แต่.......ไหนล่ะสะพาน
คือก็รู้นะว่าหมอกเยอะอาจจะไม่เห็น แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ลองไปดูก็ไม่เสียหาย
ดูรูปนี้แล้วจินตนาการได้ว่าสองแม่ลูกก็กำลังชื่อชมความงามของสะพานเช่นกัน
ซึมซับบรรยากาศอันสวยงามสักพักเราก็ขึ้นรถเพื่อไปยังเป้าหมายต่อไป นั่นคือ....ลอมบาร์ดสตรีท แต่ต้องเปลี่ยนสายรถเมล์ตรงPalace of Fine Arts เลยแวะเข้าไปดูซักหน่อย สวยกว่าที่คิดไว้ มิน่าคนถึงนิยมมาจัดงานแต่งที่นี่ ตอนเราไปก็เจอพิธีแต่งงานพอดี
Lombard streetนี่สามารถนั่งรถมาลงได้หลายทางอยู่เหมือนกัน ลงรถแล้วก็ต้องเดินต่อ ก่อนไปเราเลยหาเส้นทางที่เดินขึ้นเขาน้อยที่สุดเตรียมพร้อมไว้ นั่นคือนั่งรถเมล์จากPalace of Fine Artsมาลงแถวๆ ร้านสเวนเซ่น (เลยร้านไปหนึ่งบล็อค) แล้วก็เดินต่อไปยังลอมบาร์ด
มองไปเห็น Coit tower
เดินยังไม่ทันถึงแลนด์มาร์กก็รู้เลยว่าลอมบาร์ดอยู่ตรงไหน เพราะมองไปแล้วแบบ โอ้โห นักท่องเที่ยวเยอะมาก โดยเฉพาะแขก เหมือนทัวร์แขกจะลง ตั้งแต่เครื่องลงไม่ว่าจะไปไหนก็เจอทัวร์แขกตลอด สงสัยเค้านิยมมาเที่ยวที่นี่กัน รองมาก็เกาหลี แล้วก็เจอทัวร์ลูกเจี๊ยบจีน เจอตั้งแต่ขึ้นเครื่อง ไปสะพานโกลเด้นเกทก็เจอ แต่พอหลังจากที่นี่ก็ไม่เจอทัวร์แล้ว ก็เลยสรุปเองได้ว่าโกลเด้นเกทกับลอมบาร์ดเป็นแลนมาร์คสำคัญ
จากลอมบาร์ดเราก็เดินไปฟิชเชอร์แมนวาร์ฟ ไปกินปูกินกุ้งตามที่อ่านรีวิวมา แล้วก็ถ่ายรูปไปอวดเพื่อน 555 ระหว่างทางเดินมาถึงร้านขายปูก็มองไปเห็นin-n-out เห็นเกาหลีไปเมกาทีไรต้องกินร้านนี้ทุกที นี่ก็อยากลองบ้างแต่คนเยอะมาก ไม่สู้ค่ะ
กุ้งตัวเล็กๆ กินไปเรื่อยๆ จะไม่อร่อย สั่งปูอย่างเดียวดีกว่า ไม่ก็สั่งแบบกุ้งตัวใหญ่ไปเลย
เราก็ไม่รู้ว่าshrimpมันจะหมายถึงกุ้งตัวเล็กๆ แบบนี้
ระหว่างทางเดินไปpier39 เจอร้านนี้พอดี ตรงกับเปิดร้านวันแรกที่ไทยพอดี เลยจัดซักหน่อย
คนก็จะเยอะประมาณนี้
ในpier39นี่เต็มไปด้วยร้านอาหาร ร้านขนม ร้านของฝาก และยังมีร้านผลไม้ด้วย แต่ถึงแม้ผลไม้จะน่ากินแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำอะไรเราได้ เพราะตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ซื้อของหนักๆ วันนี้เรายังต้องเดินอีกไกล ตัดใจได้แล้วก็เดินไปsea lionต่อ พยามยามตามกลิ่นไป(เว่อม้ะ) แต่ไม่ได้กลิ่นอะไรเลย
สิงโตทะเลก็มีประมาณนี้↓↓↓
วันนี้คงเป็นวันซวย
จากที่นี่เราขึ้นรถเมล์ไปFerry Building เพื่อเริ่มเดินไปPowell ที่Ferry Buildingนี้เป็นจุดนั่งเรือข้ามไปSausalitoได้
มองตรงไปทางตึกสีอิฐ จะเป็นถนนที่เดินไปถึง Powell station
ระหว่างทางก็มีวอลกรีน มีมาร์แชลให้เราแวะพักชมสิ่งที่น่าสนใจ
ช่วงที่เดินใกล้จะถึงpowell ก็ปวดท้องมาก ไม่รู้อะไรทำพิษ ปวดแบบไม่มีเวลาหาห้องน้ำแล้ว เลยโทรไปรบกวนเพื่อนพี่ โชคดีที่พี่เค้ารับสายไม่งั้นเราคงเหงื่อแตกตาย แล้วพี่เค้าว่างพอดีก็เลยออกมาพาเราเที่ยวต่อและกินข้าวเย็นด้วย
มาการงร้านtout sweet อร่อยมาก ใครไปซานฟรานต้องไปโดนนะ
"มาถึงอเมริกาทั้งทีก็ต้องกินอาหารเกาหลีสิ" ไม่มีใครกล่าวไว้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in