ฉันหนะหรอหลงรักเขาตั้งแต่ยังไม่เจอะหน้าค่าตาตัวจริงของเขาด้วยซ้ำ..

ด้วยคำบอกเล่า เรื่องเล่า ภาพถ่าย วีดีโอบันทึกภาพ ที่ฉันเฝ้าติดตามเรียกได้เกาะติดแฟนพันธแท้เสียด้วยซ้ำ หากวันไหนเป็นเขาโผล่มาปรากฏล่ะก็ฉันจะร่าเริงเป็นพิเศษกว่าทุกวัน ตั้งแต่นั้นมาฉันก็เลือกเขาเป็นอับดับหนึ่งมาเสมอไม่ว่าจะทำอะไรหรือไปทางไหน ขอแค่เป็นเขาก็พอ เรื่องเหตุผลอื่นฉันก็ไม่สนใจเพราะฉันบ่มเพาะความเชื่อที่ว่าอยู่กับเขาแล้วทุกอย่างจะต้องดี ซึ่งก็คิดไม่ผิดที่ตัดสินใจแบบนั้นลงไปจนในที่สุดฉันก็ได้ไปอยู่กับเขา แม้ทั้งบ้านจะสาปแช่งสาปส่งและห้ามปรามจนพร้อมที่ทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้ฉันไปพบกับเขา

ซึ่งตลอดระยะเวลา5 6 ปีที่อยู่กับเขา มันทั้งดีที่สุด สุขที่สุดสนุกที่สุด หัวเราะมากที่สุด เศร้าที่สุด เสียใจที่สุด ร้องไห้มากที่สุด และอยากจะตายหายไปที่สุดของของที่สุดเพื่อที่จะหายไปจากเขา และเขาทั้งหลายทั้งปวง หากจะถามหารีวิวว่าก่อนและหลังไปอยู่กับเขาเป็นยังไงแน่นอนต่างกันอย่างที่สุด คุณลองคิดดูดิ ตอนแรกได้แค่จินตนาการถึงเขาคิดถึงลมที่จะปะทะหน้า แดดที่สาดลงมาโดนตัว ฝนพายุที่หอบเอาหยดน้ำหลายหยดมารวมกันจนชุ่มไปทั้งตัวไปพร้อมกับเขานี้แหละของจริง ที่ฉันได้สัมผัสมัน หากฉันยังคงคิดวนๆอยู่ในหัวแต่ไม่ลงมือทำมีหวังอดได้ไปอยู่กับเขาแน่ และขอย้ำอีกครั้งว่าฉันคิดไม่ผิดที่เลือกเขาถึงแม้ที่กล่าวมาข้างต้นอาจจะช่างน้ำหนักดูแล้วชวนให้วิ่งหนีเขาไปให้ไกลสุดเท่าที่เท้าจะก้าวไปต่อไหว

"และขอย้ำอีกครั้งว่าฉันคิดไม่ผิดที่เลือกเขา..."

แต่ขอเถอะฉันก็รักของฉัน ต่อให้ต้องพูดถึงเขาอีกกี่ครั้งต่อกี่ครั้งฉันก็ยังจะยกย่องชื่นชมอยู่เสมอๆแล้วก็เชื่อเถอะทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขานี้แหละคือที่สุดในดวงใจไปแล้ว ก็เขาหนะทั้งแสนดีแต่ก็แสบสันเอาการ โบ้ยตีฉันเอาเต็มแรง จนวันที่คนรอบตัวบอกให้ฉันจากมาเสียตัดใจเสีย ซึ่งนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะทำแม้จะทำไปแล้วก็ยังคิดว่ามันช่างยากเย็นและสาหัสเอาการ แน่ล่ะไม่เป็นฉันใครจะเข้าใจ หรืออีกนัยก็คงไม่มีใครอยากจะเข้าใจไว้ลองคุณได้พบปะตัวเป็นๆของเขาแล้วจะเถียงไม่ออก อาจจะไปถึงขั้นหอบข้าวของย้ายสำมะโนครัวมาอยู่กับเขาด้วยความรวดเร็วจนตัวคุณเองก็คิดไม่ถึงเลยล่ะและต่อให้เขาทำคุณเจ็บคุณก็จะยังบอกตัวเองว่าทนอีกซักหน่อยหนะ เอาอีกหน่อย ลองดูจนคุณเลยครั้งที่สามแล้วถึงได้โงหัวขึ้นมารับแสงพร้อมกับถามตัวเองดังๆว่ากูทำอะไรอยู่ว่ะ 

เมื่อนั่นแหละ คุณจะยอมเดินจากมาแม้จะไม่ได้ยอมตัดใจก็ตาม but to good at good bye จำยอมจำนนด้วยความเป็นเขาแต่ไม่เป็นไรหรอกนะคะ(ยักไหล่) เขายอม และยินดีที่จะให้คุณแวะเวียนไปพบหาเขาเป็นครั้งคราวไม่ต้องช่วงเทศกาลงานสำคัญอะไรก็ได้ ขอแค่คุณสุดทนกับความคิดถึงแล้วก็โบยบินไปหาเขา เพื่อรับพลัง รับกับธรรมชาติความเป็นเขาได้อย่างชุ่มปอด เต็มตื้นให้หัวใจคุณกลับมาเต้นเป็นจังหวะอีกครั้ง ฉันว่าเขายินดีแหละและอาจจะยินดีมากเลยด้วยซ้ำ อย่างที่เขาชอบพูดติดปากนั้นแหละยินดียิ่งแล้ว แขกแก้วมาเยือน.