อาจารย์ : เคยคิดกันมั้ยว่าไอเนื้อที่เรากินอยู่ทุกวันนี้เนี่ย มันเป็นมายังไง ? นักเรียน : (ครุ่นคิด) . . . บทสนทนาระหว่างผู้สอนกับผู้เรียนในคาบบ่ายวันนี้ทำให้ผมได้ตระหนักถึงปัญหาบางสิ่งที่เกิดจากการดำรงอยู่ของชีวิต.. การบริโภค อาจารย์กล่าวโดยคล่าวๆ ไว้ว่ากว่าการที่จะได้เนื้อสัตว์ที่คุณเลือกหยิบในห้างสรรพสินค้าหรือตลาดนั้น ต้องผ่านอะไรมามากมายกว่าจะมาเป็นชิ้นเนื้อพร้อมปรุงเป็นอาหารอร่อย กล่าวคือผืนป่าจำนวนมากถูกถอดถางอย่างกว้างขวาง เพื่อทำการเพาะปลูกพืชผลต่างๆเป็นอาหารแก่บรรดาสัตว์ในฟาร์ม และผมเพิ่งทราบว่าภาคเกษตรปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากกว่าภาคอุตสาหกรรมเสียอีก.. ทั้งยังส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของโลกอีกด้วย ซึ่งปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศจะเปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง เราอาจจะบริโภคเนื้อสัตว์ตามความเคยชินไปแล้ว.. จนลืมนึกไปว่ากว่าที่จะได้สิ่งนี้มาต้องแลกมาด้วยอะไร(ไม่ใช่เงินนะ) ตลอดจนส่งผลกระทบอย่างไรต่อโลกใบนี้บ้าง.. มันทำให้ผมรู้สึกว่าทำไมคนเราช่างเห็นแก่ตัวได้มากขนาดนี้ กระทำบางอย่างโดยทิ้งปัญหาไว้แก่ธรรมชาติ(ผู้กำเนิด) .. สุดท้ายแล้ว มนุษย์เราเป็นสัตว์ประเสริฐอย่างแท้จริงหรือไม่ ?