เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[2016] #fictoberJelliiz
[DAY07] Kaew's Diary (1/4)
  • DAY07? [เขียนเมื่อ•161007]
    (note —เขียนตรงวันแล้วนะ)
    keywords ; ทานาบาตะ / โรงเรียน / สำนวนไทย
    pairing ; none
    type ; short fiction
    genre ; idk
    fandom ; original

    --------------------------

    Kaew's Diary (1/4)

    คุณไดอารี่ที่รัก

    วันนี้ที่โรงเรียนของแก้วจัดงานทานาบาตะแหละ!
    กระดาษขอพรแขวนเต็มต้นไผ่ไปหมดเลย สวยมากๆ >w<
    แก้วแอบได้ยินคุณครูพูดกันว่าจะเอาต้นไผ่ไปลอยน้ำด้วยแหละ
    เพราะอะไรรู้ไหม? ก็เพราะถ้าเอาไปลอยน้ำแล้วคำอธิษฐานจะเป็นจริงไงล่ะ!
    แก้วเลยไปเขียนคำอธิษฐานไว้ข้อหนึ่งด้วย อยากรู้ใช่ไหมล่ะ?
    แต่ต้องสัญญาก่อนนะ ว่าถ้าแก้วบอกคุณไดอารี่แล้ว คุณไดอารี่จะไม่บอกใคร!

    โอเคๆ คำอธิษฐานของแก้วก็คือ....
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ขอให้คุณพ่อคุณแม่กลับมาคืนดีกัน!

    ทำไมน่ะเหรอ? ก็เพราะว่าแก้วเหงามากเลยน่ะสิ
    ก็คุณพ่อคุณแม่เอาแต่ทะเลาะกัน จนถึงขั้นจะฟ้องหย่า
    แก้วไม่อยากให้เป็นแบบนั้น พยายามไม่สนใจแต่ก็บังเอิญได้ยินเข้า
    แก้วไม่อยากโดนล้อว่าเป็นเด็กกำพร้า แก้วอยากอยู่กับคุณพ่อคุณแม่
    หรือว่าแก้วควรทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาเพื่อเรียกร้องความสนใจดีนะ?
    เผื่อว่าถ้าทำแบบนั้น คุณพ่อคุณแม่จะได้หยุดคิดเรื่องหย่ากันสักที


    อย่างน้อยให้แก้วโตกว่านี้อีกสักนิดก็ยังดี
    แก้วในตอนนี้น่ะ ทำใจไม่ได้หรอกนะ

    ขอให้คำอธิษฐานของแก้วเป็นจริงด้วยเถอะ ;)


    ดราม่ามามากพอแล้ว แก้วเล่าเรื่องงานทานาบาตะที่โรงเรียนต่อดีกว่า
    คุณไดอารี่รู้ตำนานวันทานาบาตะไหม? ไม่รู้ล่ะสิ งั้นแก้วจะเล่าให้ฟังนะ!

    เรื่องมันเริ่มมาจากเจ้าหญิงทอผ้า หรือที่เรียกกันว่าโอริฮิเมะ ลูกสาวของเทพเจ้าเทนไต ราชาแห่งท้องนภา ผู้มีฝีมือในการทอผ้าเป็นเลิศ ไม่มีใครทอผ้าเก่งไปกว่านางอีกแล้ว เทพเจ้าเทนไตจึงพอใจมาก และชอบให้โอริฮิเมะเป็นคนตัดชุดให้ โอริฮิเมะก็เลยต้องไปทอผ้าข้างแม่น้ำอยู่บ่อยๆ ทำให้ไม่ได้ไปพบใครเลย ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย น่าสงสารมาก

    ทีนี้เทพเจ้าเทนไตเกิดสงสารขึ้นมา ก็เลยแนะนำคนเลี้ยงวัว หรือที่รู้จักกันในนามฮิโกโบชิให้โอริฮิเมะรู้จัก ทั้งสองคนก็เลยรักกัน พอรักกันก็อยากอยู่ด้วยกัน ทั้งสองคนก็เลยไม่ยอมทำหน้าที่ของตนเอง เทพเจ้าเทนไตโกรธมาก ก็เลยจับทั้งคู่แยกกัน แต่พอเห็นโอริฮิเมะเศร้าก็เลยใจอ่อน ยอมให้ทั้งคู่พบกันได้ปีละครั้ง ในวันที่เจ็ดเดือนเจ็ด แต่ก็ยังมีแม่น้ำกั้นขวางอยู่ดี

    ฝูงนกกางเขนเกิดความสงสาร เลยอุทิศตัวเป็นสะพานข้ามแม่น้ำให้ทั้งคู่ได้มายืนเคียงข้างกัน แต่ถ้าปีนั้นฝนตก ฝูงนกกางเขนก็จะบินมาไม่ได้ เพราะขนเปียก ทั้งคู่ก็จะได้แค่มองหน้ากันและกันอยู่อีกฟากของแม่น้ำ และต้องรอลุ้นว่าปีต่อไปฝนจะตกอีกหรือเปล่า เพื่อรอวันเวลาที่พวกเขาจะได้รับอนุญาตให้มาพบกันอีกครั้ง

    ตอนนี้โอริฮิเมะคือดาวเวก้า ส่วนฮิโกโบชิคือดาวอัลแตร์ และฝูงนกกางเขนคือดาวเดเนบ ส่วนแม่น้ำก็คือทางช้างเผือก ดีนะที่ปีนี้ฝนไม่ตก พวกเขาก็เลยได้พบกัน ดีจัง!


    ทีนี้แก้วจะเล่าถึงเรื่องการเขียนคำอธิษฐานใส่กระดาษขอพรที่เรียกว่าทันซาคุล่ะ!
    กระดาษมีทั้งหมดห้าสี แต่ละสีความหมายก็แตกต่างกันด้วยนะ
    สีแดงคือความสำเร็จ สีเขียวคือหน้าที่การงาน สีเหลืองคือโชคลาภ สีฟ้าคือความสุข สีชมพูคือความรัก
    สีเหมือนขบวนการเรนเจอร์ที่เคยดูตอนเด็กๆเลย

    แน่นอนว่าแก้วเขียนคำอธิษฐานลงในกระดาษทันซาคุสีฟ้า แล้วก็เอาไปแขวนไว้สูงที่สุดเลย
    โอริฮิเมะกับฮิโกโบชิจะได้เห็นคำอธิษฐานของแก้วชัดๆ แล้วทำให้มันเป็นจริง!


    อ้อๆ! ที่โรงเรียนมีซุ้มให้เขียนสำนวนไทยเกี่ยวกับเรื่องราวความรักของทั้งคู่ด้วย
    มีคนไปเขียนเยอะแยะเลย แต่แก้วไม่ได้ไปเขียนหรอกนะ ก็นึกไม่ออกนี่นา =*=
    แอบเห็นแวบๆว่ามีคนเขียนกระต่ายหมายจันทร์เพียบเลยด้วย แต่แก้วว่าไม่น่าใช่นะ
    สงสัยพวกนั้นคงจะหมดโควต้าเจ็ดบรรทัดแล้วแน่ๆเลย 55555555


    แก้วไปนอนก่อนนะคุณไดอารี่
    ฝันดีนะคะ <3
    เพียงแก้ว ละอองดาว
    07.07.20XX



    To be continued...
    Jelliiz
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in