BGM : Strawberries And Cigarettes - Troye Sivan

ค่ำคืนนี้มันช่างแสนยาวนานเหลือเกินนับตั้งแต่ผู้ชายที่กำลังหลับตาพริ้มคนนี้โทร.เรียกให้เขามารับ ทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าที่สักนิด

หรือจะพูดให้ถูก เขา “หมดหน้าที่” แล้วต่างหาก

องซองอูคร่ำครวญอยู่ในใจก่อนจะตัดสินใจหักพวงมาลัยหนังสีดำขลับเข้าจอดข้างทางแม้เบรกระยะกระชั้นชิดจะทำให้เกิดเสียงเสียดสีของล้อและแรงกระแทกเสียงดังเอี๊ยดแต่ดูเหมือนร่างสูงที่หลับไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์จะไม่รู้สึกรู้สามีเพียงแรงหายใจกระเพื่อมสม่ำเสมอที่แสดงให้รู้ว่าเจ้าตัวกำลังหลับลึก...และเป็นความลึกที่น่าจะมีความสุขใจปนอยู่ด้วยเพราะปรากฏรอยยิ้มบางๆระบายที่ใบหน้าขาวใสนั่น

ซองอูเปิดประตูรถลงมา พร้อมกับบุหรี่รสมินต์หนึ่งมวน    ร่างสูงเพรียวยืนพิงรถด้วยอาการกระสับกระส่ายพร้อมๆกับอัดนิโคตินเข้าปอดก่อนจะระบายความกังวลบางอย่างที่เกาะกุมหัวใจผ่านการม่านควันที่พ่นออกมาอย่างอัดอั้น

ไฟสว่างวาบจากปลายมวนดับลงก่อนเขาจะทิ้งมันลงพื้นและใช้ปลายเท้าขยี้เบาๆ  ร่างบางก้าวขึ้นรถไปยังเบาะคนขับอีกครั้งจัดการล็อครถด้วยความเคยชิน  แสงสีส้มนวลจากไฟส่องทางสาดเข้ามาที่รถทำให้เขาพอจะมองเห็นหน้าคนข้างกายอีกครั้งซองอูเม้มปากเบาๆ ก่อนจะหยิบขวดน้ำกรอกลงปากอย่างคนกระหายสุดกำลัง 

ถนนเส้นนี้ปกติก็ไม่ค่อยจะมีผู้คนสัญจรไปมาอยู่แล้วเพราะเป็นเส้นที่ตัดใหม่ และยิ่งในยามวิกาลเช่นนี้ชาวบ้านต่างหลับใหลอยู่ในชานเรือนของตัวเอง  การที่มีรถสปอร์ตพะยี่ห้อจากอิตาลีจอดอยู่ข้างทางจึงเป็นเรื่องที่ไม่มีใครสนใจนักซองอูหันไปมองรอบๆ มีเพียงแสงไฟส่องทางตามแนวยาวและความเงียบงันนานๆจะมีรถผ่านมาสักคน 

มือเรียวยาวหยิบโทรศัพท์กดนั่นนี่ไปเรื่อยก่อนจะตัดสินใจเลือกเพลงจากเพลย์ลิสต์ เสียงนุ่มจากลำโพงปะทะโสตประสาททำลายความเงียบ  เพลงโปรดของเขาเล่นไปพร้อมๆกับเสียงครางเบาๆของเครื่องยนต์ห้าร้อยแรงม้า 

Long nights, daydreams
Sugar and smoke rings, I’ve been a fool
But strawberries and cigarettes always taste like you

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความผ่อนคลายจากฤทธิ์นิโคตินที่เพิ่งอัดเข้าปอดหรือเสียงเพลงคลอเคล้าสร้างบรรยากาศแต่เจ้าของร่างเพรียวค่อยๆเอี้ยวตัวลงไปสำรวจหน้าของ “แดเนียล” ที่กำลังหลับสนิท ใบหน้าของทั้งสองห่างกันไม่กี่ระยะลมหายใจ

ซองอูตัดสินใจโน้มตัวประทับจุมพิตลงบนปากนุ่มนั่น

น้ำหนักของริมฝีปากจากเบาบางค่อยๆเพิ่มน้ำหนักการบดขยี้ขึ้นตามระยะเวลาและการเผลอไผลของอารมณ์ 

ดูเหมือนซองอูจะคิดผิดเสียแล้ว ร่างสูงหนาไม่ได้หลับสนิทอย่างที่เขาคิดสักนิดเพราะดูเหมือน “จูบ”ของเขาจะได้รับการตอบรับลิ้นของแดเนียลตวัดรวบลิ้นของอีกฝ่ายไว้อย่างชำนาญและคุ้นเคย   ซองอูสะดุ้งนิดหน่อยก่อนที่แดเนียลจะรวบมือของเขาเข้ามาประสานไว้ 

And even if I run away
And give my heart a holiday
Still strawberries and cigarettes always taste like you

เนิ่นนานตราบเท่าที่หัวใจจะให้เป็น สองร่างสูงกำลังคุยกันในความมืด

“สูบบุหรี่มาเหรอ”

“ไม่ชอบ?”

“ชอบสิ คุณก็รู้ว่าผมชอบจูบรสนิโคติน”

“หึ”

“แล้วผมล่ะ บอกหน่อย”

“ก็....หวานเหมือนเคย”

“หวานเหมือนสตรอเบอร์รี่เปล่าล่ะ”

“อืมมม”

“ขอบคุณนะที่ยอมมาน่ะ”

“ก็สภาพแบบนี้ จะปล่อยไปได้ไง”

“ไม่ได้เห็นหน้านานแล้ว คิดถึง”

“อืมม”

“อืมม”

“กลับเถอะ จะเช้าแล้ว”

“ผมจะได้เจอคุณอีกไหม”

“…”

You always leave me wanting more
I can’t shake my hunger for
Strawberries and cigarettes always taste like you

แทนคำตอบใดๆ ร่างบางส่งสัญญาณบางอย่างผ่านทางสายตาไปทางเจ้าของรอยยิ้มใส

สัญญาณนี้ดูเหมือนว่าคงจะมีแต่ “คังแดเนียล” เท่านั้นที่จะตีความออก

ก่อนจะเหยียบคันเร่งพร้อมหักพวงมาลัยออกไป...