ความสุขของคนเรานั้นต่างกันมากนะ

บางคนก็มีความสุขกับการาใช้เงิน มีหน้าที่การงานที่ดี
บางคนก็มีความสุขกับการที่เรามีความรักที่ดี
มีความสุขกับการเห็นคนที่เรารักมีความสุขหรืออะไรต่างๆนานา
 
แต่สำหรับบางคนที่อาจเลือกเกิดไม่ได้
ขอเพียงเขาได้ใช้ชีวิตอย่างไม่เดือดร้อนใครก็เป้นพอ
 
เหมือนที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้
เพราะที่ซอยบ้านของฉันเวลาตกเย็น
มักจะมีผู้หญิงวัยกลางคน น่าจะประมาณอายุ40 – 50 คนหนึ่ง
มักจะมาเก็บขยะตามถังขยะแล้วนำไปขาย
พอได้เงินจากการขาย ซึ่งไม่มากนัก
เขาก้นำส่วนหนึ่งซื้อข้าวกินประทังชีวิต
ส่วนที่เหลือก้มักจะซื้อข้าวนำไปเลี้ยงหมาจรจัดแถวๆนั้น
ซึ่งปู่ของฉันก็รู้จักกับผู้หญิงคนนั้นเพราะมักจะมาเก็บขยะแถวนั้นในทุกๆวัน
 
ซึ่งทราบว่า เขาใช้ชีวิตอยู่คนเดียวเก็บขยะขายหาข้าวกิน อย่างนี้มานานแล้ว
แต่สิ่งที่ฉันนับถือใจของผู้หญิงคนนี้
เขามีความสุข เขาไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองมีปัญหาชีวิตอะไรเลย
ทุกครั้งที่เจอเขาเขาก็มักจะยิ้มใช้ฉันและปู่อยู่สม่ำเสมอๆ ทุกครั้งที่เจอ
และฉันมักจะเห็นรอยยิ้มของเขาเมื่อเขานำอาหารมาให้สุนัขจรจัดพวกนั้น
สุนัขเหล่านั้นก็พากันกรูเข้าไปเมื่อผู้หญิงคนนั้นนำอาหารมาให้
เพราะมันคงจำกลิ่นได้
 
เขาน่ารักมากนะ
 
ชีวิตอาจเลือกเกิดไม่ได้ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องทำตัวไม่ดี หรือเรียกร้องอะไร
แค่พอใจในสิ่งที่มี และยินดีในสิ่งที่พบเจอชีวิตของเราก้มีความสุขได้ง่ายๆโดยไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………