมาถึงวันที่ 9 กุมภาพันธ์

    ขอบคุณที่เกิดมานะครับ
    สุขสันต์วันเกิด
    .

    .

    .

    .

    .

    Happy birthday my dearest Johnny,


    Thanks for being you and being here for everyone around you.

    You've saved me some way some how with your positive attitude, passion, kindness.
    May you have the greatest year ever.

    No matter what you'll face, I hope you'll think about your desire and happiness as priority.


    Love as always,Your fan club/friend


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in