ภาพที่เห็นไม่ใช่ของจริงเสียงที่ได้ยินก็แค่เสียงลมสัมผัสที่รู้สึกไม่เคยหวานและไม่ขมเพราะจริงๆแล้วก็แค่จินตนาการ แค่นั้นก็มีควมสุขแล้ว ...
เขาบอกมาว่า "ยิ่งมืดยิ่งเห็นดาว"มันคงจะจริงในบางครั้ง ที่ได้ไปในที่ ๆ ไม่ใช่เมืองใหญ่ ไม่ใช่เมืองที่เต็มไปด้วยแสงสว่างของค่ำคื่นนั้น พอหัวค่ำก็เริ่มเห็นแสงเล็กๆจากบนฟ้า พอยิ่งมืดไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งเห็นดาว "เต็มท้องฟ้า"มันก็คงเหมือนกับประโยคที่บอกว่า "ยิ่งใกล้ชิด ยิ่งหวั่นไหว"ถ้าโลกใบนี้มีสรช่วยปัดเป่าส...
ไม่ค่อยชอบความรู้แบบนี้สักเท่าไหร่ไม่อยากชอบใครง่ายๆ ไม่อยากหวั่นไหว"เมา อ้วก หัวโขก สนุก" ...
และแล้วการฝึกงานก็สิ้นสุดลงหลากหลายอารมร์มารวมกันในเวลา 2 เดือนยกเว้นความสนุก ไม่รู้ว่าใครเป็นมั้ย แต่ในการฝึกงานครั้งแรกและไม่รู้จะเป็นครั้งสุดท้ายหรือเปล่าแต่ไม่คิดว่าจะได้แบกรับคำพูดของไว้หนักขนาดนี้ ชีวิตวัย 22 ปี เหนื่อยเหลือเกิน...
รู้ไหม เหตุผลของการไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อคืออะไร?อาจจะเป็นเพราะการเป็นคนดี ที่ไม่ค่อยชอบจะมีปัญหากับใคร เป็นประชากรที่ไม่เคยร้ายกับใครแต่รู้ไหมพอทำผิดพลาดแค่ครั้งเดียว กลายเป็นว่าต้องโดนคำด่า โดนมองว่ากลายเป็นคนยังไง#เพราะการไม่รู้ไม่ใช่ว่าไม่ฉลาด...
เมื่อก่อนคงต้องรอให้ถึงวันศุกร์ ถึงจะได้พักเดี๋ยวนี้กลับต้องมารอวันเสาร์ ถึงจะได้พักมันน่าเบื่อเกินกว่าจะบอกเหตุผล... ...
บางครั้งการที่ไม่ได้ทำอะไร เอาแต่กิน แต่นอน เล่นโซเซียลมันก็ทำให้คิดมากเหมือนกันเพราะตลอดเวลาที่ได้ทำงานเช้า เลิกเย็น นอนเร็วสมองกลับไม่ได้คิดอะไรเลยนอกจาก วันนี้จะนอน พรุ่งนี้ก็ตื่น วันนี้จะกิน พรุ่งนี้ก็กินแต่ก็เอาเถอะ ถึงจะคิดมาก วันรุ่งเช้าก็ผ่อนเบาลง......
ในเวลา 1 วัน ของแต่ละวันกว่าจะผ่านไปได้ ต้องเจออะไรเยอะขนาดนี้เลยหรอ......
ตอนแรกคิดว่าพี่ที่ฝึกงานจะไม่ใจดีแต่ หนึ่งอาทิตย์นี้รู้เลยว่า พวกพี่ใจดีมาก ๆถึงแม้ว่าจะไม่ได้คุยกับทุกคน แต่ก็รู้เลยว่าทุกคนใจเย็น ใจดี มาก ๆถึงแม้จะไปคนเกะกะ ขอโทษด้วยน้าาา จะเป็นบุคคลเกะกะไปอีกสองเดือนเลย 555555ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ยินดีมาก ๆ...
ครอบครัวที่สมบูรณ์มันเป็นอย่างนี้ นี่เอง.... ...
พระจันทร์ลมฝนแต่ไม่หนาว...
เริ่มนับตั้งแต่ศูนย์ จนเป็นนิสัยวันนี้ก็เช่นกัน......