ปลายเดือนสุดท้ายของปี 61 กับวันสบายๆ ในบ่ายวันวุ่นๆ กับการเก็บของทั้งชิ่นใหญ่ ชิ้นเล็ก จัดการแพ็กทุกอย่างให้น้อยชิ้นและยกได้ง่าย เพื่อขนของย้ายกลับบ้านช่วงก่อนปีใหม่ เป็นปลายปีที่เปลี่ยนแปลง เก็บของกับน้องสาวอีกคน ซึ่งกำลังเรียนมหาลัยชั้นปีที่ 3 แล้ว
ระหว่างเตรียมตัวขนของ พี่ก็ออกไปข้างนอกทำธุระให้เรียบร้อย นานสักพักจึงกลับมาที่ห้องเพื่อขนของ
พี่เคาะประตู 2-3 ครั้ง แล้วน้องก็เปิดประตูให้ เราเดินเข้าไปในห้องผ่านน้องสาวไป 2 ก้าว แล้วก็ได้ยินประโยคจากน้องสาวที่บอกมาตามหลัง
'เลิกกับเขาแล้วนะ' 'หนูเลิกกับเขาแล้วนะ'
เป็นเสียงเศร้า แห้ง ได้ยินแบบนั้น เราก็เห็นใจ เดินเข้าไป
เดินเข้าไปในห้องวางของบนโต๊ะ จัดของนั่นนี่ต่อ แล้วก็พูดออกมาว่า
"ก็ธรรมดานี่ เธอยอมให้ตัวเองมีความรัก เรื่องแบบนี้ก็ปกติอยู่แล้ว"
เหมือนเข้าใจความรักอย่างถ่องแท้ แต่จริงๆคือ ก็ทำตัวไม่ถูกนะ
อยู่ดีๆในวันปกติธรรมดา แล้วมีอีกคนบอกว่าเขาเลิกกับแฟนแล้ว
(การบอกเลิกก็คงบรรยากาศแบบนี้ละมั้ง ในวันปกติธรรมดา)
คือรู้ว่าเขาเสียใจแน่ๆไม่ใช่เรา แต่เรารู้อีกทีว่าเขาเสียใจนี่แหละปัญหา
ต้องทำตัวยังไงดีว่ะ เลยมีประโยคแรกเบสิคพูดออกไป ดูง่ายเนาะ ไม่ใช่ตัวเอง ฮ่่า
จากนั้นน้องก็พูดๆๆๆ
'ทำไมเขาอย่างนั้นอย่างนี้ ทำไมเขาไม่อย่างนั้นอย่างนี้
หรือหนูทำผิดตรงไหน บลาๆๆๆ'
ก็ได้แต่ให้คำสนทนาไปว่า
"เรื่องของคนสองคนชั้นไม่รู้อยู่แล้ว แล้วนี่ถามว่าทำไมเขานั่นนี่ ชั้นยิ่งไม่รู้ เพราะชั้นไม่รู้จักเขา"
"เธอก็ใจเย็นๆไว้ แรกๆเธอก็อยากได้คำตอบทุกอย่างแหละ แต่เธอสามารถได้คำตอบจากเขามั้ยหล่ะ ถ้าไม่ ก็ใจเย็นๆ ใช้เวลา คือเข้าใจนะมันคาใจ แต่เธอหาคำตอบได้เองมั้ย เธอก็คิดของเธอซ้ำไปวนมา แล้วเธอก็วุ่นวายเอง เนี่ย คนรักกันมาจาก 2 คนนะ ไม่ใช่เธอคนเดียว เธออย่าลืม"
"พอวันนึงเป็นแบบนี้ เขาก็เป็นเขา เธอก็เป็นเธอ สิ่งที่เธออยากรู้คำตอบจากเขา เธอยังรู้ไม่ได้เลยว่าเพราะอะไร เพราะเขาไม่ได้บอก ไม่ได้อธิบายเธอไง"
'ต่อไปหนูจะไม่อย่างงั้นอย่างงี้แล้ว หนูบล็อกทุกทาง หนูจะไม่ให้เขารู้ความเคลื่อนไหวของหนู'
"เธอก็ใจเย็น ใช้เวลา ไม่ต้องกดดันตัวเองขนาดนั้นก็ได้ แต่ถ้าทำแล้วรู้สึกดีก็ตามสะดวกนะ"
'ไม่แล้ว หนูจะไม่ดีด้วย จะไม่เป็นเพื่อน จะไม่ oknาืา่ิมใฒฬ654ฏฺษฺฬฦฤญญญฉษ์ษml;kjv.x[' (เยอะๆ)
"จ้าๆ เอาที่เธอสบายใจ เธอไม่ต้องสตรองกับเรื่องนี้ก็ได้นะ แต่ก็ไม่ถึงกับกดดันตัวเองให้ฟื้นได้เร็ว เพราะเธอเอาความรู้สึกนี้แลกไปนะ อย่าลืม และเรื่องความรัก ถ้าเธอไม่แลกเธอจะได้มาหรอ จะมีความรู้สึกเฮิร์ทแบบนี้หรอ ถ้ารักแล้วสมหวังก็เป็นรักที่ดี แต่ถ้ารักแล้วผิดหวังก็เรียนรู้ว่า เธอยังต้องเจออะไรอีกเยอะ หลังจากนี้ก็เปิดใจให้กว้างไว้ ไม่จำเป็นต้องปิดตัวเอง"
"รีบแต่งตัว เก็บของให้เรียบร้อย จะได้กลับไปร้องไห้ที่บ้าน 5555555555"
รักแรกของน้อง
กับความเคยชินที่เห็นคนรอบข้างลารักเลิกลากัน มาหลายคู่
เห็นอาการ พฤติกรรม อารมณ์ของคนเจ็บปวดกับความรักที่ไม่สมหวัง
ทั้งหนักหน่วง ไม่ไหว จะเป็นจะตาย ร้องไห้แบบต่อมน้ำตาไม่มีวันแห้ง
เท่าที่เห็น ทุกคนเหล่านี้ผ่านมันไปได้นะ ปัจจุบันก็มีเส้นทางรักแบบใหม่ หรืออยู่แบบโสดๆ ก็ได้
ไม่มีใครรู้หรอกว่าต้องทำยังไงในความรู้สึกทรมานจากเรื่องนี้
แต่สิ่งที่เห็นคือ พวกเขาก็ใช้ชีวิตประจำวันไปนี่แหละ แบบผ่านไปวันๆ ทำงานอาจจะไม่เต็มที่บ้าง
อาจเป็นชีวิตประจำวันที่ไม่ได้แฮปปี้นัก ไม่ได้สดใส ทานข้าวก็ไม่อร่อย นอนก็ไม่หลับ
แต่ชีวิตประจำวันนี่แหละ เวลา 24 ชม. นี่แหละ ที่เดินข้ามมันไปแต่ละวัน
จนวันหนึ่ง ก็จะได้รู้สึกเองว่า มันดีกว่าตอนนั้นนะ อาจจะมาก นิดหน่อย หรือหายไปแล้วก็ตาม
อยู่ที่แต่ละคนจะใช้เวลามากน้อยแค่ไหน แค่อย่าลืมตื่นและลุกขึ้นมาใช้ชีวิตประจำวันก็พอ
ถึงบอกน้องว่า เธอยังจะได้เจออะไรอีกมากนะ ต่อจากนี้ก็เปิดใจให้กว้าง ทัศนคติด้วย
และไม่ต้องกดดันตัวเองที่จะพยายามดีขึ้น แกร่งขึ้นกับเรื่องความรัก
เพราะวันหนึ่งถ้าเธอเจอใครที่ชอบและอยากแลกความรู้สึกอีก ความสตรองที่เธอมี
หรือกำแพงที่เธอสร้างขึ้นมาใหม่ มันก็อ่อนยวบลงได้ทันทีนั่นแหละ
เรื่องเล่าส่งท้ายปี 61
Image Source: Gunseli Sepici
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in