僕と君とでは何が違う？ 

おんなじ生き物さ 分かってる 

でもね、僕は何かに怯えている 

みんなもそうならいいな 

ระหว่างผมกับคุณเราแตกต่างกันยังไง

ถ้าบอกว่าเป็นสิ่งมีชีวิตเหมือนกัน เรื่องนั้นผมรู้อยู่แล้วล่ะ

แต่ทว่าผมเหมือนกำลังหวาดกลัวกับอะไรบางอย่างอยู่เลย

ถ้าทุกคนเป็นแบบน้้นด้วยก็คงจะดี

がむしゃらに生きて誰が笑う

悲しみきるには早すぎる 

いつも僕は自分に言い聞かせる 

明日もあるしね

ถ้าใช้ชีวิตจนสุดแรงเกิดแล้วใครจะมาหัวเราะกัน

และคงเร็วเกินไปด้วยถ้าจะมาเริ่มเสียใจเอาซะตั้งแต่ตอนนี้

ผมบอกตัวเองเสมอ

ยังมีวันพรุ่งนี้รออยู่

ああ なんて素敵な日だ 
幸せと思える今日も 
夢敗れ挫ける今日も 
ああ 諦めず踠いている 
狭い広い世界で 
奇跡を唄う 

อ่า ช่างเป็นวันที่แสนวิเศษเหลือเกิน

ทั้งวันที่แสนจะมีความสุข 

ทั้งวันที่ความฝันพังทะลายจนหมดสิ้นกำลัง

อ่า แต่จะตะเกียกตะกายต่อไปไม่ยอมแพ้หรอกนะ

จะโลกแสนคับแคบหรือโลกอันกว้างใหญ่ใบนี้

ขอบรรเลงเพลงปาฏิหาริย์

僕らは知っている

空への飛び方も 

大人になるにつれ忘れる 

限りある永遠も 

治りきらない傷も 

全て僕のこと 

今日という僕のこと 

พวกผมเองก็รู้อยู่แล้วแหล่ะ

ทั้งวิธีบินขึ้นไปอยู่บนท้องฟ้าอะไรนั่น

ทั้งสิ่งที่จะลืมในที่สุดเมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่

ทั้งความเป็นนิจนิรันดร์ที่มีขีดจำกัด

หรือบาดแผลที่ไม่มีวันรักษาให้หาย

และนี่ คือเรื่องราวทั้งหมดของผม

เรื่องราวของผม ที่เรียกว่าวันนี้

得ては失う日々 意味はある？ 

伝わることのない想いもある 

だから僕は時々寂しくなる 

みんなもそうなら 

少しは楽かな 

僕だけじゃないと 

思えるかな 

วัน ๆ หนึ่งที่ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไปมีความหมายอะไรอยู่รึเปล่า

แต่ความรู้สึกนึกคิดบางอย่างที่ไม่อาจสื่อสารออกไปก็พอมีอยู่นะ

จนทำให้ตัวผมในบางครั้งรู้สึกเหงาขึ้นมาเลยล่ะ

หากทุกคนเป็นแบบนี้เหมือนกัน

จะทำให้รู้สึกดีขึ้นมาบ้างมั้ยนะ

คงไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวที่เป็น

จะคิดแบบนั้นได้มั้ยนะ ...

ああ なんて素敵な日だ 

誰かを好きでいる今日も 

頬濡らし眠れる今日も 

ああ 嘆くにはほど遠い 

狭い広い世界で 

僕らは唄う 

อ่า ช่างเป็นวันที่แสนวิเศษเหลือเกิน

ทั้งวันที่ได้รักกับใครสักคน

ทั้งวันที่นอนหลับแก้มแอบน้ำตา

อ่า ความเศร้าโศกเสียใจ ยังคงอีกห่างไกลไปลิบตา

จะโลกแสนคับแคบหรือโลกอันกว้างใหญ่ใบนี้

พวกเราขอบรรเลงเพลง

冬に咲く花に 

命が芽吹くよ 

駆けるは 雪の大地 

青すぎた春を 

忘れずに居たいと 

語るは 友との地図 

駆けるは 人の旅路 

ดอกไม้ผลิบานกลางฤดูหนาว

พร้อมกับชีวิตที่เบ่งบานขึ้นมา

สิ่งที่วิ่งทะยานออกไปคือแผ่นดินแดนหิมะ

อยากจะอยู่โดยไม่อาจลืม 

กับฤดูใบไม้ผลิสุดแสนสีคราม

สิ่งที่เล่าขานคือแผ่นที่แห่งมิตรภาพเพื่อนฝูง

ส่วนสิ่งที่จะวิ่งทะยานออกไปก็คือการเดินทางแห่งผู้คน

.

僕らは知っている

奇跡は死んでいる 

努力も孤独も 

報われないことがある 

だけどね それでもね 

今日まで歩いてきた 

日々を人は呼ぶ 

それがね、奇跡だと

พวกผมเองก็รู้อยู่แล้วแหล่ะ

ว่าปาฏิหาริย์ได้ตายลงแล้ว

ความพยายาม หรือ ความโดดเดี่ยว

บางทีมันก็ไม่ได้มีรางวัลอะไรตอบแทน

แต่ว่านะ ถึงจะเป็นแบบนั้นก็เถอะนะ

ก็เดินทางมาจนถึงวันนี้ได้

ผู้คนเป็นคนเรียกขานกาลเวลา

ซึ่งนั่นก็คือ สิ่งที่เราเรียกว่ามันปาฏิหาริย์

ああ なんて素敵な日だ 

幸せに悩める今日も 

ボロボロになれている今日も 

ああ 息をして踠いている 

全て僕のこと 

อ่า ช่างเป็นวันที่แสนวิเศษเหลือเกิน

ทั้งวันที่ได้เศร้าอย่างมีความสุข

 ทั้งวันที่เหนื่อยขาดใจจนหลุดรุ่ยไม่เป็นท่า

อ่า สูดลมหายใจแล้วตะเกียกตะกายต่อไป

และนี่คือเรื่องราวทั้งหมดที่ผมมี

あの日の僕らのこと

ในวันนั้น เรื่องราวของผมเองในวันนั้น

僕と君とでは何が違う
それぞれ見てきた景色がある
僕は僕として、いまを生きてゆく
とても愛しい事だ

ระหว่างผมกับคุณเราแตกต่างกันยังไง

ก็คือวิวทิวทัศน์ที่เห็นต่างกันออกไปในแต่ละคนยังไงล่ะ

และการมีชีวิตอยู่ของผมตอนนี้ ในฐานะตัวผมเอง

ผมว่ามันคือสิ่งที่แสนล่ำค่า

 

ー