I don’t know I don’t know

바다인지 사막인지 희망인지 절망인지

ที่แห่งนี้คือท้องทะเลหรือทะเลทรายกันนะ เป็นความหวังหรือหมดหวังกันนะ

อายุ 17 ช่วงอายุที่เข้าใกล้ความเป็นผู้ใหญ่จะว่าเป็นวัยที่อยู่ระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่ก็ได้ อีกไม่ถึงเดือนปี 2018 ก็จะเข้ามาเสียแล้ว ความเครียด และความกดดัน รวมถึงคลื่นมากมายกำลังจะถาโถมมาอีกครั้ง

 ปีนี้ไม่ใช่ปีที่ฉันหวังเอาไว้สักเท่าไหรอย่างน้อย ก็เป็นปีที่สายลมและฝนพัดเข้ามาตลอดปี จนทำให้พวกเรา ล้มลงไป ครึ่งหนึ่งของต้นกระบองเพชรที่ท้องทะเลทรายแห่งนี้ ล้วนล้มไปตามแรงลม และต้นที่เหลือก็พยายามกันลมที่รุนแรงเหล่านั้น ไปกลับโรงพยาบาลทุกวัน,มีปัญหากับหนี้,เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต,เป็นโรคซึมเศร้า,การทำร้ายตัวเอง, เราจะต้องเจอคลื่นพัดถาโถมอีกกี่ครั้งกันถึงจะโตเป็นผู้ใหญ่

บางครั้งท้องฟ้าก็ปลอดโปร่งเสียจนทำให้ลืมไปว่า ตัวเราพบเจอเรื่องร้ายๆอะไรมาบ้างทำให้คิดไปชั่วขณะว่าที่แห่งนี้คือท้องทะเลสีครามที่สดใส แต่แท้ที่จริงแล้วมันก็คือทะเลทรายดีๆนี้เอง ไม่นานพายุลูกใหญ่ก็พัดพาเข้ามาเตือนความจำต้นกระบองเพชร ที่กำลังจะยืนขึ้นด้วยตัวเองได้ พวกมันโดนพัดไปหลายครั้งต่อหลายครั้งแต่ก็ไม่ตายเพราะรอคอยความหวัง หวังว่าจะมีสักวันทีจะได้อยู่อย่างสงบสุข หวังว่าสักวันจะไม่มีลมที่รุนแรงพัดเข้ามา แต่แท้จริงแล้ว พวกมันกำลังมีความหวังในดินแดนที่ล้อมรอบไปด้วยทะเลทรายที่ไม่เคยมีความหวังหลงเหลืออยู่เลย