ก่อนอื่นก็ขอแนะนำตัวคร่าว ๆ ก่อนว่าเราชื่อมีน เป็นนักศึกษาเอกวรรณกรรมสำหรับเด็กปี 3 และนี่ก็จะเป็นบันทึกฝึกงานของเราหลังจากนี้อีกสองเดือนครึ่ง
' ฝึกงานเกี่ยวกับอะไรดี '
คือคำถามแรกที่เข้ามาในหัวของเราหลังจากที่รู้ว่าตัวเองต้องฝึกงานในช่วงซัมเมอร์ของปี 3 ใจจริงก็คิดว่าตัวเองคงเลือกฝึกงานด้านกราฟิกแน่ ๆ เพราะจากการที่ได้เรียนในเอกวรรณกรรมสำหรับเด็กนี้มาเกือบสามปีก็ทำให้ค้นพบว่าสกิลการเขียนของเราไม่เอาไหนเลยถ้าจะให้ไปฝึกงานสำนักพิมพ์ก็คงไม่รอดหรือถ้าจะไปฝึกงานโรงเรียนก็รู้สึกว่านิสัยเงียบ ๆ ไม่ค่อยพูดของเราคงไม่เหมาะกับงานที่ต้องใช้พลังและมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กเยอะ ๆ แบบนั้นแน่ ๆ แต่สุดท้าย นิสิตวรรณกรรมสำหรับเด็กอย่างเราก็หนีไม่พ้น ' โรงเรียนอนุบาล ' อยู่ดี
ในตอนแรกเราแค่คิดว่าจะลองไปสอบถามโรงเรียนอนุบาลใกล้ ๆ บ้านที่เคยเรียนตอนเด็ก ๆ ดูว่าเขารับเด็กฝึกงานหรือเปล่าระหว่างที่กำลังเตรียมพอร์ตฟอลิโอเพื่อยื่นฝึกงานในบริษัทเกี่ยวกับกราฟิกที่ดู ๆ ไว้สองสามแห่งแต่กลายเป็นว่าโรงเรียนแห่งนั้นรับเด็กฝึกงานอย่างเราทันทีโดยที่ไม่ต้องยื่นเรซูเม่หรือผ่านการสัมภาษณ์ใด ๆ เลยสักนิด นั่นก็เลยทำให้เราได้ฝึกงานที่โรงเรียนอนุบาลแห่งนั้นอย่างงง ๆ
' โรงเรียนศุภลักษณ์ '
เป็นโรงเรียนเอกชนในจังหวัดสุพรรณบุรีที่เราเคยเรียนตอนเด็ก เป็นสถานที่ที่วัยเด็กของเราได้เติบโต ต้องยอมรับเลยว่าโรงเรียนแห่งนี้สร้างความทรงจำดี ๆ ให้วัยเด็กของเราไว้มาก ถึงขั้นว่าเราเคยใช้โรงเรียนแห่งนี้เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างโรงเรียนในฝัน วิชาปรัชญาการศึกษาเมื่อตอนปี 2 เลย เราได้กลับไปที่โรงเรียนแห่งนั้นอีกครั้งในรอบหลายปีแต่วันนี้เราไม่ได้เป็นเด็กนักเรียนตัวเล็ก ๆ ในชุดเอี๊ยมสีน้ำเงินอีกแล้ว วันนี้เรากลับมาที่นี่ในฐานะเด็กฝึกงานและสิ่งที่ทำให้เราแปลกใจมากคือวันแรกในการฝึกงาน มีคุณครูมากมายมาทักทายและยังจำได้เป็นอย่างดีว่าเราเคยเรียนที่นี่แถมยังจำชื่อเพื่อนร่วมรุ่นของเราได้แทบทุกคน และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราทลายกำแพงของตัวเองที่มีต่อเด็กลงไปได้และตัดสินใจที่จะมาฝึกงานในโรงเรียนอนุบาลแบบนี้
หวังว่าเด็ก ๆ จะใจดีกับพี่ฝึกงานตัวเล็ก ๆ คนนี้หน่อยนะคะ :-)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in