กลิ่นอายของคุณยังอยู่ในทุกๆที่

ความสัมพันธ์ของเรายังคงอยู่

แต่ผมรู้ว่ายังไงมันก็เป็นไปไม่ได้

ร่างสูงในชุดเสื้อโค้ทสีครีมเดินลัดเลาะไปถามริมถนนที่เปลี่ยนเป็นสีสันของฤดูใบไม้ร่วงใบเมเปิ้ลร่วงหล่นลงมาเต็มถนนทำให้ถนนเปลี่ยนสีส้ม ลมหนาวที่กำลังพัดเข้ามากระทบผิวทำให้รู้ว่าในอีกไม่กี่เดือนต่อจากนี้หน้าหนาวจะเข้ามาเยือน มินฮยอนกระชับเสื้อโค้ทแน่นแล้วสาวเท้ากล้าวไปยังม้านั่งริมถนนยกกล้องถ่ายรูปคู่ใจขึ้นมาเช็คงานที่ถ่ายมาในวันนี้

มินฮยอนเป็นช่างภาพฟรีแลนซ์ ด้วยความที่บ้านมีอันจะกินอยู่แล้วทำให้เขาไม่ได้ลำบากอะไรในสายงานนี้(ถึงทางบ้านจะให้เขาเลิกทำก็เถอะ) เขาเช็คภาพที่ถ่ายมาในกล้องคู่ใจมีทั้งรูปตึกรามบ้านช่อง รูปกำแพงแบบโบราณในหมู่บ้านเกาหลีไปเรื่อยๆจนกระทั่งไปเจอรูปหนึ่ง เป็นรูปเก่าที่ค้างในเครื่องนานแล้ว

นี่ก็ผ่านไปกี่ปีแล้วนะที่เราเลิกกัน พัคอูจิน

เขายอมรับว่าตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น ตั้งแต่เลิกกับพัคอูจินเขาไม่เคยลืมคนนั้นได้เลย  ตลอดทางที่เดินถ่ายรูปนั้นไม่ดีมีเพียงแค่สีส้มของใบเมเปิ้ล

มันยังมีพัคอูจินที่โผล่มาในความคิดเขาด้วย

ทำไมนะ

มินฮยอนถอนหายใจแล้วไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัวแล้วเดินหน้าถ่ายรูปต่อ เขาเดินไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย รู้ตัวอีกทีเขาก็มาหยุดที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง

ชื่อคาเฟ่นี้คุ้นๆนะ

อ่า.... ขาของเขาทรยศความคิดอีกแล้ว

ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เขาเดินมาที่คาเฟ่ที่เขาบอกเลิกอูจินในวันที่ฤดูใบไม้ร่วงกำลังทำหน้าที่ของมัน ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงเลยว่าตลอดทางที่เดินๆผ่านมานั้นมันทำให้เขาอึดอัดแค่ไหน

ก็เล่นโผล่เข้ามาในความคิดตลอดทางขนาดนี้...

มินฮยอนหยิบสมาร์ทโฟนออกมาแล้วกดไปที่แอพพลิเคชั่นที่ใช้อวดชีวิตสุดฮิตพลางเหลือบมองชื่อยูสเซอร์ที่คุ้นเคยแล้วจิ้มเข้าไปดู

คลิปวิดิโอ16วินาทีที่กำลังเล่นอยู่นั้นเขากดดูมันซ้ำๆในคลิปปรากฏผู้ชายน่าตาน่ารักคนหนึ่งกำลังเล่นอยู่กับแฟนหนุ่มของเขา ด้วยท่าทางดูรักกันดี

หากแอพนี้นับจำนวนครั้งที่ดูแล้ว เขาคงดูคลิปนี้สักร้อยรอบได้มั้ง

ตลกดี ทั้งๆที่เป็นคนบอกเลิกเขาแท้ๆ ทำไมยังต้องโหยหาขนาดนี้กันเชียว ข้างทางที่เต็มไปด้วยใบเมเปิ้ลที่ลอยล่องในอากาศตามสายลมทำให้เขาย้ำคิดว่าเขานั้นโดดเดี่ยวแค่ไหนไม่น่าเลยมินฮยอน เพราะความชั่ววูบแท้ๆ

มินฮยอนรู้ดีว่าเขายังต้องเดินต่อไปข้างหน้าแต่เพราะความคิดถึงมันยังทำให้เขาอยู่กับที่ทั้งๆที่อีกคนนั้นเดินไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

ไม่ใช่ความผิดของอูจินเลยสักนิด

แน่นอนว่าฤดูใบไม้ร่วงในปีนี้มันไม่ได้มีสภาพอากาศที่เหมือนกับปีก่อนๆเลย เหมือนว่าปีนี้จะหนาวมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ขนาดแก้วกาแฟร้อนๆที่เพิ่งยกออกมาทิ้งไว้ไม่นานก็หายร้อน

หากแต่ความรู้สึกของมินฮยอนเอง ที่ทำให้ทุกอย่างมันยังคงเหมือนเดิมในแบบที่เขาเป็น พูดได้เลยว่าอากาศตอนนี้หนาวเหน็บไม่ต่างจากหัวใจของมินฮยอนเลย

ซักวันคนใหม่ก็จะเข้ามา เขาปลอบตัวเองแบบนั้น

แต่แล้วยังไงล่ะ เขาไม่เคยลืมคนรักเก่าได้เลย