เช้าวันเสาร์ 7 ธันวา 62 ออกเดินทางตั้งแต่เช้า บอกไว้ก่อนว่าเราเพิ่งจะมาอยู่กรุงเทพฯ
ครั้งนี้ก็คือโซโล่เดี่ยวเลย การเดินทางก็อาจจะมีความงง ๆ อยู่บ้าง
คือเปิด map ตลอดทริปเลย เริ่มจากเดินทางด้วย mrt ลงที่สถานีเตาปูน
แล้วก็เดินต่อไปอีกนิดหน่อย ไปรอรถเมล์ที่ตรงข้ามซอยกรุงเทพฯ-นนทบุรี4 ใช้เวลากว่าจะถึงทั้งหมดก็เกือบ 2 ชม.
เริ่มต้นทริปที่ "วัดสนามเหนือ" ก็ขึ้นเรือ ข้ามไปเกาะเกร็ด "วัดปรมัยยิกาวาส" ค่าเรือ 2 บาท ~ 2 บาท เท่านั้น
ขึ้นเกาะปุ๊บ ก็เริ่มด้วยดอกไม้ทอดเลย มีทั้งกล้วยไม้ อัญชัญ เอามาทอดกรอบ ดูงง ๆ แต่ก็กินได้แฮะ
ไม่ได้มีแค่ดอกไม้นะ อย่างอื่นก็มี ทั้งเห็ด ข้าวโพด แล้วก็หน่อกะลา ของขึ้นชื่อของเกาะเกร็ด
จากนั้นก็เลยเดินเข้าไปทางป้ายชุมชนมอญ มีร้านอาหารเยอะแยะเลย ร้านแรกที่แวะ คือ
"กาแฟบ้านเลขที่ ๑ " แต่กินชาดำเย็น555 (ก็กะจะไปกินกาแฟอีกร้าน) ได้น้ำแล้วก็เดินต่อ ด้วยความที่พื้นที่ตรงนี้เป็นเกาะ มีแม่น้ำล้อมรอบ หมู่บ้านก็เลยเป็นตรอกซอกซอย เส้นทางให้เดินก็จะขนาบข้างไปด้วยบ้านคน ทำให้ที่เช็คอินหรือที่ที่เป็นที่ท่องเที่ยวหรือแหล่งเรียนรู้ก็จะอยู่ตามทาง
แล้วก็เจอ "บ้านศิลป์สยาม" มีโอกาสได้คุยกับเจ้าของบ้าน เป็นอาจารย์แล้วก็เป็นช่างฝีมือทำหัวโขน ทำเครื่องแต่งกายโขน พอคุยแล้วก็ทำให้เรารู้สึกว่า บ้านเมืองเรามีของดีเยอะแยะเลยนะ แต่หนทางที่จะให้มันอยู่ต่อไปอย่างได้รับความนิยมมันดูยากเหลือเกิน คนอยากอนุรักษ์ก็พยายามจะรักษาไว้ ยอมถอยเพื่อให้เดินต่อได้แต่อุปสรรคก็มีมาก จนบางคนก็อาจหมดไฟไปเลย (เห็นแววตาความตั้งใจของอาจารย์แล้วก็รู้สึกว่าอยากจะทำอะไรได้บ้าง)
ซึ่งบ้านนี้ชั้นบนเป็นร้านขายของที่ระลึกแล้วก็ของสะสมของอาจารย์ ส่วนชั้นล่างก็เป็นเหมือนนิทรรศการเมืองพระราม
พอเดินต่อก็จะเจอกับกลุ่มต่าง ๆ ที่เป็นงานฝีมือ พวกเครื่องปั้นดินเผา เครื่องจักรสาน แล้วก็เจอกับ "กาแฟคั่วมือ" (ร้านนี้แหล่ะที่กะจะมากินกาแฟ) ก็เลยได้กาแฟมาแก้วนึง สามารถคั่วเองได้นะ แต่ให้ร้านทำให้ดีกว่า555
เดินไปเรื่อย ๆ เริ่มเป็นชุมชนบ้านคนซะเยอะ มีอาหาร ขนม ผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ที่เจ้าของบ้านเปิดบ้านเพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยว แล้วก็เจอ "สวนเกร็ดพุทธ" ไม่สิ!! เกือบเดินเลยไปแล้ว แต่มีคุณยายเรียกไว้ให้เข้าไปดูข้างในก่อน บรรยากาศร่มรื่นดีเลยแต่ว่าดูเงียบเหงาไปหน่อย ออกมาจะเดินต่อ ได้คุยกับคุณยายนิดหน่อย คุณยายเลยแนะนำให้เดินลัดกลับไปแถวๆ วัดปรมัยฯ เพราะแถวนี้ส่วนใหญ่จะเป็นบ้านคนแล้ว แต่ถึงจะเป็นทางลัดก็เถอะ แอบเหนื่อยอยู่เหมือนกันนะ555
แล้วก็ไปโผล่ที่ "วัดไผ่ล้อม" มีตลาดเป็นแนวยาวเรียบไปกับแม่น้ำประมาณเกือบกิโลได้ ถ้าเดินเลยไปถึง "วัดเสาธงทอง" มีของขายเยอะมากกกกก มีทั้งเสื้อผ้า เครื่องประดับ ของใช้ของขึ้นชื่อ ส่วนใหญ่จะเป็นของกินทั้งข้าวแช่ ขนมหวานทั่วไป ขนมไทยโบราณ (จ่ามงกุฏ ทองเอก เสน่จันทร์ ฯลฯ) ราคาคือไม่แพงเกินไปถือว่าเข้าใจและรับได้
ออกตัวไว้ก่อนเลยนะว่า เราเป็นคนชอบเดินดูวิถีชีวิต ชุมชนอยู่แล้ว ก็เลยทำให้การไปเที่ยวครั้งนี้รู้สึกประทับใจมาก จะไปกับเพื่อนหรือคนเดียวก็จอยยย
• ของก็ไม่แพง บรรยากาศดี มีความหลากหลายทั้งความเป็นอยู่แล้วก็อาชีพของคนในชุมชน สามารถใช้เป็นแหล่งเรียนรู้ได้ แล้วที่สำคัญเลย คือ "ผู้คน" ทั้งคนที่อยู่อาศัย พ่อค้าแม่ค้า มีแต่คนใจดี (บอกไว้เลยว่านี่อาจเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เสียหายไปหลายบาทเลย555)
> แต่ติดนิดดดดดดนึง ที่ภาชนะส่วนใหญ่พวกถุง แก้ว ถ้วย กล่อง เป็นโฟมกับพลาสติก ถ้าปรับหรือลดหรือเราลดเองได้ก็น่าจะดีนะ
• อีกอย่างคือวัดก็มีเยอะ แต่ไม่ได้เข้าเลย ไหว้ข้างนอกเอา เพราะใส่ขาสั้นไป (น่าจะไม่ได้ห้ามหรอกมั้ง แต่กลัวเอง) แล้วก็ยังมีที่ไม่ได้แวะอีก คงจะได้กลับไปเก็บอีกหลาย ๆ ที่ แล้วก็เล็งทั้งเสื้อผ้า อาหารไว้ น่าจะต้องไดกลับไปเอา555 ของมันต้องมีอะนะ
เกาะเกร็ด เกาะที่ไม่ใช่ทะเล
#ความคิดเห็นของคนเบลอๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in