ความเดิมตอนที่แล้ว หลังจากคลี่คลายปมปริศนา ในตึกห้าได้สำเร็จ
ได้ข้อสรุปว่า มันคือความพยายามของใครบางคน ที่จะส่งข้อความมาถึงพวกเรา
หลังจากนั้น เมื่อได้เจรจาต่อรองกับอาจารย์ชั้นผู้ใหญ่
อาจารย์ก็ยินดี เปิดพื้นที่ตึกห้า ชั้นล่าง ให้ใช้บริการกันอย่างเต็มที่
(เราจำชื่ออาจารย์ไม่ได้ แต่อาจารย์ใจนักเลงมาก แค่เราอ้างว่า "เพื่อเด็กๆ" ก็ยอมทำทุกอย่างให้ทันที)
พื้นที่ชั้นล่าง ของตึกห้า มีอยู่ทั้งหมดสี่ห้อง
ห้องเรียนปกติ ห้องเก็บอุปกรณ์ ห้องทำงาน และ ห้องพัก
(จริงๆมันก็เป็นห้องเรียนทั้งหมด แต่นักศึกษาเข้ามาจัดสรรพื้นที่กันจนลงตัวในที่สุด)
แน่นอน เมื่อขึ้นชื่อว่า ห้องเรียน จึงไม่มีใครกล้าย่างเข้ามา
เรากับเพื่อนดาว จึงยึดห้องดังกล่าวไว้ อยู่ร่วมกันแค่สองคน
ส่วนเด็กๆจากกลุ่มรับน้อง ก็จัดสองห้องไว้เป็นที่ทำงาน
น่าแปลกที่ กลุ่มไส้เดือนของเราเอง ก็ยึดพื้นที่ห้องทำงานไว้ได้หนึ่งห้องเช่นกัน
เพราะแต่ละกลุ่ม หลายคนไม่กินเส้นกัน เลยจำต้องแยกกันอยู่เป็นกลุ่มๆ
กลุ่มไส้เดือนของเรา ดูแฮปปี้มากขึ้น
พอเห็นเด็กๆมีความสุข เราก็รู้สึกภาคภูมิใจไปอย่างเงียบๆ
ส่วนกลุ่มรับน้องเอง ก็ดูจะให้เครดิต ให้ข้อมูลกับเรามากขึ้น
แม้แต่คดีเล็ก คดีน้อย ลืมพู่กัน บัตรจอดรถหาย(เดือดๆ) ปริศนาต่างๆ
เด็กๆก็มักจะเข้ามาในห้อง ซึ่งเป็นฐานทัพของพวกเรา เพื่อขอความช่วยเหลือ
เนื่องจากตึกห้า เป็นพื้นที่ ที่เข้มงวดในเรื่องของกฏระเบียบ และระบบรักษาความปลอดภัย
เหล่ารุ่นพี่ ที่อยู่นอกกฏหมาย มักจะไม่มาป้วนเปี้ยนแถวๆนี้
ทำให้งานของพวกเรา ดำเนินไปอย่างปกติสุข
(เหนือความคาดหมายมาก พวกรุ่นพี่นั้น คงแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราหายหัวไปไหน)
...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in