21 พฤศจิกายน 2019
ถึงคุณผู้เป็นดั่งเบคอนอะโวคาโดโทสต์,
วันนี้ผมตื่นเช้ากว่าปกติ สภาพอากาศวันนี้แดดจัดและฟ้าใส ผมขนเครื่องนอนออกมาซักทำความสะอาด ทำการย้ายปลอกหมอน ปลอกหมอนข้าง และผ้าห่มที่เพิ่งผ่านการซักมาเรียงเป็นเส้นตรงไว้บริเวณที่มีแสงแดดส่อง กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มลอยมาเตะจมูก อดไม่ได้ที่จะก้มหน้าลงไปซุกกับผ้าห่มแล้วสูดดมกลิ่นหอมดอกไม้อ่อน ๆ ดอกไม้ชนิดอะไรผมไม่ทราบ แต่คุณเคยบอกให้ผมเลือกซื้อน้ำยาปรับผ้านุ่มที่หน้าซองมีดอกไม้สีเหลืองส้มแล้วผมจะไม่ผิดหวัง ผมได้ทดลองแล้วก็พบว่าเป็นกลิ่นหอมที่ผมได้กลิ่นจากคุณประจำ ผมคะยั้นคะยอให้คุณบอกยี่ห้อน้ำหอมที่คุณใช้ แต่คุณมักจะอิดออดและบอกผมว่าเป็นกลิ่นสบูู่ดอกไม้ทั่ว ๆ ไป
ไม่คิดมาก่อนว่ากลิ่นที่คุ้นเคยจะทำให้เราโหยหาใครบางคนได้มากขนาดนี้
เวลาห้าโมงเย็น ผมตัดสินใจลุกจากโซฟาที่นอนขลุกมาเกือบทั้งวัน เดินออกไปที่สนามหลังบ้านเพื่อเก็บเครื่องนอนที่ ณ เวลานั้นควรจะแห้งแล้วประเมินจากปริมาณแสงแดดที่ได้รับตั้งแต่เก้าโมงเช้า แต่เปล่าเลย ดูเหมือนว่าผ้าห่มที่คุณตั้งชื่อว่าดินเหนียวเนื่องจากสีน้ำตาลของมันและความอมน้ำเหมือนดินเหนียวจะยังไม่แห้งดี สมกับชื่อดินเหนียวจริง ๆ
อาหารเย็นของผมวันนี้เป็นพาสต้า อาหารทำง่ายแต่รสชาติดีประจำครัวเรือน ผมตั้งใจไว้ว่าก่อนหมดปีนี้ผมจะต้องฝึกทำอาหารเพิ่มให้ได้อย่างน้อย 4 เมนู ผมหวังว่าในปีหน้าอาหารเช้าของผมจะไม่ใช่เบคอนอะโวคาโดโทสต์ และอาหารเย็นของผมจะเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่พาสต้า หรือสปาเก็ตตี้ หรือแซนด์วิชซับเวย์สองที่ห่อกลับบ้าน
และผมหวังว่าในปีหน้า หัวของผมจะมีพื้นที่ให้เรื่องราวของคุณน้อยลง
เป็นกำลังใจให้ผมด้วยครับ
คิดถึงคุณเสมอ,
เควิน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in