เมื่อวานเป็นวันปกติวันหนึ่งของเรา ทั้งเรื่องการเดินทาง อาหารการกินและการงานทำให้การใช้เงินของเรา อยู่ในกรอบที่วางไว้ แถมเหลือติดไม้ติดมือยี่สิบบาทด้วยนะ...ถึงห้องเร็วกว่าปกติด้วยนะ เราจึงมีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น ได้แช่อยู่ในห้องอาบน้ำนานๆ นอนนั่งฟังเสียงทีวี กดมือถือเล่น อย่างสบายอารมณ์ แต่พอถึง สามทุ่ม เริ่มมีกระแสข่าวมาว่า Chester Bennington นักร้องนำ Linkin Park เสียชีวิต

“ไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม” ตั้งแต่มีข่าวเราก็เริ่มกระวนกระวาย สวมบทเป็นนักสืบในโลกออนไลน์ เปิดทุกแอพ ทั้ง facebook, twitter, BBC, CNN ข่าวทุกสำนักข่าว ซึ่งเวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงเที่ยงคืนแถมข่าวไทยเริ่มปล่อยออกมา แต่แหล่งข่าวเริ่มน่าเชื่อถืออีกด้วย "เศร้ามาก" วันธรรมดาต้องเป็นวันแห่งการสูญเสีย เป็นการสูญเสียที่เรารู้สึกอินมากๆ เพราะอะไรนะเหรอ เพราะว่า พลังเสียง Chester Bennington และวง Linkin Park มีอิทธิพลทำให้เราเริ่มฟังเพลงต่างประเทศ เรารู้จักศิลปินต่างประเทศวงแรกๆ ก็ Linkin Park สมัยเด็กๆ ต้องหัดร้องเพลงของวง พอร้องได้ ก็ไปร้องอวดเพื่อนๆ พอได้ยินข่าวร้ายก็ใจหา #เสียงร้องของ Chester Bennington วนเวียนอยู่ในหัว  

ไม่น่าเชื่อว่าคนที่สร้างสรรค์งานฝีมือส่งต่อให้คนมีความสุข แต่เบื้องหลังพวกเขากลับไม่มีความสุข มีปัญหาคอยให้เยี่ยวยา #เราก็เพิ่งเขาใจจุดนี้นะ ตั้งแต่เราเข้ามาทำงานด้านงานฝีมือสร้างสรรค์ความสำเร็จที่แล้วส่งต่อให้คนดูตอนงานที่มันสำเร็จสมบรูณ์คนดูมีความสุข ผู้ใหญ่มีความสุข แต่ใครจะรู้เบื้องหลังกลับไม่มีความสุขทั้ง ปัญหาเพื่อนร่วมงาน โดนกดดันเรื่องงาน คิดงานไม่ออก บั่นทอนตัวเอง เครียดสุดๆยิ่งมีปัญหาของตัวเอง ทั้งการเงิน ครอบครัว ฯลฯ.