เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องเล่าจากโลก(โรค)ซึมเศร้า – TTisDepressed
วันเกิด
  • ปีนี้...อายุฉันครบ 27 ปี

    ฉันทำตัวไม่ถูก เพราะไม่เคยอายุ 27 มาก่อน

    สำหรับฉัน อายุ 27 มันมีความหมายมากกว่าเบญจเพสที่หลายคนให้ความสำคัญ ฉันรู้สึกว่าวัย 27 มันคือช่วงการวางรากฐานของชีวิตในอนาคต ฉันเหลือเวลาอีก 3 ปีก่อนเข้าสู่วัย 30 ซึ่งมันไม่นานเลย คนในวัย 27 ที่ฉันรู้สึกว่าควรมีได้แล้วคือเส้นทางชีวิตที่เป็นรูปเป็นร่าง ในวัยนี้บางคนหรือหลายๆคนอาจมีรากฐานชีวิตที่มั่นคงไปแล้ว

    แต่ฉันยังไม่เป็นเช่นนั้น

    ฉันติดกับบางสิ่งบางอย่าง ไม่ใช่การเรียนที่ยาวนานป.โท แต่เป็นความคิดบางอย่างที่ฉันยังก้าวข้ามไปไม่ได้ ฉันรู้สึกว่าฉันสร้างกำแพงอะไรสักอย่างขึ้นมาปกป้องความอ่อนแอของตัวเอง และตอนนี้มันปิดกั้นฉันไม่ให้ไปต่อ

    บางคนบอกว่าฉันยังไม่รู้จักโตเป็นผู้ใหญ่ มีความคิดเด็กๆ เอาความรู้สึกนำหน้าที่ที่ต้องทำ เลือกสบายตอนนี้ โดยไม่สนว่าจะมีความทุกข์ตามมา

    อืม...มันคงเป็นอย่างเขาว่า แต่ฉันก็ไม่รู้จะก้าวข้ามมันไปอย่างไร?

    ฉันเชื่อว่าการทำในสิ่งที่รัก ทำในสิ่งที่ชอบ เราจะทำมันออกมาได้ดี แต่คนอื่นบอกว่า ในโลกแห่งความเป็นจริงเราเลือกไม่ได้หรอกว่าเราจะได้ทำในสิ่งที่ชอบ หลายๆครั้งที่ต้องฝืนทำไป

    ฉันผิดหรอ? คนเราแตกต่างกันได้ไม่ใช่หรอ? ความคิดของฉันมันเป็นเพียงแค่ฝันลมๆแล้งๆงั้นหรอ? ชีวิตคนเรามันเลือกเองไม่ได้ขนาดนั้นเลยหรอ?

    คำถามเต็มหัวฉันไปหมด ซึ่งมันก็ไม่มีคำตอบ

    สำหรับฉัน ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ในทุกๆวินาที ไม่มีความแน่นอน เมื่อวานอาจชอบ แต่วันนี้ไม่ชอบ สิ่งนี้เคยเป็นเป้าหมาย แต่วันนี้ไม่ใช่ วันนี้ฉันทำแลปเขียนงานอย่างตั้งใจ แต่พรุ่งนี้ฉันอาจเดินไปยื่นใบลาออก มันเปลี่ยนแปลงเสมอ

    ยากนะ ชีวิตน่ะ เพราะงั้นฉันจึงได้สนับสนุนการฆ่าตัวตายด้วยความสมัครใจโดยต้องได้รับการรับรองจากแพทย์ ไม่ใช่ครอบครัว ข้อความนี้อาจสร้างความรู้สึกไม่สบายใจสักหน่อย อย่างน้อยถ้าพ่อแม่มาอ่านก็คงเป็นห่วง แต่ฉันก็คิดอย่างนี้ ไม่ใช่ว่าครอบครัวไม่อบอุ่นหรือมีปัญหา ไม่ใช่ความผิดใคร แต่การมีชีวิตอยู่ต่อต่างหากที่เป็นปัญหา และเราเลือกเองที่ต้องการแบบนี้ คนอื่นควรยินดีกับเราด้วยซ้ำไป

    กลับมาที่เรื่องวันเกิดดีกว่า จะด้วยความคิดของฉันเองหรือเพราะโรคซึมเศร้าเหนี่ยวนำ ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรกับวันเกิดเลย มันเป็นเพียงวันธรรมดาๆที่รอให้เวลาผ่านไป แต่อย่างน้อยฉันก็เห็นข้อดีของมันได้ว่าฉันก็อยู่มาถึง 27 ปีแล้วนะ แต่ไม่การันตีนะว่าจะอยู่ถึง 28 มั้ย แต่ก็คงจะพยายามหาแรงจูงใจที่จะทำให้ชีวิตฉันได้ไปต่อเรื่อยๆ นี่คงเป็นคำอธิบายว่าทำไมฉันถึงเลือกที่จะทำในสิ่งที่รักสิ่งที่ชอบ (ที่เหลือน้อยทุกที) มากกว่า เพราะชีวิตมันสั้น อะไรก็เกิดขึ้นได้

    ความหมายของวันเกิดสำหรับฉันมันน้อยลงไปทุกที ไม่ใช่การเฉลิมฉลอง แต่เป็นการนับถอยหลัง อายุ 27 นี้อาจเป็นจุดสูงสุดของความสมบูรณ์ของร่างกายก่อนเสื่อมถอยเมื่อเข้าวัย 30 ฉันต้องเตรียมตัวสำหรับมัน ซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอกว่าจะอยู่ถึงมั้ย แต่เตรียมไว้ก็ดี อย่างที่บอก ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้เสมอ พรุ่งนี้ฉันอาจไม่คิดแบบนี้แล้วก็ได้

    หากขอพรวันเกิดได้ พรที่ฉันขอคนอื่นคงไม่ชอบแน่ แต่เอาเป็นว่าขอให้ฉันสามารถทำวันนี้ให้ดีที่สุดให้ได้ (ตามแผนกำหนดการได้ยิ่งดี)


    สุขสันต์วันเกิดแด่ฉันในวัย 27 ปี
    จากฉันในวัย 26 ปี
Views
เรื่องเล่าจากโลก(โรค)ซึมเศร้า – TTisDepressed View Story
Next

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Noi Beleza (@fb2093822714042)
HBD กับน้องด้วยนะคะ
พี่อายุ 50+ เคยมีความฝันอยากขีดเขียน แต่ไม่ได้ทำ เพราะเรามีหน้าที่ำงานเลี้ยงดูครอบครัว
จนเมื่อปีที่แล้ว เริ่มมีเวลาว่าง เริ่มลองเขียนบทแรก เมื่อ ก.ย. 61
น้องเชื่อไหมคะ ว่าภายใน 6 เดือน พี่เขียนมา 206 บท แล้ว
.
น้องอายุ 26 เพิ่งเป็นช่วงเริ่มต้นของชีวิต
ค่อยๆทำงานไป ว่างก็ทำงานอดิเรกที่ชอบ ไปท่องเที่ยว แสวงหาสิ่งใหม่ๆ ทำ page เล่นๆ ก็ได้ พี่อายุสูงวัย แต่เราต้องไม่ทัอถอย เพิ่งทำ page ใน fb (Once a passion) ปลุกปั้นจาก fc ไม่กี่คน จนจะ 500 คน แล้ว ในขณะที่เพื่อนลูก ก็สร้าง page การท่องเที่ยว จนตอนนี้ fc 1.3 k แล้ว ขอให้เราคิดบวก สนุกกับชีวิต และเป้าหมายที่ตั้งไว้ ให้รางวัลชีวิต เมื่อสำเร็จทีละเล็ก ทีละน้อย ..คิดบวก โลกนี้สดใสเสมอ..ว่างๆ ไปอ่านบทความที่พี่เขียนไว้ก็ได้ ทุกอย่างเป็นแรงบันดาลใจค่ะ
TTisDepressed (@ttisdepressed)
@fb2093822714042 ขอบคุณครับ^^