สมัยที่ถูกยัดเยียดให้เชื่อในศาสนาเดียวด้วยคำสอนบูดๆ เบี้ยวๆ ฉันคิดว่ามันเป็นเพราะเคราะห์กรรม กรรมชาติก่อนที่ส่งฉันมาเกิดในประเทศสารขัณฑ์

เด็กน้อยโง่เขลา

มันไม่ใช่กรรมของฉัน ไม่ใช่กรรมของใคร

มันคือความชั่วร้ายของรากเหง้าเน่าหนอนที่กัดกินชอนไชประเทศนี้มาเป็นสิบเป็นร้อยปีต่างหาก

โชคดีที่ตอนนี้ฉันไร้ศรัทธา หมดความเชื่อในศาสนา จึงไร้ละอายต่อเวรกรรม ไร้เกรงกลัวต่อบาป

ไม่สนใจนรกหรือสวรรค์

สิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจคือความโกรธ ความสิ้นหวัง ความชิงชังขับเคลื่อนลมหายใจ ภาวนาวันต่อวัน

ขอให้พวกมันไม่ตายดี