วันที่ 16 มกราคม ของทุกปี คือวันครู วันที่... เป็นวันหยุดสมัยยังเป็นนักเรียน เป็นวันที่อาจารย์ภาษาไทยจะให้นักเรียนแต่งกลอนหรือเขียนเรียงความเกี่ยวกับครูอาจารย์ และ หากจำไม่ผิด เป็นช่วงที่จะมีการจัดพานไหว้ครูไปไหว้ครูและส่งประกวดกัน
... นั่นคือสมัยยังเรียนอยู่ ผ่านมานานเอาเรื่อง (ความแก่...)
หลังจบมัธยม ช่วงวันครูปีสองปีแรก จะโทรไปสวัสดีทักทายอาจารย์ท่านที่คุ้นเคยกัน แต่คุยไม่กี่ประโยค
อาจารย์ดักคอด้วยความเอ็นดูและเข้าใจว่า "คุยไม่เก่งเลยไม่รู้จะพูดอะไรแล้วล่ะสิ"
ใช่เลยค่ะอาจารย์
และแล้วเวลาก็ผ่านไป ตอนนี้ไม่ได้ติดต่ออาจารย์สมัยเรียนท่านใดเลย แถมไม่แน่ใจด้วยว่าหลังจากเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์แล้ว หมายเลขติดต่อเดิมยังอยู่หรือไม่
เฟสหลักที่เคยใช้ก็ปิดไปแล้ว หนึ่งในรายชื่อเพื่อน ก็มีอาจารย์ด้วยเช่นกัน
ขอโทษด้วยค่ะอาจารย์
เมื่อกล่าวถึงวันครูโดยรวม เราจึงมักนึกไปถึงความทรงจำสมัยนักเรียนนักศึกษา และนึกถึง "ครูอาจารย์" ซึ่งเป็นผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้แก่เรา
ซึ่งนั่นก็ไม่ผิด
แต่ ความจริงแล้ว หากมองว่าทั้งชีวิตคือการเรียนรู้ คำว่า "ครู" คงหาใช่จำกัดเพียงบุคคลที่สอนในสถานศึกษาเท่านั้น
ใดใดในโลกล้วนเป็นครูแก่เราได้
- หมอดูซึ่งสอนการดูดวงจนเราดูดวงเป็น ถือเป็นครูของเรา
- เพื่อนร่วมงานที่คอยอธิบายงานแก่เราก็ถือเป็นครูเช่นกัน
- นักร้องทั้งหลายก็เป็นครูของเรา หากเราฟังเพลงเขาแล้วฝึกร้องตามจนร้องได้
- นักแคสเกมหลายคนก็อาจถือเป็นครูได้ เพราะหากเราไม่ได้ดูยูทูปบางตอนของเขา เราอาจจะเล่นเกมบางเกมไม่ผ่าน
นอกจากคน สิ่งของและสัตว์ก็เป็นครูได้เช่นกัน
- หนังสือทุกเล่มคือครู เพราะทำให้เรามีความรู้มากขึ้น
- เกมอักษรไขว้ก็เป็นครู เพราะทำให้รู้จักศัพท์ใหม่ๆที่โรงเรียนไม่เคยสอน
- คุณพ่อขายาวตัวนั้นก็เป็นครู มันสอนให้เรารู้ว่า ถ้ามันจะอยู่ในห้องเรา ต่อให้เราจับมันไปปล่อยไกลเป็นกิโล มันก็ยังดั้นด้นกลับมาอยู่ที่เดิมได้ (จะบ้าตาย)
- แมวจรจัดที่มาร้องแง้วๆขอข้าว ก็ยังเป็นครู ที่สอนให้เราเรียนรู้การมีเมตตาต่อสัตว์โลก
ใดใดในโลกล้วนเป็นครู ตราบเท่าที่ไม่หยุดเรียนรู้
ถามว่า... แล้วทำไมถึงต้องมีครู?
เราไม่รู้นะว่า คนอื่นๆจะคิดอย่างไรกันบ้าง ไม่รู้เลยว่าคนในยุคหลังจากนี้ จะยังเห็นความสำคัญของครูสักเพียงไหน
ตามความเห็นของเรา ครู คือปัจจัยหนึ่ง ที่ทำให้เราพัฒนาตัวเอง เป็นคนที่ดีขึ้น เก่งขึ้น และมีคุณภาพยิ่งขึ้น
การยอมรับว่าเราต้องมีครู คือการยอมรับว่าเรายังมีเรื่องที่ไม่รู้ คือการยอมรับว่าเราโง่ คือการยอมถูกขัดเกลาเพื่อความเป็นคนมีคุณภาพยิ่งขึ้น
ส่วนการยอมรับให้ใครหรืออะไรเป็นครู คือการยอมรับในศักยภาพ ยอมฟัง ยอมเปิดใจ ให้ใครหรืออะไรเหล่านั้นถ่ายทอดบางสิ่งบางอย่างแก่เรา ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม
เพราะไม่มีใครเก่งตั้งแต่เกิด ทุกความสามารถต้องถูกฝึกฝน แต่เราจะไม่มีทางฝึกฝนได้เลย หากไม่ยอมรับใครเป็น "ครู"
นี่คือความสำคัญของครู
อย่างไรก็ดี ก่อนยอมรับใครเป็นครู อย่าลืมดูตาม้าตาเรือด้วย
อย่าเพิ่งเชื่อสิ่งที่ครูพูดทุกอย่าง เว้นแต่จะมั่นใจว่า คำสอนเหล่านั้น สอดคล้องต่อทำนองคลองธรรม ทำให้เราเก่ง ดี และมีความสุข ได้จริงๆ
และเมื่อมีครูแล้ว มีศักยภาพเพิ่มขึ้นแล้ว สิ่งต่อไปคือ
...รำลึกถึงพระคุณครู...
ถ้าไม่มีคำสอนเหล่านั้น ตัวอย่างเหล่านี้ วิธีการคิดต่างๆ เราคงไม่สามารถก้าวมาถึงจุดนี้ได้
ครู จึงเป็นผู้มีพระคุณ คนหนึ่ง ของชีวิต
อาจารย์(ทุกท่าน)คะ
วันนี้ หนูสามารถเลี้ยงตัวเองได้แล้ว มีงานที่ทำให้ภูมิใจ มีเงินใช้
และหนูคงไม่สามารถมาถึงทุกวันนี้ได้ หากปราศจากความเมตตา การถ่ายทอดความรู้ และการอบรมสั่งสอนจากอาจารย์ทุกๆท่าน
ขอบพระคุณค่ะ
วันนี้ ไม่ว่าอาจารย์จะอยู่ที่ใดก็ตาม หวังเป็นอย่างยิ่ง ว่าอาจารย์จะมีสุขภาพแข็งแรง และมีความสุขนะคะ
จริงสิ ต้องขอบคุณของทุกอย่างและสัตว์ทุกตัว ที่ทำให้เราได้เรียนรู้อย่างใดอย่างหนึ่งได้ ขอบคุณนะ
สุดท้าย ขอใช้พื้นที่ในบทความนี้ เป็นกำลังใจให้ครูบาอาจารย์ผู้ทำงานด้วยหัวใจที่น่านับถือทุกท่าน ขอบคุณมากๆที่ปลูกฝังความรู้ ความคิดดีดี เพื่อให้ลูกศิษย์เป็นคนดี เป็นกำลังที่ดีให้ตนเองและสังคมต่อไป ยิ่งตอนนี้ยิ่งเหนื่อยเพิ่มขึ้น ต้องสอนทั้งออนไลน์และหน้าห้องเรียน สู้ๆนะคะ
ข้าน้อยขอคารวะ
ขอให้ทุกๆคนมีความสุขในวัน(ระลึกถึง)ครู(ย้อนหลัง) นะคะ
ก่อนจบ ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ เนื่องจากตั้งแต่ประมาณ 2 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นมา ทาง minimore เปลี่ยนรูปแบบเว็บใหม่ ผลที่เกิดขึ้นคือ งานเขียนเรา...ไม่มีคนอ่านเลย (คาดว่าหาเจอยาก)ตั้งแต่วันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นไป เราจึงตัดสินใจกลับไปเขียนเรื่องราวในบล็อกเดิมของเราแทน คุณผู้อ่านที่ถูกจริตในงานเขียนของเรา สามารถติดตามไปอ่านได้ที่
https://alwaysfay.blogspot.com/2023/02/blog-post.html ขอบพระคุณสำหรับการติดตาม และขอบคุณทาง minimore ที่ให้พื้นที่เราได้ขีดๆเขียนๆเรื่องราวตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้
จนกว่าจะพบกันใหม่
สวัสดีค่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in