เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Travel to Guilin with me!!knamhom
"Guilin" I'm coming
  • 大家好! สวัสดีทุกคนที่หลงกดเข้ามาในบทความนี้ วันนี้เราจะพาทุกคนไปเที่ยวที่กุ้ยหลินกัน หลังจากที่สัญญากันไปจากบทความที่แล้ว เอาล่ะ ไปกัน!!

       ปู้นๆๆๆ จากหนานหนิงเราได้นั่งรถไฟความเร็วสูงไปกุ้ยหลินกัน!! บางคนอาจจะจินตนาการว่าบนรถไฟจะต้องสกปรก! จะต้องมีเหล่ามนุษย์ป้าและมนุษย์ลุงเต็มคันรถ! ที่นั่งต้องแข็งๆ! มีมนุษย์ขากเกลื่อนกลาด! ผิดเลยยย เพราะรถไฟความเร็วสูงที่เราใช้บริการนั้น ราคาค่อนข้างสูงกว่ารถไฟปกติและเร็วกว่ามาก เบาะนิ่มกว่าบนเครื่องอีกกก ก็มีแต่พวกคุณลุงคุณป้าที่บางทีก็มานั่งที่เรา แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ ถ้าเราขึ้นมาและเดินไปบอกเค้าเค้าก็จะลุกให้ ปรบมือออ
    อันนี้เป็นรูปบัตรที่เอาไว้รูดปื๊ดๆเหมือนเวลาขึ้นรถไฟฟ้าบ้านเราค่ะ

       สองข้างทางมีแต่ต้นไม้จริงๆ เขียวๆ ดูแล้วสบายตาดีค่ะ


       พอมาถึงกุ้ยหลิน แนะนำนิดนึงนะคะ จะมีเหล่าอาม่าทั้งหลายมารุมขายแพคเกจทัวร์ต่างๆนานาเหมือนฝูงซอมบี้ใน The walking dead ให้รีบก้าวฉับๆและพูดใส่ว่า ปู๋เย้าๆ และเมื่อฝ่าเหล่าซอมบี้อาม่ามาได้แล้วก็จะเจอขั้นบันไดเยอะๆๆ เป็นทางให้เราลากกระเป๋าเดินทางของเราค่ะ ซึ่งตอนที่เราไปมีคุณลุงใส่เสื้อเหลืองมาบ่นอะไรใส่พวกเราก็ไม่รู้ เรากับเพื่อนนึกว่าบอกให้เดินไปเร็วๆเราเลยรีบลากๆลงไปค่ะ แต่มีเพื่อนอีกคนให้คุณลุงช่วย สรุป เก็บตังค์เพื่อนเราค่ะ แป่ว.... (เท่าไหร่เราก็จำไม่ได้นะคะ5555) 

       ก่อนที่เราจะไปพักที่โรงแรม ก็ได้มานั่งเรือดูวิวกันก่อนด้วย



       บนเรือลำนี้ก็จะมีเหล่าอาม่าที่พูดคุยโช้งเช้งๆเสียงดังประหนึ่งตลาดสดค่ะ แต่อย่าได้ตกใจกลัวกันไป มันเป็นเรื่องปกติมากๆ ถ้ามาอยู่ที่นี้จะเจ็บและชินไปเองค่ะ 55555 




       หลังจากนั้นก็ไปกินข้าวและกลับไปนอนพักที่โรงแรมค่ะ


       โรงแรมนี้ห้องเล็กกว่าตอนที่นอนหนานหนิงค่ะ และข้างหลังเป็นสนามบาสโรงเรียนมัธยมที่อยู่ข้างๆค่ะ วิวดีเนอะ5555 อ่อ เวลาจะเล่นไวไฟต้องออกมายืนเล่นหน้าห้องค่ะ ในห้องสัญญาณไม่ถึง ... ;__;

       พอตกกลางคืนก็ไปเดินตลาดกลางคืนกันนนน



       ที่ตลาดมีของขายมากมายละลานตา ทั้งถูกทั้งแพงปะปนไป แนะนำว่าถ้าต่อได้ให้ต่อค่ะต่อแบบครึ่งๆไปเลย ถ้าเค้าไม่ให้ก็เดินไปค่ะ เดินไปเรื่องๆจนสุดทางก่อนค่อยซื้อมันมีหลายร้านที่ขายคล้ายๆกัน 

       มีตอนนึงที่เราพาเพื่อนและน้องๆไปซื้อน้ำหอม คนขายคุณกันเป็นภาษาจีนประมาณว่าเม้ามอยว่าเราน่าจะเป็นคนอินโดหรือมาเลเซีย เราเลยฟังๆไปสักพักล่ะเลยบอกเค้าว่า เป็นคนไทยค่ะ เค้าเลยตะลึงกันว่า อ้าว ฟังเราออกนิ ปกติคนไทยต้องจมูกโด่งๆใหญ่ๆกันนิ แป่ว.....ขอโทษนะคะที่หนูจมูกแหมบ... ;___;

       จำลูกอันนี้ได้ป่าว? ในบทความที่แล้วที่เราพูดถึงเจ้าลูกกลมๆอันนี้ จะบอกว่าซื้อที่นี้อาจจะถูกกว่าถ้าต่อเก่งๆ มีเสียงตอบรับจากเพื่อนๆที่มีลูกนี้ว่า ไม่นก!! เอาล่ะๆมาเล่าสู่กันฟังเฉยๆไม่รับพรีน่ะ555555

       ตื่นเช้ามาเราก็ไปล่องเรือกันเลยยย โดยวันที่เราไปฝนตกปรอยๆด้วย ได้บรรยากาศมากมาก :)



       สารภาพเลยว่าจินตนาการบนเรือแบบไม่ดีๆมาก่อน เพราะโดนไซโคมาจากคนที่เคยมาแล้ว แต่ผิดคาดมากมายมหาศาล เพราะทริปนี้อาจารย์ได้อัพเกรดเรือขึ้นมา ทำให้ได้เรือสภาพใหม่เอี่ยมอย่างที่เห็น ฮือออ ปลื้มปริ่ม กราบงามๆสามทีค่ะ



       ระหว่างที่รอคนขึ้นเรือก็ส่องเด็กตัวน้อยๆเป็นก้อนๆเดินผ่านไปผ่านมา ฮืออออ อยากอุ้มกลับมา น่ารักกกกกกมากกกกก 
       หลังจากนั้นเรือก็เริ่มเคลื่อนตัวออกไป~ ปู้นๆๆๆ



    อากาศมันแบบสดชื่นมากและสะอาดมาก เหมือนไปเติมออกซิเจนใส่ปอดมาเต็ม 100% เลย เอาคาร์บอนไดออกไซด์จากไทยมาทิ้งไว้ที่นี้แทน555555



       จริงๆแล้วฝนมันตกประมาณนึงแหละ แต่ด้วยความที่ไม่อยากไปเบียดตอนคนเยอะๆเลยขึ้นมาตอนที่คนเค้าไปหลบฝนกันหมดแล้ว 5555 ถึงจะเปียกแต่มันสบายๆได้รูปทุกมุม ไม่มีคนมายืนบังแน่นอน




       

       พอล่องเรือเสร๊จเราก็ไปเดินถนนฝรั่งเศสกัน โดยเราใช้เวลาในการล่องเรือประมาณ 2-4 ชั่วโมง ออกซิเจนทะลุปอดแล้ว 5555 
      ที่ตลาดมีของล่อหน้าล่อตา พร้อมให้คุณรูดทรัพย์ได้ทุกเมื่อ กรุณาเตรียมตัวเตรียมใจ เพราะราคาค่อนข้างแพงอยู่เหมือนกัน มีทั้งของกระจุกกระจิก ของกินแปลกๆที่ไม่เคยเห็น หรืออาจจะเป็นร้านแบรนด์ญี่ปุ่นก็มี



       พอขึ้นมาจากเรือจะเห็นหน้าตาแบบนี้เลย เราก็เดินไปอีกนิดหน่อย ก็จะมุ่งหน้าเข้าสู่ตลาดเลยยย ปอลอ.ตอนที่ลงเรือก็จะมีเหล่าอาม่าซอมบี้มาขายของเหมือนเดิม อย่าซื้อเลยยยย เพื่อนเราคนนึงซื้อแผ่นเพลงมา สรุปได้แผ่นอะไรมาก็ไม่รู้ เสียตังเปล่าๆไปเลย



       อันนี้เป็นขนมอะไรสักอย่าง เค้าจะยืดๆดึงๆอยู่อย่างนั้น น่าจะเป็นลูกอม(?) เดาๆเอา เพราะยืนดูแปบเดียวเอง มีคนมุงดูเยอะอยู่ เหมือนเป็นวิธีดึงดูดลูกค้าผู้อยากรู้อยากเห็นทั้งหลาย เช่น เราเป็นต้น55555



      เราได้มีโอกาสไปเดินดูถ้ำกันด้วย บอกเลยว่ามันแออัดเพราะคนเยอะ และระยะทางในการเดินไม่ใช่ใกล้ๆ ไกลมากกก ทุกคนที่ไปในทริปนี้ต่างโอดออยว่าเมื่อไหร่จะออกจากถ้ำสักที  แต่ข้างในมันสวยนะ ไม่งั้นคนคงไม่เยอะหรอกกก (มองในดีเข้าไว้)



       บรรยากาศก่อนมุดเข้าถ้ำ อากาศดีมากกก แต่คนเยอะไปหน่อย เลยถ่ายจากตรงนี้เอาแทน :)



       แถวต่อคิวยาวมากนะขอบอกกกก แต่ไม่มีรูปเพราะตอนนั้นเป็นช่วงเวลารีบเร่งมากมากกมากกก



       อันนี้อยู่ท้ายๆถ้ำ เหมือนเอาไว้ปิดท้ายเป็นฟินนาเล่ ตรงหินมันจะคล้ายๆผู้หญิงตัวเล็กๆหลายๆคน แล้วก็จะมีเพชรวิ้งวับๆออกมา เพชรแท้รึเปล่าไม่รู้ แต่มันวิ้งวับๆได้ใจมาก จริงๆมันใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่มกว่านี้มาก แต่ซูมๆมาจะได้เห็นความวิ้งวับชัดๆ



       นอกจากนี้ยังมีโอกาสได้ไปเที่ยวที่ไหนสักที่จำไม่ได้5555 คล้ายๆกับหมู่บ้านพิพิธภัณฑ์บอกเล่าเรื่องราวในอดีต น่าสนใจมาก ได้รู้เรื่องราวมากมายเยอะแยะ โดยในหมู่บ้านนี้เป็นของชาวจ้วง หนึ่งในชนเผ่ากลุ่มน้อยของจีน ( จีนแบ่งเป็น 56 ชนเผ่า โดยชนเผ่าที่มากที่สุดคือ ชนเผ่าฮั่น 汉族 คิดเป็น 91。59% ของคนจีนทั้งประเทศ ส่วนที่เหลือคือชนเผ่าต่างๆอีก 55 ชนเผ่านั้นเองค่ะ)มีตำนานและเรื่องเล่าที่โด่งดังมากๆคือ หลิวซานเจี๋ย เป็นตำนานของหญิงงามที่ร้องเพลงเพราะ ประมาณนั้นค่ะ




       ที่หมู่บ้านนี้มีเรื่องเล่าและวัฒนธรรมแปลกๆที่เราไม่เคยรู้มาก่อนอีกด้วย เช่น ผู้หญิงในหมู่บ้านนี้จะแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีดำและเครื่องประดับจะเป็นเงินทั้งหมด เวลาจะแต่งงานผู้หญิงจะต้องเอาเครื่องเงินไปสู่ขอฝ่ายชายด้วย เจ๋งม่ะ5555 นอกจากนี้คำทักทายของคนที่นี้ก็เป็นภาษาอีกอย่างนึงค่ะที่ไม่ใช่ หนีฮ่าว แต่จำไม่ได้แล้วอ่ะ



       ไกด์เค้าก็พาเราไปดูบ้านของเค้าจริงๆเลยนะคะ ทางเข้าบ้านจะเป็นหินๆเหมือนรูปด้านขวามือเลย



       อันนี้พี่ไกด์ก็เล่าว่าสมัยก่อนเวลาที่ผู้ชายมาจีบผู้หญิงก็จะจีบอยู่ข้างล่างส่วงผู้หญิงอยู่ข้างบน ถ้าผู้หญิงรับรักก็จะให้ขึ้นไปหาได้แต่ถ้าไม่รับก็จะเอาน้ำมาสาด ประมาณนี้ค่ะ 55555 มีความหัวรุนแรง 


       เดินได้สักพักเค้าก็จะพาเราไปซื้อเงินกันค่ะ  แพงมากกกกมากกกมากกกกก ดูอย่างเดียวไม่มีตังซื้อ


       และทริปสุดท้ายคือ ไปดูโชว์ของหลิวซานเจี๋ยนั้นเองงงงง คนเยอะมากมายอลังการงานสร้างมาก โดยจะแสดงในแม่น้ำที่มีภูเขาล้อมรอบสามลูก!!! โดยตอนที่เราไปฝนตกค่ะ แต่ก็มีแจกเสื้อกันฝนให้ทุกคน ไม่ต้องกังวลไปปป ยังจำไส้กรอกในบทความที่แล้วได้ไหม?ที่นี้มีขายค่ะ แต่ราคามีความอัพเกรดขึ้นมาเท่าตัว ฮือออ แต่เพื่อไส้กรอกเรายอมค่ะ ไม่ค่อยเห็นแก่กินเลยเนอะ 55555


         จบแล้วววว !! หลังจากนั้นก็เดินทางกลับสู่ประเทศไทยอย่างสวัสดิภาพ เย้เย้ ทริปนี้เป็นทริปต่างประเทศครั้งแรกของเราและเป็นประสบการณ์ที่ดีๆได้ความทรงจำมากมายจากที่นี้ไป ได้รู้จักเพื่อนและน้องๆ ได้ไปเปิดโลกกว้างในตัวเอง ขอบคุณทุกๆคนที่อ่านจนมาถึงบรรทัดนี้ บ่นอะไรเยอะแยะไม่รู้ ขอโทษด้วย5555 หาสาระไม่เจอ ก็หวังว่าจะได้มาเขียนเล่าเรื่องราวประการณ์ของตัวเองอีกบ่อยๆ เจอกันทริปเกาหลีปลายเดือนนี้ กลับมาแล้วจะรีบมาเล่าให้ฟังอีก~~ บ้ายบาย :)








































     
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in