มีงาน ซีเหอชิงหลิง ให้อ่านอีกแล้ว หลังจากที่เราโดนตกไปจาก คุณผู้ช่วยสถาปนิก

          สำหรับ โดนชายแท้ข้างห้องชอบ ทำไงดี มีหลายประเด็นที่อยากเล่ามาก แต่เอาเป็นว่าจะเล่าแนวเรื่องคร่าวๆ ก่อนแล้วกัน

          เริ่มแรกเลย ซูปิน นักเรียนหนุ่มในมหาวิทยาลัยของจีนตัดสินใจบินไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศ B และเขาได้เข้าพักที่บ้านเช่าภายใต้คำแนะนำของนายหน้า ซึ่งบ้านหลังนี้รวมถึงตัวเขาแล้วมีกันทั้งหมด 4 คน และทุกคนเป็นคนจีน+เสี้ยวจีน

          หนึ่งคือ หยางเฉิงเจ๋อ รุ่นพี่ผู้อ่อนโยนและเอาใจใส่แถมมากด้วยสติปัญญา
          สองคือ จินเฟย ทายาทเศรษฐีผู้ใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยและชอบเข้าสังคม
          สามคือ อัลเลน ลูกเสี้ยวจีนผู้สง่างามออร่าผู้ดีและดูมีเบื้องลึกเบื้องหลัง (?)

          ถึงจะจั่วมาแบบนี้แต่นิยายไม่ใช่ฮาเร็มนะ ไม่ใช่แนวว่ามีแต่คนมารุมรักนายเอก เพราะถ้าอ่านแรกๆ ก็จะรู้ได้เลยว่าพระเอกคืออัลเลน และอีกสองคนเป็นพี่ชายร่วมบ้าน (ที่โคตรดีแบบอยากมีเป็นของตัวเอง 5555)

          ซูปินมีแฟนสาวอยู่แล้วที่จีน ตอนนี้ต้องมาเจอกับรักระยะไกลเลยยากทำใจอยู่บ้างเพราะตัวเองติดแฟนมาก แต่ในสายตาเขาแฟนสาวเป็นสาวแกร่ง ไม่ค่อยชอบแสดงความรัก ตรงข้ามกับตัวเองมากๆ แม้ความห่างเหินที่ได้รับในพักหลังๆ จะเริ่มมีมากแต่ซูปินก็ไม่ได้สนใจนัก

          ชีวิตใหม่ในต่างแดนค่อนข้างราบรื่น ยกเว้นเพื่อนร่วมบ้านผู้ดีของเขา คนคนนี้มีพฤติกรรมแปลกประหลาดมากมาย และซูปินก็ชอบจินตนาการมากเหลือเกิน สุดท้ายก็เชื่ออย่างจริงๆ จังๆ ว่าอัลเลนคนนี้เป็นแวมไพร์

          อัลเลนจะเป็นแวมไพร์จริงมั้ยก็อีกเรื่อง แต่มีเรื่องหนึ่งที่มั่นใจได้ว่าอัลเลนให้ความสนใจในตัวซูปิน และความสนใจของเขาก็รวมไปถึงการครอบครองและการมีสิทธิเหนือตัวซูปิน

          ...มันคือนิยายที่มี BG เป็น BDSM จ้ะ

          เออแต่มันก็ไม่ใช่แนวที่แบบเอาแส้มาฟาดชั้นสิอะไรแบบนี้หรอกนะ แต่พฤติกรรมอัลเลนมันคือการพยายามเข้าไปควบคุมชีวิตของซูปิน แต่ในจุดที่ว่า BDSM มันไม่ได้แรงเลือดตกยางออกอะไร มันอยู่ในจุดของ Bondage & Discipline ไม่ใช่ Sadism & Masochism ในเรื่อง Bed scenes ก็แค่ใช้ของเล่นเสริมความสุขกันนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้น

          แต่ในจุดนี้ส่วนตัวเราก็รู้สึกว่าอันที่จริงสำนักพิมพ์ควรจั่วไว้หน่อยว่ามันมีกลิ่นของ BDSM หรือเปล่านะ? เพราะพอบอกว่า Slice of life เราก็จะคิดว่าเรียบๆ เติบโตไปพร้อมกันไรงี้ ไม่ได้คิดไปในแง่ของ BDSM เลย เอาล่ะมันอาจจะมีกลิ่นมานิดๆ ตอนอ่านตัวอย่างที่สำนักพิมพ์ลงให้ในเว็บ แต่มันก็ไม่ชัดเจนพอกระทั่งได้มาอ่านในเล่ม เราเลยรู้สึกว่าตรงนี้ใครที่ไม่ชอบแนวนี้อาจอึดอัดอยู่นิดหน่อยตอนอ่าน

          แต่ต้องย้ำตรงนี้ว่ามันเป็น BDSM ในแง่ Bondage & Discipline คือพันธนาการและการลงโทษ อัลเลนชอบควบคุมทุกอย่างในชีวิตของซูปิน เวลากลับบ้าน ข้าวของที่พก เงินที่ใช้ จำนวนเพื่อนที่คบได้ บลาๆ เอาจริงพออ่านส่วนตัวเราอึดอัดนิดหน่อยแหละเพราะไม่ชอบความรู้สึกที่โดนควบคุมการใช้ชีวิตแบบนี้ แต่...

          มันมีแต่...ตรงที่ bg ของซูปินมันเขียนมาเพื่อให้คลิกกับความต้องการในส่วนนี้ของอัลเลนพอดี นั่นเพราะปัญหาส่วนตัวของซูปิน เขาไม่สนิทกับคนในครอบครัว มีเพื่อนมีแฟนที่สนิทก็ถูกทรยศหักหลัง (อันนี้อ่านจากตัวอย่างก็จะได้กลิ่นละ) เขาโหยหาความรัก เขาไม่เคยได้สัมผัสการที่ใครสักคนยื่นมือมาจัดการระเบียบต่างๆ ในชีวิตให้เขา ดังนั้นการที่อัลเลนทำข้อตกลงว่าซูปินต้องเชื่อใจเขาคนเดียว ต้องเชื่อฟัง และเขาจะดูแลช่วยแก้ปัญหาทุกอย่างให้ซูปินตลอดไป ข้อเสนอนี้มันเข้ามาในตอนที่หัวใจซูปินย่ำแย่ที่สุด มันเลยเย้ายวนใจตัวละครที่มี bg แบบนี้มาก

          เพราะงั้นเราเลยมองว่าเราที่อยู่ในมุมมองพระเจ้าอ่านแล้วแอบอึดอัดในบางช่วงเพราะมันเป็นไดนามิกที่ดู dominant & submissive มาก แต่ในแง่ของความรู้สึกตัวละครจริงๆ มันก็เหมือนเค้าเกิดมาเพื่อกันนั่นแหละ เพราะอัลเลนจัดการทุกอย่างในชีวิตซูปินแบบทุกอย่างจริงๆ คิดแทนเขาทุกอย่างแล้ว อะไรประมาณนี้

          เอาล่ะ จบประเด็นนี้ไป ต่อมาคือประเด็นคนรอบตัวของซูปิน

          ชอบมาก เราชอบทั้งประเด็นเพื่อนเก่าซูปินและเพื่อนใหม่ซูปิน ประเด็นเพื่อนเก่าอย่างที่บอกไปว่าเราจะเริ่มสัมผัสได้ถึงกลิ่นแปลกๆ ในตัวเพื่อนกลุ่มนี้ตั้งแต่อ่านช่วงแรกๆ แล้วล่ะ พอเฉลยมาเลยไม่แปลกใจ แต่ชอบการจัดการปัญหาของเรื่องคือสะใจมาก แต่ก็แอบสงสารซูปินที่เคยคิดว่าเขาไม่มีใครรักไม่มีใครเข้าใจยกเว้นเพื่อนกลุ่มนี้ แต่แล้วจู่ๆ ทุกคนที่เขาคิดว่าสนิทที่สุดกลับมาทรยศกันมันชวนให้เจ็บใจจริงๆ

          แต่ในตอนหลังซูปินก็ได้เข้าใจว่าเพื่อนดีไม่จำเป็นต้องมีหลายคน เราชอบความสัมพันธ์ของทั้งสี่คนในบ้านมาก พี่หยางเป็นพวกอ่อนโยนเอาใจใส่แต่ก็แอบมีมุมเจ้าเล่ห์ ส่วนพี่เฟิงชั้นคืออยากได้เป็นพี่ชายมาก ชอบตัวละครนี้มากๆๆๆ เป็นตัวละครที่เราคิดว่าทุกคนต้องหลงรัก รวย ชอบอวดรวย ใจสปอร์ต แต่เป็นคนที่ซูปินชอบเอาปัญหาไปปรึกษาด้วยมากที่สุด หลายๆ อย่างที่เขาหันไปหาอัลเลนไม่ได้ก็มาหาจินเฟิงนี่แหละ ตอนซูปินเปิดอกกับแก๊งเพื่อนเก่าพี่เฟิงก็เข้ามาช่วย หนูอยากได้พี่เป็นพี่ชายของหนูค่ะ!

          นอกจากนี้ยังมีเพื่อนอย่าง ซุนอวี้เจี๋ย ผู้ที่ทำให้ซูปินเปิดประสบการณ์ของคำว่ารักร่วมเพศเป็นครั้งแรก คนคนนี้เป็นเพื่อนเกย์ตัวน้อยผู้หลงรักรุ่นพี่ร่วมคณะ ซึ่งอันที่จริงเราไม่ค่อยชอบตอนจบของตัวละครนี้เท่าไหร่ รู้สึกว่าซุนอวี้เจี๋ยสามารถหาคนที่ดีกว่านี้ได้ (ฮึ!) แล้วก็งงว่ามันมาลงเอยแบบนี้ได้ไง ซึ่งนักเขียนไม่ได้เขียนถึง ก็เลยแอบเซ็งนิดหน่อย

          แล้วก็มีตัวประกอบเล็กๆ น้อยๆ อีกหลายคนที่ชอบ อย่าง ลิลลี่ กับ ฉินเชา ที่ส่วนตัวเราชอบมากแต่แบบความตัวประกอบลำดับที่ N บทก็เลยมีบ้างบางช่วง แต่อย่างฉินเชาคือเจ้าพ่อปรัชญา เป็นคนที่ทำให้ซูปินมี epiphany เกี่ยวกับชีวิตตัวเองได้ตลอด

          รวมๆ แล้วคือเพื่อนใหม่ของซูปินคือโคตรน่ารัก แต่ละคนมีคำพูดบางอย่างที่เรารู้สึกว่ามันรีเลทกับชีวิตจริงได้ดี เป็นพลังบวกมากๆ โดยเฉพาะพี่จินเฟิงกับฉินเชา

          ทีนี้จุดที่มันทะแม่งและส่วนตัวคิดมาตลอดว่าทำไมนักเขียนจีนชอบเขียนแบบนี้wa คือการอวยชาติตัวเอง 555555 เล่มนี้ก็จะเกี่ยวกับการทำอาหาร แบบซีนที่คนต่างชาติมาแบบ โอ้โห อาหารจีนอร่อย บะหมี่อร่อย ชั้นอยากกินลิ้นเข้าไปเลย แล้วก็อวยๆๆ บางทีอ่านแล้วก็ cringe ไม่รู้สิ 5555

          แล้วก็ บางประเด็นอาจจะยังไม่เคลียร์เท่าไหร่ หรือจงใจให้เป็นแบบนี้กันนะ รู้สึกว่าเขียนถึงบ้างก็ดีแต่กลับไม่มีเลย คือเรื่องของน้องหนูที่มาอยู่ในปกครองของพี่หยาง อย่าง ฉีซิน เราเสียดายตัวละครนี้มาก รู้สึกว่ายังเขียนถึงได้อีก แล้วคุณนักเขียนเขียนจบแค่นั้นตรง ทิ้งไว้ในจุดที่เราอยากรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นต่อ สองคนนี้ยังไง แต่ก็ตัดฉับ หายไปเฉยๆ แบบนี้ก็เซ็งเรยสิคะ

          ส่วนตัวยังคงชอบคุณผู้ช่วยสถาปนิกมากกว่า แต่เราว่าสองเรื่องนี้ค่อนข้างมีมุมคล้ายกันในบางจุด อย่างพระเอกมีความชอบควบคุมเหมือนกันนะ แต่กู้เซียวเป็นระดับพอดีอารมณ์แบบ bossy แต่อัลเลนจะมากกว่าคือเป็น master

          ช่วงแรกจะยืดๆ เพราะต้องเกริ่นนำก่อน อย่างจางซื่ออี้ก็จะเป็นเรื่องการทำงาน ของซูปินก็เป็นเรื่องชีวิตในต่างประเทศ และทั้งสองมีแฟนสาวมาก่อน (แต่จางซื่ออี้ไม่อาลัยอาวรณ์กับแฟน ซูปินไม่ใช่) มีนิสัยค่อนข้างเด็กก่อนที่ภาพลักษณ์จะค่อยๆ โตขึ้นหลังจากคลุกคลีกับพระเอก นอกจากนี้คือค่อนข้างรู้สึกแปลกกับการเป็นเกย์ แต่พอได้ลองก็อื้มมมอ๊าาาา (แงงงง)

          นอกจากนี้คือการเจอประเด็นอ่อนโถมเข้าใส่ในหนเดียว อย่างซูปินในช่วงที่เกือบไม่ไหวจู่ๆ ก็ความรู้สึกทั้งหมดก็ต้องมาพังลงเพราะรับรู้ความจริงเกี่ยวกับเพื่อนสักพักก็ตามมาติดๆ คือเรื่องครอบครัว เหมือนจางซื่ออี้ที่ก็โดนรุมจากงานและจากความหึงหวงจนเกือบจะลาออก ซึ่งแน่นอนว่าพระเอกจะอาศัยแทรกเข้ามาในจุดนี้พอดี (ฮ่า)

          เราว่าโดนชายแท้ข้างห้องชอบทำไงดีควรลองอ่านแล้วตัดสินใจด้วยตัวเองดีกว่าจะรู้สึกยังไงกับมัน เราเห็นบางคนบอกว่าเออมันน่ารักหยิบมาอ่านได้เรื่อยๆ แต่เรามองว่ามันก็ไม่ใช่กับทุกคนนะ อย่างเราส่วนตัวถ้า bossy แบบกู้เซียวเราโอเค แต่ master แบบอัลเลนเราไม่ไหวจริงๆ ตอนอ่านอารมณ์เลยขึ้นๆ ลงๆ บางครั้งก็อึดอัด ต่อมาก็ว้ายน่ารักจัง 5555

          มันอาจเพราะตัวผู้เขียนรู้ว่าตัวเองจะแตะประเด็นนี้ได้เท่าไหร่ไม่ให้มันดูมากเกินไปด้วยแหละมั้ง ไม่ได้เทไปทาง BDSM จริงๆ จังๆ อารมณ์คนอ่านมันเลยกึ่งๆ แบบนี้ แต่ก็ต้องย้ำอีกครั้งว่าในภาพรวมมันดีนะ เราชอบประเด็นการค่อยๆ เรียนรู้ทุกอย่างรอบตัวของซูปิน แล้วก็ชอบคนรอบข้างซูปินด้วย เป็นสไตล์คุณนักเขียนเค้าแหละ

          เห็นพรู๊ฟหลุดมาจุดใหญ่ๆ อยู่ จำได้ไม่มากแต่มีอันนึงใช้ -แล้ว ซ้ำในประโยค กับอีกอันที่เหมือนลืมกด shift+enter ตอนขึ้นบรรทัดใหม่

          จากประโยค "ฉันจะพานายกลับโรงแรม"

          เลยกลายเป็น "ฉันจะพานายก (ขึ้นบรรทัดใหม่) ลับโรงแรม" แทน ความหมายเปลี่ยนไปเลย...

          ลองอ่านก่อนได้ค่ะ ที่สำนักพิมพ์ลงให้อ่านในเว็บก็คือเกือบหมดเล่มหนึ่งเลย ตอนอ่านเล่มแล้วยังตกใจ sex scenes ฮอทแบบ HOT ร้อนมาก ฉู่ฉ่าไปหมด ธิสอิสฟิตตี้เชดส์ออฟอัลเลน 5555

twitter : @malavitabb