ฉันเกลียดฤดูร้อน 
แต่วันนี้ฉันดีใจที่มีแดดเสียที
มันเป็นสัญญาณที่ดี สำหรับชีวิต
มีวันที่ฝนตก ฟ้าครึ้ม 
...บางคนชอบ แต่บางคนไม่

มีวันที่แดดเปรี้ยง
บางคนชอบ แต่บางคนหลบหลีก...

วันนี้ฉันอยากกลายร่างเป็นกิ่งไม้
ประกอบร่างด้วยใบเล็กละเอียด
รอรับแรงลม ที่จะทำงานร่วมกับแสงแดด
โบกพริ้วให้ฉันได้เคลื่อนไหวอีกครั้ง
สะบัดให้ฉันได้เหมือนมีชีวิตขึ้นอีกครั้ง

เงากิ่งที่ทอดลงที่พื้น 
แสดงออกถึงความเริงร่่า
ในวันแดดออก

อยากสัมผัสถึงความตื่นเต้นของการมีชีวิตขึ้นอีกครั้ง
: ตื่นเสียทีได้แล้ว
ใจฉัน ?

—
เอาล่ะ ตื่นแล้ว
งั้นวันนี้ มาทำเรื่องที่มันสุดเจ๋งไปด้วยกันนะ :)

---

ย้อนกลับไปเมื่อคืน
ฉันนั่งลง อธิษฐานกับพระเจ้า
ฉันรู้ว่า มีเพียงพระเจ้า ที่ทราบทุกสิ่งในใจฉัน
เพราะพระเจ้าสร้างฉัน พระเจ้ารักฉัน
และพระเจ้ามีแผนการที่ดีสำหรับฉัน

ฉันรู้ว่าฉันไม่อาจแก้ไขอะไรได้อีก
ฉันรู้ว่าฉันไม่อาจย้อนเวลาได้
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันทำได้คือ
ก้าวเดินไปข้างหน้า

แต่รู้ไหม ... ฉันหมดแรง
และหัวใจเรียกร้องหาพระเจ้า
ต้องการออกไปจากโหลครอบสีเทานี้
อยากก้าวขาออกไป
แต่ฉันไร้เรี่ยวแรง

พระเจ้าไม่ได้เสกชีวิตฉันให้เปลี่ยนทันตา
ฉันยังคงนอนหลับไปเหมือนทุกวัน
พร้อมกับน้ำตา —

แต่วันนี้มันต่างออกไป
ฉันตื่นขึ้นมา
พบกับวันที่สดใส
เช้าที่แสงแดดทำงานอย่างร่าเริง

หัวใจที่ถูกครอบเอาไว้ด้วยโหลแก้ว 
ด้านในเต็มไปด้วยหมอกควันสีเทา
ทั้งมัวหมองและเป็นพิษ

มีใครสักคนที่ยิ่งใหญ่กว่าฉัน
ทุบมันแตก แหลกละเอียด
แสงแดดไม่เคยหมดไป
ทว่าที่ผ่านมามันถูกบังเอาไว้ด้วยหมอกหนาทึบเท่านั้นเอง 

ฉันขอบคุณพระเจ้า
ที่ให้ฉันได้ตื่นขึ้นอีกครั้ง
ให้ฉันได้มีชีวิตขึ้นอีกครั้ง

amen.