But are we all lost stars, trying to light up the dark?
เราทุกคนต่างเป็นดวงดาวที่หลงทาง ผู้พยายามส่องแสงในความมืดมิดนั่นหรือเปล่า?
นั่นน่ะสิ
บางครั้ง อันที่จริงก็บ่อยครั้ง
ที่ฉันรู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็น Lost Star
ที่หลงทางอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าที่กว้างใหญ่
ถึงแม้ว่าฉันจะอาศัยอยู่ท่ามกลางมวลหมู่ดาวมากมาย
ที่ทอประกายแสงระยิบระยับบนท้องฟ้า
แต่ถึงกระนั้น ฉันก็รู้สึกว่าเป็น Lost Star อยู่ดี
ถึงแม้ว่าฉันจะพยายามหมุนตามวงโคจรดาวอื่น
แต่ก็ไม่นานหรอก ที่ดาวแต่ละดวงนั้นจะจากไป
เพื่อไปหมุนตามวงโคจรของตัวเอง
ถึงแม้ว่าฉันจะรู้ว่าฉันคือส่วนหนึ่งของท้องฟ้าที่กว้างใหญ่นี้
ถึงแม้ว่าฉันจะรายล้อมไปด้วยหมู่ดาวที่มากมาย
ฉันก็ยังคงรู้สึกว่าตัวเองเป็นเพียงเศษเสี้ยวดาวที่เว้าแหว่ง
คล้ายกับกำลังเฝ้ารอดาวสักดวงที่ไม่สมบูรณ์แบบเหมือนกัน
มาผสมผสาน ผนึกรวมเป็นดวงดาวที่สวยงามและสมบูรณ์
ร่วมชื่นชมความงดงามของท้องฟ้าไปด้วยกัน
ก่อนหน้านี้ ฉันพยายามซ่อนรอยแตกของฉัน
ด้วยการฉายแสงให้เป็นเงาซ้อนทับ
เพื่อหลอกให้ผู้พบเห็นเข้าใจว่า ฉันคือดวงดาวที่สมบูรณ์
แต่ตอนนี้ ฉันหมดเรี่ยวแรงที่จะทำแบบนั้นต่อไปได้อีก
ฉันปล่อยให้ทุกอย่างกลับคืนสู่สภาวะปกติ
ยอมรับว่าฉันเป็นแค่เพียงดวงดาวที่เว้าแหว่งดวงหนึ่งเท่านั้น
ได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่ง...ฉันจะได้พบกับดาวอีกดวง
ที่จะเข้ามาผสานรอยแตกของเราให้หลอมรวมเป็นดาวที่สมบูรณ์
จะได้เป็น Lost Star ท่ามกลางท้องฟ้าที่กว้างใหญ่แห่งนี้
ไปพร้อม ๆ กัน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in