เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
1%Sky_Bbom
ปิดเทอมฤดูร้อน
  • 21.54 


    เราตั้งใจว่า ปิดเทอมฤดูร้อนนี้ มันต้องเป็นอะไรที่เจ๋งมากๆ จะได้ฝึกงานนิติเวชอย่างที่เคยตั้งใจเอาไว้
    ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆก่อนจบปี 4 ไปนั่งโง่ๆที่ริมทะเล จิบเบียร์เย็นๆดูพระอาทิตย์ตก ไปคอนเสิร์ตวงที่ชอบ ทำทุกอย่างที่อยากทำก่อนจะเข้าสู่ชีวิตการทำงาน

    .

    แต่แล้วทุกอย่างก็ต้องพังลง เพราะรัฐบาลโง่ๆที่จัดการปัญหาไม่ได้ซักอย่าง ทั้งที่ต่างประเทศสามารถใช้ชีวิตกันเกือบปกติแล้ว เราได้แต่พยายามมองหาความหวังในความมืดนี้ แต่ไม่ว่าจะมองไปทางไหน เราก็เห็นแต่ความสิ้นหวัง เราเจ็บปวดและคิดเสมอว่าเมื่อไหร่มันจะผ่านไป.. 

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดสำหรับเรา คือการที่เห็นกลุ่มคนซึ่งเป็นฐานของพีระมิด เป็นกลุ่มต่ำสุดของห่วงโซ่อาหารในประเทศนี้ ซึ่งมีจำนวนมากกำลังค่อยๆตายลงอย่างช้าๆด้วยน้ำมือของบุคคลที่เค้าเชื่อว่าเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจของคนไทยเสมอมา กลุ่มบุคคลที่ไม่ว่าจะทำผิดขนาดไหน ก็มีคนคอยปกป้อง 
    .
    สิ่งที่เชื่อว่าดีเสมอมา กลับเป็นสิ่งเดียวกันที่คอยเกาะกินเลือดเนื้อ ทำลายพวกเค้าให้ตายลงอย่างช้าๆเหมือนพวกปรสิต


    ปิดเทอมฤดูร้อน
    ขณะที่ผู้คนต่างออกเดินทางไขว่คว้าหาประสบการณ์
    เรากับย่ำอยู่กับที่ เหมือนเรือน้อยลอยล่องท่ามกลางมหาสมุทรอันกว้างใหญ่
    ไม่ได้ฝึกงานนิติเวชอย่างที่รอคอยมาตลอด
    ไม่ใช่ว่าไม่พยายาม แต่เพราะโชคไม่ได้มีเพียงพอสำหรับทุกคน

    .


    .
    ทั้งที่คิดมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนเข้มแข็ง
    สามารถจัดการกับปัญหาทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง
    แม้ว่าจะเจอถ้อยคำทิ่มแทง บาดลึกลงไปแค่ไหน เราก็ยังยิ้มได้
    อย่างน้อยก็คงไม่ร้องไห้ให้ใครเห็นง่ายๆหรอก


    แต่วันนี้กับแตกสลาย
    .
    ไม่ว่าจะพยามยามแค่ไหน โลกก็ใจร้ายกับเราเกินไป
    ที่ผ่านมามันก็แค่โลกสมมติ ที่มีเราเป็นราชา
    แท้จริงแล้ว เรามันก็แค่มดตัวเล็กๆท่ามกลางโลกที่มีผู้คนอีกนับล้าน
    เอาอะไรมาคิดว่าตัวเองเก่งและเข้มแข็ง แค่โดนด่า ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน
    ทำอะไรก็ผิดไปหมด แค่หายใจยังผิด


                เรารู้ว่าในอนาคตเราคงต้องเจอเรื่องที่หนักหนากว่านี้อีกพันเท่า
    แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเราอาจจะเป็นส่วนน้อยที่ล่วงหล่นลงมาจากความสุขก็ได้
    พระเจ้าอาจจะโยนบททดสอบที่ยากมาให้ และลืมสร้างทางออกให้กับเรา
    มีทางไหนที่เราจะผ่านมันไปโดยไม่เจ็บปวด
    ไม่มีหรอก 
    แต่ยังไงเราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้


    ปิดเทอมฤดูร้อน ก่อนขึ้นปี 4 เราได้สูญเสียอะไรไปมากมาย และสิ่งตอบแทนที่ได้กลับมา คือบทเรียนอันล้ำค่า ที่เราจะจดจำมันไปอีกนานแสนนาน
    .

    ขอบคุณตัวเองที่ยังอยู่ตรงนี้ ขอให้ทุกคนที่เรารู้จักมีความสุข


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in