เอาจริง ๆ ถ้าให้ผมตีความความหมายของคำว่า 'เล่นกีต้าร์เป็น' ก็จะหมายถึงคนที่สามารถเล่นพวกคอร์ดทาบ คอร์ดที่เล่นยากได้อย่างลื่นไหล หรือแม้กระทั่งเล่น fingerstyle ได้โดยไม่ต้องก้มลงไปมองสายกีต้าร์เลยแม้แต่นิดเดียว

ผมจึงยอมรับสภาพตัวเองด้วยการเป็นนักกีต้าร์สมัครเล่นที่มักจะชอบเล่นแต่เพลงคอร์ดง่าย ๆ อยู่ตลอดเวลา

จนกระทั่งมันส่งผลไปถึงการแต่งเพลงของผมเองด้วย

ผมเริ่มหัดแต่งเพลงของตัวเองเพื่อบอกเล่าความรู้สึกของผม โดยใช้คอร์ดง่าย ๆ ที่มักถูกเรียกว่า 'สี่คอร์ดซอดแจ้ง' เอามาเรียบเรียงแล้วทำเป็นทำนองนั่นนู่นนี่อยู่เสมอ

แต่มันก็มีแค่ไม่กี่คอร์ด เล่นวนไปวนมาไม่กี่เพลง ถ้าเอาตามหลักการคณิตศาสตร์แล้ว การเล่นสี่คอร์ดวนโดยไม่ซ้ำกัน จะสร้างเพลงใหม่ได้จำนวน 4! เพลง หรือ 24 เพลงเท่านั้น และใน 24 เพลงนี้ก็ใช่ว่าจะเล่นแล้วออกมาเพราะไปทุกเพลง ซึ่งแน่นอนว่ามันคงจะต้องตันในไม่ช้า ผมจึงต้องหาวิธีใหม่ในการที่จะแต่งเพลงโดยไม่มีปัญหาเรื่องคอร์ดตัน จนกระทั่งผมได้ค้นพบว่า ผมยังไม่เคยแต่งเพลงประเภทหนึ่งเลย

ผมใช้พลังสมองและความสามารถที่ผมมีทั้งหมดในการลองแต่งเพลงภาษาอังกฤษเพลงแรกในชีวิตของผม ซึ่งมันก็ค่อนข้างจะกินเวลาชีวิตไปเกือบ ๆ ครึ่งวัน กว่าจะหาความคล้องจอง และเกลาคำจนออกมาสวยให้ได้ในที่สุด

และนี่คือผลงานของผม เพลงภาษาอังกฤษแต่งเองเพลงแรกในชีวิต

ถ้าพร้อมแล้วก็ let's begin..

This song could not be completed without you by my side.

So can you be with me tonight.

I won't run away and left you behind.

Could you trust me this time?

Will you trust me this time?

So give me your hand now, I'll show you around this town tonight.

Give me your hand now, so in the crowd we'll be alright.

Give me your hand now, look at the star that shining out so bright.

Give me your heart now, and let's begin tonight.

You're the cloud. You're the kite. You're the star in the sky.

I could be exploded from the heart inside.

So can you come with me tonight?

Will you be with me tonight?

เพลงนี้คงจะแต่งให้จบไม่ได้เลยถ้าไม่มีคุณอยู่ข้าง ๆ กัน

ถ้าอย่างนั้น คุณช่วยอยู่กับผมคืนนี้ได้ไหม ?

ผมจะไม่หนีไปไหน แล้วทิ้งคุณไว้ลำพัง

คุณช่วยเชื่อใจผมได้ไหม ?

คุณจะเชื่อใจผมหรือเปล่า ?

ยื่นมือมาให้ผมสิ ผมจะพาคุณไปเที่ยวรอบเมืองเลยคืนนี้

ยื่นมือมาให้ผมตอนนี้เลย แล้วเราจะปลอดภัยในหมู่ผู้คน

ยืนมือมาให้ผมเลย มองไปบนท้องฟ้าจะเห็นดวงดาวที่สว่างไสว

ส่งหัวใจมาให้ผมตอนนี้เลย แล้วเราเริ่มต้นไปด้วยกันคืนนี้

คุณคือก้อนเมฆ คุณคือว่าว คุณคือดวงดาวที่อยู่บนท้องฟ้า

ผมคงต้องระเบิดตายด้วยฤทธิ์ของหัวใจผมแน่ ๆ

แล้วคุณจะอยู่กับผมคืนนี้หน่อยได้ไหม ?

คุณจะอยู่กับผมคืนนี้หรือเปล่า ?

ตอนแรกผมเองก็ไม่รู้ว่าจะตั้งว่าอะไรดี ก็เลยลองค้นหาจากคำที่อยู่ในเพลงว่ามีใครตั้งชื่อนี้ไปหรือยัง.. ซึ่งแน่นอนว่าตั้งกันไปเกือบหมดเลย

ผมเลยลองย้อนกลับมาคิดดูอีกครั้ง นี่เป็นเพลงภาษาอังกฤษเพลงแรกที่ผมแต่งในชีวิต มันควรจะเป็นชื่อเพลงที่สื่อถึงการเริ่มต้นในครั้งนี้สิ

สุดท้ายก็ลงเอยด้วยชื่อนี้แหละครับ.. 'Let's begin'