"ตอนนี้กลับมาเจอจุดที่ค้นหาตัวเอง ทั้งๆที่อายุขนาดนี้แล้วจะค้นไปไหน ไม่รู้สิ เราไม่เคยคิดว่าจะต้องค้นหาตัวเอง เพราะว่าตอนนั้นความฝันเราชัดมาก เป็นรูปธรรมแบบชัดเจนมากต้องร้องเพลงเท่านั้น เหมือนมีคนมาชี้แล้วบอก 'ร้องเพลง..เกิดมาเธอต้องร้องเพลง' คือตอนนั้นมันไวมากเลย ซ้อมโดยไม่รู้ตัว"

"ถ้าย้อนกลับไปเหมือนพระเจ้าบอกให้ซ้อม ตอนนั้นร้องอยู่บ้านพร้อมอัดเป็นเรื่องเป็นราวเลย ยังไม่ได้เข้าแกรมมี่ ยังไม่มีใครติดต่อ ไม่ได้รู้จักใครด้วย ไม่รู้เลย ร้องอย่างเดียวแล้วก็ขอแม่มาเมืองไทย อยู่ไปอยู่มาก็มาเจอพี่คนหนึ่งก็ไปร้องเพลงให้เขาฟัง" 

"ร้องเพลงของ 'อลานิส' ตอนนั้นก๊อปเหมือนเป๊ะ ก๊อปปี้ทุกคนแม้กระทั่ง 'ซิลิน ดีออน' เขาห่อตรงนี้ห่อบ้าง เป็นอย่างนั้นเลยนะ"

"ไม่เคยคิดจะค้นหาตัวเองจนมาวันนี้คิดว่า เฮ้ย! ทำไมเราเจอมุมวะ ทำอะไรล่ะ ทั้งๆที่เวลาว่างเยอะนะ เพราะเราไม่ได้กำหนดว่าเราจะเริ่มอัลบั้มเมื่อไหร่ เวลาปีหนึ่ง ก็แล้วแต่เรา ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเรา แต่เราก็ยังปล่อยตัวเหมือนมันจะมีบางอย่างมาบอกว่าทางนี้ไง"

"ไม่ร้องเพลงจะทำอะไร ความสนใจตอนนี้มีแค่อยากเป็นนักท่องเที่ยว ปีนี้เดินทางตลอดเลยตั้งแต่ต้นปีมาไม่ได้หยุดเลย ไปเที่ยวกับเพื่อน 10 วัน ไปเหนือไปหลายจังหวัด กิน เที่ยว พอกลับมาก็ไปอยู่หัวหิน ใครชวนไปไหนไปหมด เพิ่งไปเกาะช้างมา ไปเนปาล ไปตุรกี จอร์แดน"

"บัตรโรงแรมบางอันเรายังเก็บไว้เลยตั้งแต่ตอนถ่ายโฆษณา ตอนนั้นก็ยังมีอารมณ์เอามาแปะๆแล้วก็วาดว่าฉันได้ทำอันนี้ แล้วมันก็ห่างไป พอเรามาวุ่นวายเรื่องสังคมตรงนี้อารมณ์นั้นหายไปเลย พอมองกลับไป เราได้วาดอะไรบ้าง ไม่มีเลยนะน้อยมาก"

"นอกจากเขาสั่งงานมาว่าอันนี้ทำเพื่อกิจกรรมเพื่อมูลนิธิช่วยวาดให้หน่อย อารมณ์ที่เอามานั่งตัดเอามาแปะทำเป็นบันทึกเป็นเล่มไม่มีแล้ว เราก็คิดอยู่ว่ามันเป็นเพราะอะไร เพราะว่าเราเยอะเกินไปทางเรื่องฟุ้งหรือเปล่า หรือว่าอะไรวะ เราถึงไม่มีอารมณ์นั้น"

"ก็คิดเรื่องอาชีพอื่นไว้บ้าง เพื่อนเชียร์ให้เขียนหนังสือแต่เราเขียนไม่เก่ง จริงๆใครก็มีหนังสือได้แค่เล่าๆแล้วให้คนมานั่งเขียนให้ เอารูปมาแปะๆแต่ว่ามันไม่ใช่ เราจะมาสร้างขยะบนชั้นหนังสือทำไม เราชอบทำอาหาร คิดว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ดี"

ออย-เพื่อนของปาล์มมี่ที่นั่งฟังการสนทนาอยู่ตั้งแต่ต้น อดไม่ได้ที่จะพูดถึงความรู้สึกในเรื่องที่ปาล์มมี่จะทำหรือไม่ทำอะไรในชีวิตว่า 

"เขาเป็นได้หลายอย่าง อยู่ที่ว่าอารมณ์ตอนนั้นอยากอยู่กับอะไร ทั้งเย็บปักถักร้อย จัดดอกไม้ ทำได้ทุกอย่าง แล้วแต่ว่าอยากทำอะไรเท่านั้นแหละ แต่ไม่ใช่อะไรที่ต้องวางแผนใช้ความคิด พวกเทคโนโลยี ทำคอม ทำกราฟฟิค อะไรแบบนี้ทำไม่ได้"

ปาล์มมี่จึงบอกเล่าธรรมชาติของตนเองเพื่อเสริมคำพูดของเพื่อนอีกว่า

"เรานั่งดูสิ่งที่ชอบในอินเตอร์เน็ตยังไม่ไหวเลย ไม่ไหวว่ะ คือไม่ชอบ คือเหมือนมีอะไรบางอย่างไปกระทบแล้วไม่ถูกกับเทคโนโลยี มันจะแฮ้งค์กับเราบ่อยมาก ทั้งๆที่มันไม่เป็นกับใครเลย พอเวลาเรานั่งทำไมมันกดไม่ได้ ต้องเรียกคนมาช่วย เดี๋ยวสักพักก็เป็นอีกแล้ว"

"แกไม่ใช่แกอย่ามาเฟค มานั่งทำคอมฯ มันไม่ใช่แก ออกไป! แกไปปลูกต้นไม้พรวนดินเหมือนเดิมดีแล้ว"

เธอคิดว่าหากคอมพิวเตอร์พูดได้ มันคงจะพูดกับเธอแบบนั้น