มันเป็นแค่การคุยกันในกลุ่มเพื่อนหลังเลิกเรียนเหมือนอย่างทุกวันเขานึกไม่ออกว่ามันเริ่มต้นจากตรงไหน อา.. คงจะเป็นไอ้เป๋าที่เปิดบทสนทนาด้วยเรื่องที่เมื่อวันก่อนมีนักเรียนรุ่นน้องถูกผีเข้าจนทางโรงเรียนต้องเชิญพระท่านมาเพื่อทำพิธี
 
 
เสียงเล่าลือมีหรือจะสู้ตาเห็น ไอ้เป๋าคนเดิมหยิบโทรศัพท์มือถือแล้วกดเปิดวิดีโอหนึ่งให้พวกเขาดู มันเล่าว่าในวันนั้นมีหลายคนถ่ายคลิปไว้แต่ไม่ทันจะได้เป็นไวรัลในอินเทอร์เน็ตก็ถูกบังคับให้ลบคลิปเสียก่อน โชคดีที่มันได้แอบดาวน์โหลดคลิปนั้นเอาไว้ มันจึงมีหลักฐานมาแสดงให้พวกเขาเห็น
 
 
ภาพวิดีโอที่เห็นคือเด็กหญิงมัธยมต้นไม่คุ้นหน้ากำลังร่ายรำอย่างอ่อนช้อยพร้อมฮัมเพลงออกมา ถ้าเพื่อนเขาไม่ได้ยืนยันหนักหนาว่ารุ่นน้องคนนี้โดนผีเข้าจริง ๆ เด็กหนุ่มคงคิดว่าเป็นวิดีโอของเด็กชมรมนาฏศิลป์ที่ซ้อมรำเสียมากกว่า
 
 
กลายเป็นว่าเรื่องผีเป็นหัวข้อใหม่ในการสนทนาเสียอย่างนั้นหลังจากเรื่องรุ่นน้องถูกปล่อยผ่านเพราะไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่ คนอื่น ๆ ก็เริ่มติดลมในการพูดคุยเรื่องนี้ สำหรับตัวเขาเองที่ถึงจะไม่เชื่อแต่ก็ไม่ได้ลบหลู่ก็ถือว่าฟังเอาสนุก ๆ แทน
 
 

"พวกมึงเชื่อเรื่องผีป่ะ" ใครคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นมา มันกวาดสายตามองพวกเขาทีละคน ก่อนจะหยุดสายตาลงที่เขา "ว่าไงไอ้ยัก"

พยัคฆ์สบตามัน ก่อนจะส่ายศีรษะไปมาแล้วตอบคำถาม "กูมองว่าแม่งงมงายว่ะแต่ก็ไม่ได้หมายถึงว่ากูจะดูถูกคนที่เขาบอกว่าเห็นว่าเจอหรอก กูถือว่าเป็นความเชื่อส่วนบุคคลอะ"