ตัวฉันที่ยังข่มตานอนไม่หลับเสียทีตัดสินใจลุกขึ้นมานั่งบนเก้าอี้สีดำหน้าโต๊ะทำงานสายตาเหม่อมองไปที่เพดานขาวในช่วงเวลาที่เสียงนกน้อยเริ่มเจื้อยแจ้ว อีกทั้งยังแสงอาทิตย์ที่พยายามลอดเข้ามาผ่านผ้าม่านทึบแสงนี่อีก "บางครั้ง...ไม่ต้องตื่นขึ้นมาเลยก็คงเป็นความคิดที่ดี"ไม่รู้เพราะอะไร ประโยคนี้วนเวียนอยู่ในห...