ผมอาจจะได้ผลตอบแทนที่คุ้มกับสิ่งที่เสียหรือไม่ผมอาจจะไม่ได้อะไรเลย แต่ผมก็จ่ายมันไปแล้วทั้งชีวิตผมจ่ายมันไปเท่าที่ผมมี ระหว่างทางของการเดินทางเพื่อความฝันที่ผมหวังไว้มันช่างเจ็บปวดและทรมาณกว่าการ ตกหลุมรักใครสักคนที่ไม่มีวันรักผมกลับ 

คำด่า คำสบประมาท ความเกลีดยชัง ความอิจฉาริษยา คราบน้ำตา โรคซึมเศร้า ความโลภ 

คือสิ่งที่ผมพบระหว่างทาง ผมได้แต่สงสัยว่าทำไมผมถึงผ่านมันมาได้ ผมได้คิดทบทวนดูแล้วก็พบว่า

ความรักที่คุณมอบให้

และคำพูดเล็กน้อยๆที่ปลอบประโลมผม

สู้ๆนะนายเก่งที่สุดแล้ว

ฉันจะสนับสนุนนายเอง

อย่าร้องไห้เลยนะ ฉันอยู่ตรงนี้

ทุกอย่างนี้คงเป็นเหมือนยารักษาแผลที่ทำให้ผมสามารถลุกมาได้อีกครั้ง ผมมีความสุขจริงๆก็ตอนที่ได้รับรู้ว่ามีใครสักคน กำลังมองการเติบโตของผมอยู่ มองการเดินทางของผมแทนครอบครัวที่ผมจากมาและผมก็รู้ว่า ผมจะไปถึง ณ ที่แห่งนั้นไม่ได้เลยถ้าขาดพวกเขาไป 

มันน่าตลกตรงจุดที่ผมคิดว่า การซ้อมแทบตาย หรือ การร้องไห้ในตอนกลางคืนนั้น

มีแค่ผมคนเดียวที่ประสบกับมัน แต่เปล่าเลย พวกเขาก็ด้วยแต่ในลักษณะที่ต่างกัน พวกเขาต้องเจอสิ่งที่เจ็บปวดและอุปสรรคมากมาย จากการเฝ้ามองและสนับสนุนพวกผม 

เราทั้งสองต่างเจ็บปวด

ผมต้องการคุณ และ คุณก็ต้องการผมเช่นกัน เราต่างต้องการกันและกันแต่ไม่มีทางมาบรรจบกันในเส้นทางที่ขนานกันแบบนี้ ผมพยายามทำทุกอย่างให้ดีเพื่อไปให้ถึง จุดที่ผมต้องการ และมันก็ดูเหมือนผมจะถึงจุดนั้นหลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่เพราะความโลภ ทำให้ผมต้องการจุดที่ไกลกว่านี้ ผมออกเดินทางใหม่ทันที่ที่ก้าวข้ามจุดเดิมที่ต้องการได้ พวกเขาก็เช่นกันพยายามสนับสนุนผมบนเส้นทางที่ยิ่งสูงยิ่งหนาว บางคนอาจหายไปจากเส้นทางนี้บ้างแต่ไม่เป็นไรผมเข้าใจ

ผมนะทนกับเรื่องราวแย่ๆที่ถูกเขียนขึ้นมาจากชาวเน็ตได้

แต่พวกเขานะสิ กลับต้องมาปกป้องผมและแบกรับความเจ็บปวดแทน

เพียงแค่คำว่า 'รัก' ของพวกเขาที่มีต่อผม

เราต่างเป็นแรงผลักดันกันและกัน สนับสนุนกันและกัน ช่วยเหลือกันและกัน เราต่างมีบาดแผลร่วมกัน ทุกย่างก้าวของผมนั้นสร้างบาดแผลให้ทั้งตัวเองและพวกเขา พวกเราต่างเจ็บปวดกับความฝันมากมาย แต่ยังไงก็ตามมันก็ช่างหอมหวานจนทำให้ผมอยากจะออกเดินทางอีกครั้งและอีกครั้ง จนกว่าพวกเขา

จะหายไปจนกว่า จนกว่าคำปลอบโยนของพวกเขาไม่มีอีกต่อไปแล้ว จนกว่าเสียงเชียร์ของพวกเขาจะหมดลง

"ณ ช่วงเวลานั้นแหละที่ผมคงจะหยุดเดินทาง และหยุดความโลภของตัวเองได้เสียที"