จู่จู่ เมื่อวานก็นึกถึงพ่อขึ้นมา
ผ่านปี 2020 มาเกินครึ่งปีแล้วนะ
หนูไม่ได้นับแล้ว ว่าเราไม่ได้เจอกันนานขนาดไหนแล้ว

แต่สักวันนึง เราคงได้พบกัน
ถึงจะอยากเร่งเวลาให้ถึงวันนั้นเร็วๆ
แต่หนูก็มีอะไรอีกหลายอย่างที่อยากทำ

อีกอย่างหนูไม่แน่ใจว่า ถ้าเราเจอกัน
ที่นั่น พ่อจะจำหนูได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
ไม่อยากคิดหรอก กลัวเศร้าขึ้นมาอีก

เพราะงั้นเรื่องเจอกัน
ก็เลื่อนออกไปก่อนเนอะ



บางทีตอนนี้พ่ออาจจะมีเวลาได้นั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ ในแบบที่อยากคิด ทบทวนเรื่องที่ผ่านมา (รู้มั้ยหนูหน่ะ เป็นแบบนั้นแทบจะตลอดเวลา มันยากที่จะควบคุมความคิดแล้วมันก็รบกวนชีวิตมากเลย — บางทีหนูก็อยากหยุดทุกอย่างแล้วนั่งคิดก่อน แต่ชีวิตจริงๆมันไม่ปล่อยให้หนูทำแบบนั้นเลย เวลามันเดินไปข้างหน้าเร็วจี๋ จริงๆมันกำลังวิ่งอยู่ด้วยซ้ำมั้ง — แต่ก็นะ หนูกำลังพยายามจัดการตัวเอง ให้เข้ารูปเข้ารอยมากขึ้น ที่สำคัญคือ ยอมรับ สิ่งต่างๆที่มันเกิดขึ้นแล้วในชีวิตหนูให้มากขึ้น เอาเป็นว่าหนูอยากที่จะยอมรับมากกว่ามานั่งคิดให้เสียเวลาแหละ ; แต่ที่พูดมาแค่กำลังคิดเฉยๆว่า พ่อคงมีเวลาได้นั่งคิดเรื่องต่างๆไปแบบโนลิมิตไปเลยสินะ ก็น่าอิจฉาดีอยู่หรอก แต่หนูว่าพ่อน่าจะอิจฉาหนูมากกว่า ฮาาา หนูล้อเล่น :P) 

หรือบางทีตอนนี้พ่ออาจจะกำลังนั่งคุยกับปู่ ปู่จะเล่าอะไรให้พ่อฟังบ้างนะ หรือบางทีพ่ออาจจะอยากจะตะโกนบอกหนูให้ทำแบบนั้นแบบนี้ บางทีหนูอาจจะทำอะไรที่ขัดใจพ่ออยู่หรือเปล่า หรือบางทีพ่ออาจจะอยากตะโกนมาบอกหนู ว่าหนูหน่ะ ‘เยี่ยมมากๆแล้ว’ หรือพ่ออาจจะอยากแค่เดินมาลูบหัวหนูเบาๆ  


ขอให้เป็นอย่างหลัง :—)


วันนี้หนูไม่สบาย ท้องเสียมา 4 วันแล้ว
ก็เลยลางานซะเลย
จริงๆ ไม่เป็นอะไรมาก
แต่ก็อยากพักด้วย

อาาาาา~
หนูคิดถึงปลาทอดราดน้ำปลาของพ่อจังเลย
ถ้าได้กินกับข้าวต้มร้อนๆ ตอนนี้อาจจะหายดีเลยก็ได้นะ

ปลาทอดหน่ะไม่มีใครทำได้เหมือนพ่ออีกแล้ว
ทั้งๆที่มันง่ายขนาดนั้น
จะว่าไปหนูพยายามลองทำแล้ว
แต่ก็ไม่เห็นอร่อยเท่าพ่อทำเลย
พ่อหน่ะ ฝีมือร้ายกาจ !


โลกของเราตอนนี้มันวุ่นวายมาก
มีแต่เรื่องเศร้า เรื่องน่าหดหู่
มากกว่าเรื่องสดใส น่ารัก
ถึงมันจะมีอยู่บ้าง แต่ก็ยังน้อยเกินไป
ปัญหาสังคมมากมาย รอรับการแก้ไข

บางทีหนูก็คิดว่า ที่ที่พ่ออยู่อาจจะเป็นที่เดียวที่สงบสุข
แต่เอาเถอะ ชีวิตคนเราน่าจะมีเหตุผลให้อยู่มากกว่าเกิดมา เพื่อ - ได้กิน ได้เสพสุข ทำงาน ใช้เงิน - แล้วตายไป 

ชีวิตมีความหมายกว่านั้น หนูเชื่อแบบนั้นตลอด หนูพยายามหาเหตุผลให้ตัวเองมากกว่าแค่ทำงาน ได้เงิน แล้วใช้ไป มันเหนื่อยมาก เหนื่อยเกินไป ถ้าหากชีวิตจะมีเท่านี้ — 

ถ้าพ่อยังอยู่ พ่อจะเป็นยังไงนะตอนนี้
เราจะนั่งอยู่ข้างๆกัน คุยกันแบบที่หนูอยากคุยตอนนี้แล้วมีแก้วกาแฟร้อนๆตอนเช้า
มีแมวนัวเนียพันแข้งพันขา
หรือมีหมามานอนนิ่งๆข้างๆสักตัว

หรือจะเป็นเบียร์เย็นๆสักแก้ว ที่จะทำให้หนูได้คุยอย่างเปิดใจกับพ่อมากขึ้นอีก

หรือเราอาจจะกำลังกระหืดกระหอบกับชีวิตกัน
ไม่ทันได้รอให้กาแฟอุ่น
ไม่ทันได้จุ้บลากันตอนเช้าก่อนแยกย้ายไปทำงาน
ชีวิตจริงๆ มันอาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้

เพราะแบบนั้นไง
ถึงได้ไม่เชื่อ ว่าจะทำงานเยอะๆ ได้เงิน แล้วจะมีความสุข

อา จะว่าไปอยากให้พ่อได้ลองไวน์ที่หนูได้มา
เขาบอกว่าใช้ได้
หนูก็อยากให้พ่อได้ลอง
อยากให้พ่อได้รู้จักเขาด้วย
หนูว่าพ่อกับเขาน่าจะเข้ากันได้ดี :P

เขาสอนหนูเล่นหมากรุกด้วย
เหมือนที่พ่อสอนหนูทำหลายๆอย่าง
เขากับพ่อเหมือนกัน
ตรงที่ ลึกซึ้ง จริงจัง กับเรื่องที่ชอบเสมอเลย
และทำได้ดีมากๆด้วย

:)


ถ้าพ่อยังอยู่
หนูคงอยากให้พ่อ เป็นกำลังใจให้หนู
คอยเข้าใจหนู เชื่อมั่นในการเดินทางของหนู
ไม่ว่าจะยังไง ไม่ว่าหนูจะเลือกอะไร

หนูไม่อยากได้เงินแต่หนูอยากอยู่อย่างมีความหมาย
เรื่องนั้นหนูต้องเป็นคนลงมือทำ
แล้วออกตามหาเองใช่มั้ยนะ 

ถ้าพ่อยังอยู่พ่อจะบอกหนูได้หรือเปล่า 
ว่าชีวิตคืออะไร
คิดถึง ,กรกฎา ๒๕๖๓