เช้านี้ใครบางคนได้กุหลาบมาจากความขัดแย้งของเมื่อคืน

ฝนพรำๆ ทำวันเสาร์เป็นสีฟ้า

กุหลาบกอใหญ่จากถนนแห่งความไม่เข้าใจ

คิดไปเองหรือเปล่าว่ามีหนามเยอะกว่ากุหลาบอื่น

หนามปักเจ็บปวดกว่ากุหลาบอื่น

เสียเลือดไปหลายหยดกว่าจะได้ช่อนี้

ไม่หวังคิดจะจัดให้สวยแล้ว

แค่จะยัดลงในตะกร้ายังไงให้เจ็บปวดน้อยกว่า

บางทีฉันอาจเป็นนักจัดการกับความเจ็บปวดที่ไม่ละเมียดละไมคนหนึ่งเลยก็ได้

Where have all the flowers gone ยังคงเป็นเพลงแรกๆ ที่ดังในหัวเมื่อฉันอยู่กับดอกไม้

ดอกไม้หายไป... หายไปจากโลกอันงดงาม

และผลิบานอยู่บนความเจ็บปวด

ฝนซา, ยังนั่งจัดดอกไม้อยู่บนพื้นท่ามกลางการเฝ้ามองของแมวหลงทาง

เช้านี้ จะมีดอกไม้สักกี่ดอกที่พบบ้าน