เริ่มจาก การตื่นนอนเลยล่ะกัน ฉันในวัย30+ รู้สึกว่าตื่นเช้าขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะมากทั้งๆที่ทำงานมาเหนื่อยกลับบ้านก็ดึกแต่ทำไมร่างกายถึงอยากจะตื่นเช้ามารับแสงแดดจัง แต่ต่อให้ตื่นเช้ากว่าเมื่อก่อนก็ยังไม่ลุกออกจากเตียงอยู่ดี ปล่อยใจและเวลาไปกับโลกSocial ไม่อยากเชื่อว่าแต่เราไถมือถือดูนู่นนี่นั้นไปเรื่อยเผลอแปบเดียวผ่านไปเป็นชั่วโมงเลย สุดท้ายความหิวก็ทำให้ลุกออกจากเตียง อากาศทำให้อยากอาบน้ำเพิ่มความสดชื่นสักหน่อย พอท้องอิ่มก็เริ่มทำกิจกรรมที่วางแผนไว้ เริ่มจากซักผ้าก่อนเลย เพราะว่าอาศัยอยู่ในห้องStudioพื้นที่จำกัดเอาเครื่องซักผ้ามาไว้ไม่ได้อาจจะเพราะตึกเก่าการออกแบบสมัยก่อนไม่ได้ทำพื้นที่เอาไว้เพื่อที่จะเอาเครื่องซักผ้ามาใส่ได้ แต่ก็ยังดีที่ร้านซักผ้าอยู่ใกล้ๆเดินแค่นิดหน่อยก็ถึงร้านแล้ว ติดอย่างเดียวป้าเจ้าของร้านเอาใจยาก บางวันดีบางวันร้าย แล้วแต่ว่าวันนี้แต้มบุญสูงแค่ไหน

สิ่งแรกที่สัมผัสได้จากการออกจากตึกคือ อากาศ กลิ่นความชื้นลอยมาก พื้นถนนดูแฉะ น่าจะผ่านฝนจากเมื่อคืนมา คงเหนื่อยจากการทำงานเลยไม่ได้ยินเสียงฝนเลยรู้แค่ว่าหลับสบายมาก อันที่จริงช่วงนี้ของปีต้องเข้าหน้าร้อนแล้วแต่คงเพราะภาวะโลกร้อนทำให้อากาศเปลี่ยนแปลงและแปรปวนสุดๆ หน้าร้อนที่ร้อนไม่จริง เดี๊ยวร้อน เดี๊ยวหนาว เดี๊ยวฝน คาดเดาไม่ได้เลยและไม่มีความแน่นอนเหมือนเมื่อก่อน
วันนี้ต้องเข้าเมื่อไปติดต่อธุรราชการซึ่งน่าจะเป็นทุกประเทศแหละที่การติดต่อต้องใช้เวลานาน เรียกว่านานจนท้อเลยก็ว่าได้ แต่ระหว่างที่รอก็ฟัง Podcast เกี่ยวกับการเขียนไปเรื่อยๆเพลินๆ ในขณะที่คุณตาข้างๆนั่งอ่านหนังสือไป นึกถึงเมื่อตอนยังเด็กๆเวลาไปไหนแล้วต้องรอนานๆจะหาอะไรอ่านแก้เบื่อเลยทำให้ชอบอ่านหนังสือ แต่ยุคที่สมัยเปลี่ยนไปเราฟังเรื่องราวจากความคิดมุมมองของคนอื่นผ่านเสียง หรือ ว่าฟังหนังสือเสียง สะดวกสบายและมีทางเลือกมากขึ้นในการใช้ฆ่าเวลา แต่สุดท้ายความอดทนก็หมดลง เราตัดสินใจกลับหลังจากที่รอมานาน เลือกที่จะมาใหม่พรุ่งนี้แทนแล้วกัน

ระหว่างกลับบ้านรู้สึกว่าอยากกินอะไรหวานๆเลยแวะซื้อกาแฟ Caramel latte สักแก้วก่อนกลับ อีกใจก็อยากดื่มแบบเย็นแต่อากศเย็นๆแบบนี้ดื่มร้อนน่าจะทำให้ร่างกายอบอุ่นมากกว่า ไหนๆก็มีเวลาเหลือแวะซื้อยาสระผมสักหน่อย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่าช่วงนี้อยากออมเงินเลยพยายามใช้ของที่ไม่แพงทำให้สักเกตว่าของบ้างอย่างที่ไม่ได้ดังหรือผู้คนไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ราคาไม่แพงแถมคุณภาพก็ไม่แย่ออกไปทางดีเท่ากับยี่ห้ออื่นๆด้วยซ้ำไปแต่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง หรือมีการรีวิวสิ้นค้านั้นเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ก็จะว่าที่ชั้นล่างสุดเลย อยู่ในจุดที่คนเดินผ่านไม่สนใจ ไม่กล้มลงมาดู แต่สิ้นค้าเหล่านี้คุณภาพดีแถมประหยัดเงินได้เยอะเลย เราค่อยๆสังเกตุและเริ่มลองใช้สิ้นค้าเหล่านี้เรื่อยๆ เริ่มจากครีมล้างหน้าที่เนื้อคล้ายๆน้ำนม กลิ่นไม่ได้แย่แถมล้างแล้วหน้าไม่แห้งด้วย สบู่อาบน้ำก็กลิ่นหอมแม้จะหอมไม่นานแต่อาบแล้วสะอาด จริงเราต้องลองเปิดใจในสิ่งใหม่ๆดูบ้างก็ไม่เสียหาย

วันนี้ได้Shift งานเย็น ก็คือไปถึงก็Serviceเลย เตรียมของทุกอย่างในSectionให้พร้อมรับกับลูกค้าที่จะมา ส่วนใหญ่เท่าที่สังเกตุร้านอาหารจะเริ่มยุ่งช่วงหนึ่งทุ่มลูกค้าจะทยอยมาเรื่อยๆและไปหนักสุดช่วงสองทุ่มถึงสองทุ่มกว่า เรียกว่าชั่วโมงหิวโหยเพราะทุกโต๊ะจะสั่งไล่เลี่ยกันเราก็ต้องเร่งมือทำอาหารออกให้ทันสำหรับวันศุกร์แห่งชาติแน่นอนว่ายุ่งอยู่แล้ว แต่ว่าในแต่ละวีคนั้นมีความยุ่งไม่เหมือนกัน วันนี้ยุ่งแค่ช่วงหนึ่งแต่ว่าลูกค้าเข้าดึกสั่งอาหารช้าเราก็ต้องอยู่รอทำอาหารให้ลูกค้าอยู่ดีแม้ใจจริงอยากกลับบ้านแล้วก็ตาม พอออเดอร์สุดท้ายจบก็ต้องมาทำความสะอาดครัวก่อนกลับ ถือเป็นอีกวันที่เหนื่อยแม้ว่าจะทำแค่ครึ่งวันก็ตาม

โชคดีที่บ้านกับที่ทำงานอยู่ไม่ไกลนั่ง light rail 5 นาทีก็ถึงสถานีแถวบ้าน เดินอีก 7 นาทีก็ถึงบ้าน คืนนี้พึ่งสังเกตุเห็นว่าพระจันทร์สว่างกว่าปรกติมากไม่รู้ว่าเรียกว่าพระจันทร์ทรงกรดจะถูกไหม พยายามถ่ายรูปตั้งหลายรูปอยากเก็บเอาไว้ ถ่ายยังไงก็ไม่สวยเท่าตาเห็นเลย ทำได้แค่เก็บเป็นความทรงจำ ไม่รู้ว่าจะถ่ายทอดผ่านตัวอักษรยังไงให้สวยงาม

สุดท้ายได้ลองใช้ยาสระผมที่ซื้อมาใหม่ ผลลัพธ์ดีมากเลย ผมนุ่มมาก ทำไมเรามองข้ามยี่ห้อนี้มาตลอดเลย ใช้เวลา10ปีถึงพึ่งค้นพบนะ ไม่รู้ว่าการค้นพบสิ่งนี้จะเปลี่ยนมุมมองและการใช้ชีวิตของเราไหมแต่เชื่อว่าพรุ่งนี้คงมีอีกหลายสิ่งหลายเรื่องราวที่เราต้องพบเจอ