ฝึกงานเสร็จได้สักพักแล้ว ฉันเพิ่งรวบรวมอารมณ์มาตั้งใจเขียนบทความการฝึกงานอีกครั้ง ซึ่งเป็นตอนสุดท้ายแล้ว ใช้เวลาพักสมองอยู่นานเลย

          ผลงานหลาย ๆ อย่างที่ฉันได้ทำตอนฝึกงานเริ่มเผยแพร่ให้เห็นแล้ว ฉันรู้สึกภูมิใจมากเลยล่ะที่เห็นผลงานของตัวเอง เพราะเหมือนเราได้ประสบความสำเร็จไปอีกก้าวหนึ่ง แม้จะเป็นก้าวเล็ก ๆ แต่เป็นประสบการณ์ที่ลํ้าค่ามาก ๆ เลยล่ะ

          นึกถึงตอนหาที่ฝึกงานเมื่อเทอมที่แล้ว ฉันเครียดมาก ๆ กลัวตัวเองจะไม่ดีพอ ไม่เก่งพอที่จะได้รับโอกาสไปฝึกงาน ฉันสมัครไปหลายที่ ก็ถูกปฏิเสธไปหลายที่ ร้องไห้เพราะเรื่องนี้ไปก็หลายครั้ง การถูกปฏิเสธมันจะไม่น่าเสียใจเลย ถ้าหากเรารู้ว่าตัวเองถูกปฏิเสธเพราะอะไร บางครั้งเราไม่ได้รับคำตอบในเรื่องนี้เลย เราเพียงแค่อยากรู้ว่าเรามีข้อผิดพลาดตรงไหน หรือยังไม่เก่งตรงไหน เราแค่อยากได้คำแนะนำเวลาที่ถูกปฏิเสธ แค่นั้นเอง!! เพราะเราจะได้ไปปรับปรุงตัวเองได้ถูกทาง

          แต่ก็ต้องขอบคุณสำนักพิมพ์บรรลือสาส์น ขอบคุณพี่อุ้ม พี่ออมชอม ที่ให้โอกาสฉันได้มาทำงานตรงนี้ ได้เรียนรู้ระบบการทำงานจริง ๆ แล้วก็ได้ลองทำอะไรใหม่ ๆ หลาย ๆ อย่าง ถึงจะแอบเหนื่อยบ้าง (เพราะคิดเยอะ) แต่ก็สนุกดี เป็นการท้าทายความสามารถของตัวเอง จริง ๆ ฉันก็ชอบอะไรยาก ๆ นะ เพราะอยากรู้ว่าตัวเองจะเก่งได้สักแค่ไหน พอทำมันออกมาได้สำเร็จก็จะรู้สึกภูมิใจในตัวเองทุกครั้ง ประมาณว่า "แกก็ทำได้นี่นา เก่งเหมือนกันนะเราเนี่ย บ่นว่ายากๆๆ แต่ก็ผ่านมาได้ตลอด แกเก่งมากเลย" คำชมธรรมดา ๆ ที่ฉันมักจะพูดกับตัวเองเสมอเวลาที่ผ่านความยากลำบากมาได้ ประสบการณ์ฝึกงานในช่วงเวลาสั้น ๆ ให้อะไรฉันมากกว่าที่คิดเลยล่ะ

          สุดท้ายนี้ฉันก็อยากจะบอกตัวเองว่า "สู้ต่อไปนะ แกเก่งอยู่แล้ว ต้องผ่านมันไปให้ได้ และจะพยายามเป็นคนที่เก่งขึ้นกว่านี้นะ?"

          ก่อนจากกันขอฝากผลงานของสัปดาห์สุดท้ายหน่อยนะ เป็นการอัด Podcast ครั้งแรกในชีวิตของฉันแล้วก็นุ่นเลย ขอให้สนุกกับการฟังนะคะ บ๊ายบายๆๆๆ ??