หลังจากที่อิฉันได้ทำการโยกย้ายจากอุบลมาที่ศรีเกดประเทศเพื่อนบ้าน ก็ต้องสวมรอยนางซิน (เดอเรลล่า) เพื่อวัน Big Cleaning Day ซึ่งเป็นนโยบายจาก ส.ส.ณัฏฐศนันต์ กำหนดขึ้นมาประจำพรรค โดย 1วันต่อสัปดาห์ต้องขจัดปัดเป่าความโสมมในห้องบรรทมของตัวเอง

และแล้ววันนี้ก็พาแป้ง เด็กข้างบ้านประจำตำบลหญ้าปล้องมาช่วยเป็นมือขวา หลังจากที่เสร็จสิ้นภาระกิจสุดรุงรัง ก็ต้องการหวานเย็นเพื่อดับร้อนสักหน่อย อิฉันและแป้งไม่รอช้า ทำการบิดน้องจอย (มอเตอร์ไซต์ Scoopy i สีขาว) คันโปรดของฉัน มุ่งหน้าไปยังบิ๊กซี

เมื่อจิกส้นตึกย่างกรายผ่านประตูกระจกเปิดอัตโนมัติ ก็ต้องผ่านด่านเจ้าหน้าที่ใช้ปืนจ่อหน้าผาก และพ่นแอลกอฮอลใส่มือประชาชีทุกคนที่เข้ามาสิงสถิต ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้
แม้นจะดูคนน้อยลงมากผิดหูผิดตาแต่อิฉันก็ต้อง Go on ค่ะ

พอมาถึงร้านไอศกรีมยี่ห้อสีแดงดังกล่าว โต๊ะเก้าอี้ตั่งต่างถูกจัดชิดกำแพงร้านอย่างเป็นระเบียบ ราวกับว่าจะปิดร้าน แต่พอเหลือบเห็นป้าย "Take Home Only" ก็เบาใจลงไปครึ่ง

ฝ้าย : พี่คะ ขอเมนูหน่อยค่ะ
พนักงาน : เมนูอะไรคะ?
ฝ้าย : คิดในใจ (เดี๋ยวนะ อิดอก เมนูก๋วยเตี๋ยวมั้ง ที่นี่ร้านไอติมนะเว้ย!) ก็เมนูไอติมไงคะ

พนักงาน : เอ่อ...พอดีทางร้านปิดแล้วค่ะ
ฝ้าย : อ้าว! งั้นพรุ่งนี้เปิดกี่โมงคะ
พนักงาน : พรุ่งนี้ก็ไม่เปิดค่ะ
ฝ้าย : (ตาถลน) อ้าว! ทำไมละคะ หนูว่าจะสั่งไปกลับบ้านนะหนิ วันไหนจะเปิดละคะ

พนักงาน : (เลิกลั่ก ตามองซ้าย ขวาแล้วลดเสียงต่ำแล้วเขยิบเท้าเข้ามาใกล้ขึ้นหนึ่งก้าว) พอดีมีลูกค้ามากินที่ร้านแล้วเขาเป็นผู้ติดเชื้อค่ะ เราจึงต้องปิดล้างร้าน กว่าจะเปิดก็ประมาณ 13 เมษาน่ะค่ะ คุณลูกค้า

ซวยห่าละ Cat Walk มาแต่ระยะ 100 เมตร เริ่มจ้ำอ้าวออกจากร้าน ความเร็ว 30 เมตรต่อวินาทีโดยพลัน
แล้วไอ้ที่หม่อมฉันยืนคุยได้ 1 นาทีเนี้ย ไม่ใช่ว่าสูดเข้าปอดไปหมดแล้วหรอ นังห่าน

ติดป้ายสิโว้ยว่าอย่าเข้ามา นี่ไรนิ พี่บ่าว ปล่อยให้เดินเข้าแบบเฉิดฉายแล้วตายต่อโรงบาลเหรอ น้องหนุ่ยอยากหลบบ้าน
พอบิดน้องจอยมาถึงบ้านมีอาการระคายเคืองคอเล็กน้อย ไอแห้งๆ เหมือนคนกระแอม จนวินาทีนี้ คือกระดกน้ำขิง และยัดพาราไปก่อนเลย 250 มิลลิกรัม อาบน้ำล้างตัวต่อ ไม่รอแล้วแม่

สรุป กูติดยังวะ?