สรุปพี่เข้าไม่ได้ไปด้วยนะคะ กลับบ้าน เลยต้องไปดูคนเดียว

ทั้งคุณเบ๊นและคุณพี่วิชัยเขาก็ไม่ได้มาโชว์ตัวแกรนด์โอเพ่นนิ่งอะไรหรอกค่ะ

เขามาเสวนาเสวนาเกี่ยวกับ Content Marketing โดยการเชิญของสาขาการตลาด

คณะการบัญชีและการตลาด ม.มหาสารคาม เราก็เลยได้พกหนังสือไปขอลายเซ็นด้วย

แอบคิดว่าไปงานหนังสือ แม้จะไม่ได้เข้ากรุงไปงานครั้งนี้

หลังเสวนาจบเลยมีช่วงที่ไปต่อแถวขอลายเซ็น

พกโยดายาบอย ของคุณพี่วิชัยไปเซ็นด้วย เพราะยืมเพื่อนมาอ่าน เพื่อนดีใจจะแย่ 

อยากจะฝากเล่มเก่าก่อนมาเพิ่มแต่คงไม่ทัน เลยได้เขียนเล่มเดียวไปฝากให้

มาช่วงคุณเบ๊นกับโมเม้นต์พบปะกระทบไหล่ครั้งแรก เลยบันทึกบทสนทนาไว้กลับมาอ่านอีกครั้ง

หลังจากที่อัพโพสต์เม้าไปในเฟสบุคตัวเองแล้ว เท่าที่พอจดจำได้ 

ได้ลายเซ็นต๊าน้าชาดแล้วนะ (บางทีก็สงสัยว่าเอาลายเซ็นมาทำอะไร)
- นึกว่าถ่ายภาพกับเพื่อนตัวเอง หน้าตาเหมือนกันมาก ดูอบอุ่นน่ะ ?
- ได้เก็บภาพด้วยแบบประกบกระทบไหล่ มีความกันเอง ชวนคุย ถามตอบ ยังกะไปงานหนังสือ ฮ่า
- ยื่นหนังสือ New York 1st Time ให้เซ็น ธนชาติถามว่า "ชอบตอนไหนสุดในเล่มนี้ครับ" ด ม ณ นึก   แป้ปนึงแล้วตอบกลับว่า "จำไม่ได้แล้วค่ะ" ธนชาติสตั้น 4 วิ มือที่จับปากกากำลังเขียนๆๆ อยู่ก็ชะงัก     (โถ่ มีหนังสือไปขอลายเซ็นขนาดนี้ แต่จำเรื่องในเล่มไม่ได้! / แหม ต่อหน้าขนาดนี้ ตื่นเต้นไหม        ถาม! ตอบ!) 

- ชื่ออะไรครับ (ตามธรรมเนียมผู้เซ็น) สิลค่ะ / ซิน? / สิลค่ะ แล้วก็เขียนลงหนังสือเล่มแรก จากนั้นก็ยื่นเล่ม Alaska ให้ไป แล้วบอกธนชาติอย่างมีสติว่า "เล่มนี้ชอบตอนที่เขียนถึงหมีมากที่สุดค่ะ" / อ๋อ ครับ 
- เซ็นเสร็จธนชาติชวนคุย (ระหว่างนี้มีแฟนตัวยงยืนรอสนทนาต่อด้วยนะ มีงานทุกเล่มอ่ะ)  / มาทำงานวิชาศึกษาทั่วไปหรือวิชาเอกครับ / อ่อ ไม่ได้เรียนแล้วค่ะ ทำงานแล้วค่ะ / ทำอะไรครับ / สอนหนังสือค่ะ / gab / เป็นคนสารคามหรอครับ / อ่อ ไม่ค่ะ เป็นคนศรีสะเกษค่ะ / อ่อ บ้านใกล้กันเลยครับ บ้านผมอยู่อุบลฯ (มีความเชื่อมโยงบ้านใกล้เรือนเคียง) หวังว่าจะได้ประโยชน์จากวันนี้นะครับ /  ได้แน่นอนค่ะ / จบการสนทนาจึงขอถ่ายภาพด้วย อะจัดตำแหน่ง ... อ่อ เดี๋ยวค่ะ ต้องโชว์ปกหนังสือหน่อย / เออๆๆ ต้องโชว์ๆ โปรโมตๆ เลย /// น้องที่ฝากกล้องไว้ช่วยแชะภาพให้อย่างสวยงาม
- ก่อนลาเลยเอ่ย Thank You and Nice to meet you บ้า! เอ่ยว่า ขอบคุณมากค่ะ ยินดีที่ได้เจอนะคะ / ยินดีเช่นกันครับ / แล้วก็ลาไป 
- ได้สาระและสนุกสนาน แต่การถือหนังสือไปให้เซ็นและได้เก็บภาพร่วมนี่แฮปปี้กว่า คือ ยังชีพได้อีก 2 เดือน เพราะเราก็ไม่ได้มีโอกาสจะไปพบเจอสิ่งที่เราชอบได้บ่อยครั้ง เมื่อโอกาสมาถึงที่ก็ต้องคว้าไว้สักหน่อย ไม่อยากเสียดายทีหลัง และเป็นสิ่งตื่นเต้นในชีวิตของปีนี้ ก็นำสิ่งตื่นเต้นนี้มาใช้ทำมาหาเงินไม่ได้หรอก แค่รู้สึกว่า เออ ได้ตอบสนองความชื่นชอบของตัวเอง เอาไว้ประดับความประทับใจให้ชีวิต เป็นบันทึกความตื่นเต้นของปี 2559, เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม

- บางทีชีวิตก็แค่ต้องการความตื่นเต้นไว้ยังชีพและประดับความรู้สึกให้ดี เท่านั้นเอง 

(เงินก็ทำให้ตื่นเต้นนะ)
- ขอบคุณผู้จัด คณะบัญชีฯ ให้ชมฟรีและมีของว่างเป็นเบอเกอร์ไก่

ขออนุญาตไม่แชร์รูปถ่ายที่กระทบไหล่นะคะ เพราะใส่เสื้อแขนสั้นมา (เขิน)

ปล. แอบเกร็งกลัวคุณพี่วิชัยเล็กน้อย ฮ่า ตอนปล่อยผมนี่ยังกะดาราฮ่องกงมาเอง

ส่วนคุณเบ๊นนี่ ตอนอ่านผ่านตัวหนังสือนึกว่าได้คุยกับเพื่อนสนิท พอตอนถ่ายรูปด้วยนึกว่าถ่ายรูปกับเพื่อนตัวเอง หน้าตาคล้ายกัน

จบการเสวนา

...............................................................

มีแค่ภาพจากทางเพจคณะบัญชีฯ ค่ะ Mahasarakham-Business-School

และภาพจากตอนที่แล้วของเมื่อวาน

ขออนุญาตและขอขอบคุณภาพจาก   Thanachart Siripatrachai ที่กดติดตามอยู่ค่ะ